Wiadomości

1

Droga / Odp: Droga

« dnia: Lipiec 04, 2025, 11:51:26 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (piątek, 4 lipca 2025)

Obraz: Jezus powołuje Mateusza i ucztuje z wieloma innymi celnikami i grzesznikami. Oczyma wyobraźni zobaczę tych ludzi. Posłucham słów o tym, że Pan jako lekarz całego człowieka jest z tymi, „którzy się źle mają”. Przyjrzę się swoim skojarzeniom i odczuciom.

Myśl: Kto może być blisko Jezusa? Kto może ucztować razem z Nim? Dla wielu to, co czynił Jezus było problemem. Wydawało im się, że nie jest słuszne, aby grzesznik był blisko świętego. Powołując Mateusza do grona dwunastu, Jezus ‘wywraca’ nasze kryteria godności i niegodności bycia blisko Niego, blisko tego, co święte. ‘Jadanie wspólnie z celnikami i grzesznikami’ jest jednak objawieniem podstawowej prawdy, że zbawienia nie dajemy sobie sami ani nie wypracowujemy go. Bóg okazuje nam miłosierdzie ze względu na miłość, a nie na nasze zasługi i ‘porządność’. Dopóki tego nie odkryję, będę, jak faryzeusze, zamknięty na Jego zbawienie.

Emocja: Mateusz ‘wstał i poszedł za Nim’. Był obumarły duchowo, uważany za grzesznika, z którym nie wolno być blisko. Kiedy jednak słyszy słowo powołania, wraca do życia, ‘wstaje z martwych’. Miał się źle, ale spotkał lekarza duszy i przylgnął do Niego.

Wezwanie: Poproszę o łaskę wiary, bym bardziej zwracał uwagę na wezwanie od Pana niż na upadki, pamięć o grzechach, które mnie trapią. Podziękuję Panu, że leczy mnie z wewnętrznej blokady w naśladowaniu Mistrza.

Jubileusz 2025: Zrobię sobie jubileuszowy rachunek sumienia z nadziei i uczynków miłosierdzia.

2

Droga / Odp: Droga

« dnia: Lipiec 03, 2025, 09:51:22 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (Czwartek, 3 lipca 2025 r. Święto św. Tomasza Apostoła)

Obraz: Jesteśmy wraz z uczniami w Wieczerniku po Zmartwychwstaniu. Jezus ukazał się uczniom pierwszy raz, kiedy nie było wśród nich Tomasza. Przyjrzę się temu spotkaniu, emocjom, jakie pojawiają się wśród uczniów. Przyjrzę się także Tomaszowi, jego przeżyciom. Zwrócę uwagę na swoje odczucia.

Myśl: W tych kilku dniach, jakie uczniowie spędzili w Jerozolimie, mamy całą drogę duchową, jaką musieli przejść oni sami i wszyscy naśladowcy Chrystusa w historii. Widzimy ich zamkniętych w Wieczerniku, ukrywających się i w poczuciu zagrożenia od świata zewnętrznego. Obawiają się władz cywilnych i duchowych. Przeżywają dramat pojmania Pana, zaparcia się i zdrady, rozproszenia i uczenia się życia ze świadomością przegranej. Widzimy ich zamknięte oczy umysłu i serca po zmartwychwstaniu, trud w rozpoznawaniu żyjącego Jezusa, ale to ich przygotowuje do misji w następnych pokoleniach chrześcijan. Ich bolesne doświadczenie zaowocuje w przyszłości.

Emocja: Bliźniak Tomasza. Był on nazywany Didymos. Wszyscy uczniowie Pana mogą stać się bliźniakami Tomasza, wezwani do tego, aby zobaczyć ślady gwoździ, włożyć palce w to miejsce i dotknąć Jego boku, czyli rozpoznać zmartwychwstałego Pana i wyznać wiarę w Niego. Czasami upadek, zwątpienie, trudne przeżycie przepracowane duchowo, może nas otworzyć na bliskość Zmartwychwstałego.

Wezwanie: Poproszę o łaskę spotkania mojego Pana i mojego Boga. Podziękuję za to, że On nigdy nie rezygnuje ze mnie, nawet w błądzeniu i grzechu.

Jubileusz 2025: W chwili refleksji zatrzymam się nad tymi momentami, które były okazją do spotkania ze Zmartwychwstałym. To te momenty, kiedy odkrywałem i umacniałem się w nadziei.

3

Droga / Odp: Droga

« dnia: Lipiec 02, 2025, 09:33:52 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii:

Obraz: Jesteśmy wraz z Jezusem i uczniami na wschód od Jeziora Galilejskiego, w kraju Gadareńczyków. To poganie nienależący do narodu wybranego. Trzoda świń obrazuje także to, co dla Żydów było nieczyste. Jest to opowieść o życiu, pogubieniu, grzeszności i uwolnieniu od działania złego ducha.

