[Komentarz Mieczysława Łusiaka SJ]
U Boga „dać słowo” nie oznacza zwykłej deklaracji czy obietnicy. Kiedy Bóg daje nam swoje Słowo, to daje nam jednocześnie swoje Ciało, czyli swoje życie i swoją obecność. Bóg wie, że nie kolejnych obietnic nam potrzeba, bo ich słyszymy co dzień mnóstwo. Potrzebujemy nowego życia i je otrzymujemy – możemy je wziąć, jest w zasięgu ręki. Czy nam jednak na nim tak naprawdę zależy? Może ciągle jeszcze chcemy popróbować starego życia, opartego na egoizmie, w nadziei, że ono coś jeszcze dobrego nam da.
Ile jeszcze musi upłynąć czasu, abyśmy przestali odrzucać nowe życie, które jest Miłością – życiem Boga samego? Jak długo jeszcze nowe życie będzie przychodzić do nas, czyli do „swojej własności”, ale my będziemy je odrzucać?
Lectio Divina
Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:
Czy zastanawiałeś się kiedykolwiek jakbyś się czuł, gdybyś przyszedł w odwiedziny do córki, syna, matki, ojca, a oni by cię nie przyjęli? Jaka by była twoja reakcja? Gdzie byś skierował wtedy swoje kroki? Jakie słowa byś do nich wypowiedział? A może odszedłbyś w milczeniu?
Jezus, odwieczne Słowo Ojca, przychodzi do mnie – swojej własności – codziennie i chce być przyjęty, nie odrzucony. Przychodzi w Swoim słowie, w sakramentach, w drugim człowieku. Przychodzi też tu i teraz, w ostatni dzień kończącego się roku, w którym zazwyczaj robię rachunek z tego co było złe a co dobre w tym czasie, który mija. Przychodzi, aby mi powiedzieć, że jestem Jego darem, Jego własnością, że przynależność moja do Niego została przypieczętowana przez mój chrzest. Stałam się wtedy Jego Dzieckiem. Przychodzi, aby uczyć mnie żyć w prawdzie i miłości. Przychodzi wreszcie nie po to, abym Go nie przyjmowała, ale po to, aby mi mógł dać moc stawania się Dzieckiem Boga. A to zobowiązuje! Jak każda łaska i ta obliguje mnie do wdzięczności za to, że Był, Jest i Chce Być ze mną na dobre i na złe, także u progu nowego, 2021 roku.
Spróbuj teraz w ciszy swego serca wielbić Go, oddając Mu cześć i chwałę. Oddaj zatem Panu swoją przeszłość i to co za tobą. Oddaj też przyszłość, która przed tobą, i z góry zaakceptuj to, co ona ci przyniesie. Zaakceptuj Boga i Jego do ciebie przyjście i przychodzenie, a wtedy staniesz się Jego Dzieckiem. Przyjmij Jego słowo i wejdź z Nim w dialog miłości. Powiedz Mu: Mój miły, jesteś Mój, a ja jestem Twoja (Pnp 2,16). Oddaj Mu swoje troski, kłopoty, radości dnia codziennego i słuchaj co do ciebie mówi każdego dnia. Stań się uległy Duchowi Świętemu, poznawaj Ojca przez Syna a życie w tobie rozkwitnie i zaowocuje. Wiara w imię Jego i przylgnięcie do Trójcy Świętej uczyni cię człowiekiem szczęśliwym. Czego życzę Tobie – ale też i sobie – na pograniczu kończącego i rozpoczynającego się roku. Niech przychodzący Jezus znajdzie w Twoim sercu miejsce na Swoje słowo. Zarezerwuj dla Niego czas. Z całego serca Mu zaufaj, nie polegaj na swoim rozsądku, myśl o Nim na każdej drodze, a On twe ścieżki wyrówna (Prz 3,5-6).
Dobrego 2001 roku!!!