Lectio Divina
Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:
W tym krótkim fragmencie słowo „miłość” odmienione przez przypadki i osoby, powtarza się aż 9 razy. A święty Jan – autor Ewangelii – nazywany jest „uczniem umiłowanym”. Jan piszę swoją Ewangelię w końcu I wieku, z perspektywy czasu widzi, co w życiu najważniejsze, zresztą temat miłości rozwija także w swoim Liście (1 List Jana).
Mamy się miłować tak, jak Jezus umiłował nas. Jezus, choć nie musiał, oddał dobrowolnie swoje życie, aby w nas mogło zrodzić się życie. W jaki sposób możemy zrodzić życie w drugim człowieku? Poprzez taką służbę drugiemu człowiekowi, która budzi u niego radość i pokój. Sam pomyśl, gdzie w Twoim życiu może to mieć miejsce – w czasie przeznaczonym dla dzieci, w opiece nad chorym członkiem rodziny, w obowiązkach domowych, które wykonasz za zmęczonego współmałżonka, w życzliwości dla niemiłych współpracowników…?
Jezus podkreśla, że „nikt nie ma większej miłości od tej, gdy kto życie swoje oddaje za przyjaciół swoich”. To praktykowanie miłości jest w jakimś sensie umieraniem, umieraniem dla siebie. A umieranie boli. Jeśli rezygnujesz ze swoich przyjemności, aby innym uczynić coś dobrego, to czy nie zaboli?
Ale zastanówmy się jeszcze, czy taka miłość, takie oddanie siebie nawet wtedy, gdy doznajemy uszczerbku na zdrowiu, czy zwyczajnie tracimy życie, ma wartość i sens? Na pewno nie ma to sensu, gdy spojrzymy na życie tylko w wymiarze doczesnym. Jeśli wszystko kończy się wraz ze śmiercią, to po się wysilać? Jeśli jednak wierzysz, że istnieje życie po życiu, że kiedyś spotkasz się z Bogiem, to w tym zastanawianiu się nad swoją miłością warto przemyśleć słowa: “Panie , kiedy widzieliśmy Cię głodnym albo spragnionym, albo przybyszem, albo nagim, kiedy chorym albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy Tobie?” Wtedy odpowie im : ” Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko , czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tegoście i Mnie nie uczynili. I pójdą ci na mękę wieczną, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego. ” (Mt 25,44-46).