Myśl: Opowieść o dwóch opętanych, dzikich, żyjących w grobach jest obrazem upadku, bycia w niewoli złego ducha i podejrzewania o złe intencje nawet tych, którzy są blisko i chcą nam pomóc. To grzeszność człowieka, uwikłanie w zło, z którym sam człowiek nie jest sobie w stanie poradzić. Możemy mieć takich przykładów wokół siebie sporo. A kiedy doświadczą łaski nawrócenia-oczyszczenia? Jak ja na to reaguję? Świętuję czy jestem z tego powodu zmartwiony? Cuda, jakie się dzieją za sprawą Jezusa, nie zawsze są łatwe do przyjęcia. Mamy pokusę odrzucania ich, bo nie pasują do naszych wyobrażeń. Czasami obecność Boga jest niewygodna, bo burzy nasze chwilowe plany i interesy.

Emocja: Przywrócona godność. Uzdrowionym i uwolnionym od złego ducha opętanym została przywrócona ludzka godność. Ale to się czasami mniej liczy niż interesy i majątek innych ludzi. To jest także wielkie wyzwanie, aby cieszyć się z uwolnienia i przywracania godności innym, np. ludziom wychodzącym z nałogów, ubogim.

Wezwanie: Poproszę o łaskę patrzenia na tajemnicę zła oczyma Boga. Podziękuję za słowo prawdy, które uwalnia mnie od życia w kłamstwie i otwiera na braci i potrzebujących.

Jubileusz 2025: Pielgrzymowanie w nadziei to otwieranie się na obecność Boga w rzeczywistości świata, w którym przyszło mi żyć.

4

Droga / Odp: Droga

« dnia: Lipiec 01, 2025, 11:16:54 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (wtorek, 1 lipca 2025 roku)

Obraz: Oczyma wyobraźni zobaczę tę krótką, choć dosyć gwałtowną scenę ewangeliczną. Jezus z uczniami w łodzi na wzburzonych wodach jeziora to obraz życia ludzkiego ze wszystkim, co na nie się składa. Wczuję się w przeżycia uczniów. Przyjrzę się swoim skojarzeniom.

Myśl: Ewangelista po latach opowiada swojej wspólnocie tę historię, by pokazać, że rzeczywistość burzy duchowej, zagrożenia, doświadczenie "milczenia" Boga to jest zwyczajna historia każdego z uczniów. Być może ta wspólnota, której Mateusz przypomina tę lekcję, doświadczała prześladowań, przeżywała trudności, czuła swoją bezradność i zmagała się z wyzwaniami, które zdawały się być ponad miarę. To chwila krzyża, ciszy grobu. Trudno wtedy zachować spokój, trwać w oczekiwaniu na głos Boga. To wielka próba wiary. Ale to także oczyszczenie człowieka z własnych wyobrażeń i chęci zbawienia własnymi siłami.

Emocja: Bojaźń człowieka i "egzorcyzm" Jezusa. Pan "wstaje", rozkazuje wichrowi i falom na jeziorze, by się uspokoiły. Nastaje cisza. Człowiek żyje w lęku, kiedy patrzy na trudności i zagrożenie, a nie na Jezusa, który "egzorcyzmuje" wicher i jezioro, uspokajając je.

Wezwanie: Poproszę o łaskę wiary w oczyszczające działania Pana, nie ulegając strachowi i fałszywym wyobrażeniom. Podziękuję za spokój, jaki Pan wlewa w moją duszę.

Jubileusz 2025: Zaplanuję sobie czas na duchową lekturę, która wzmocni moje pragnienie pielgrzymowania w nadziei.

5

Droga / Odp: Droga

« dnia: Czerwiec 30, 2025, 10:14:15 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (poniedziałek, 30.06.2025)

Obraz: Jesteśmy nad Jeziorem Galilejskim. To okolice, gdzie dokonało się wiele cudów. Oczyma wyobraźni zobaczę tłum wokół Jezusa. Zobaczę też uczonego w Piśmie i innego spośród uczniów idących za Panem, jak zmagają się z trudnościami i wyzwaniami wobec swoich misji. Posłucham tych rozmów. Zobaczę swoje skojarzenia i odczucia.

Myśl: Jakość wiary człowieka to nie zachwyt i zafascynowanie słowami i czynami Jezusa, ale wierność Jego słowu i skoncentrowanie na misji, jaką On nam powierza. Nie żyjemy w duchowej próżni. W naszym życiu i naśladowaniu Pana obecne są różne motywacje, ale i rozproszenia, i pokusy. Musimy być tego świadomi. Pan oczekuje ode mnie wielkodusznej i jednoznacznej odpowiedzi. Boże powołanie zachęca nas do tego, aby iść za Nim, kierując się czystą, bezinteresowną motywacją. To nie człowiek jest twórcą ‘swojej drogi’. Jesteśmy wszyscy wezwani do tego, aby przyjąć i pójść ‘Jego’ drogą i wypełniać Jego misję.

Emocja: Rozproszenia i wymówki. Każdy spotyka się z nimi na swojej drodze duchowej. Z jednej strony są one okazją do wsłuchania się w głos Pana i odczytania Jego drogi i prowadzenia. Z drugiej to zachęta do ‘rachunku sumienia’ i korekty sposobu przeżywania swego powołania, która dokonuje się ‘w każdej chwili’.

Wezwanie: Poproszę o łaskę zrozumienia, że powołanie do bycia uczniem Pana wymaga pierwszeństwa w naszych codziennych wyborach. Podziękuję za gwarancję, jaką Jezus nam daje, że On zawsze jest z nami na naszych drogach.

Jubileusz 2025: Zatrzymam się przez chwilę na refleksji nad tym, co dzisiaj w mojej życiowej sytuacji wymaga bardziej jednoznacznej odpowiedzi. Posłucham tego, co mi podpowiada rozum i głos sumienia.

6

Droga / Odp: Droga

« dnia: Czerwiec 27, 2025, 01:46:59 pm  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (piątek, 27 czerwca 2025 roku, Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa)

Obraz: Fragment Ewangelii czytany w Uroczystość Serca Pana Jezusa jest pierwszą sceną przypowieści o Bożym miłosierdziu i odnalezieniu tego, co zgubione, zabłąkane, marnotrawne. Oczyma wyobraźni zobaczę tę zagubioną owcę, którą odnajduje pasterz. Przyjrzę się emocjom, jakie towarzyszą tej sytuacji.

Myśl: Wspólnota, o jakiej mówi ewangelista Łukasz nie jest "zgromadzeniem sprawiedliwych", ale grzeszników, którzy otwierają się na oferowane im nawrócenie. Wszyscy jesteśmy grzesznikami, zagubiliśmy się i ukrywamy przed Bogiem. Nie sami sobie wypracowujemy zbawienie, ale otrzymujemy je w darze od Tego, który sam stał się zagubionym, odrzuconym i złożonym w ofierze za grzeszników Barankiem ofiarnym. Przypowieść o zagubionej owcy mówi o nawróceniu, ale niekoniecznie tego, kto zbłądził do sprawiedliwości, lecz tego, kto się uważa za sprawiedliwego do miłosierdzia i łagodności.

Emocja: Radość w niebie. Ekonomia Bożej łaski zadziwia. Pasterz zostawia stado owiec, by odszukać jedną zagubioną. Nikt sam z siebie się nie nawraca. Zostajemy odnalezieni. Jest nam przebaczone. Także te dziewięćdziesiąt dziewięć owiec musi zostać odnalezionych przez Boga, bo szukając własnej sprawiedliwości nie będą mieli nic wspólnego z Chrystusem. Nawrócenie to uznanie swojego zagubienia i przyjęcie Tego, który nas odnajduje.

Wezwanie: Poproszę o łaskę ucieszenia się z nawrócenia zagubionych owiec. Podziękuję za dany mi czas i możliwości bycia odnalezionym.

Jubileusz 2025: W duchu dzisiejszej uroczystości odmówię sobie Litanię do Serca Pana Jezusa wraz z aktem poświęcenia.

7

Droga / Odp: Droga

« dnia: Czerwiec 26, 2025, 08:58:23 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (czwartek, 26.06.2025)

Obraz: Jezus kończy swoje ‘Kazanie na Górze’, a tłumy są zdumione tym, co słyszą i sposobem głoszenia tej nauki. Oczyma wyobraźni zobaczę miejsca i ludzi słuchających Pana. Wsłucham się w Jego słowa, bo od tego zależy, czy zrozumiem Jego naukę i będę umiał z niej skorzystać.

Myśl: Wiara to słuchanie słów Pana ze zrozumieniem, otwartością i determinacją. Ale to nie wystarczy. Trzeba odpowiedzieć na usłyszaną naukę. Nie słowami, ale czynem, postawą i służbą. Jezus uświadamia swoim słuchaczom tę konieczność jako ostatni akord swojej mowy programowej, jaką jest ‘Kazanie na Górze’. Trzeba ‘pełnić wolę Ojca w niebie’, a nie ‘dopuszczać się nieprawości’, aby zostać rozpoznanym jako uczeń. Wołanie do Pana, wzywanie Go nie jest niczym złym, ale samo nie wystarczy. Dlatego o prawdziwej wierze i bliskości z Panem świadczą przede wszystkim czyny, a nie same deklaracje i słowa.

Emocja: Spójność wewnętrzna. Jezus zawsze piętnował ‘pozorną religijność’, wielkie słowa, teatralne gesty, ale puste wnętrze. Robienie wrażenia pobożności i prawości, ale w sercu i w sumieniu dbanie o swoje niskie interesy i korzyści. Każdemu to grozi. Jezus nie mówi o tym, by oskarżać, ale po to, by poruszyć serce i sumienie.

Wezwanie: Poproszę o łaskę nie tylko poznawania praw Bożych, ale i o zdolność życia nimi. Podziękuję za dar napomnienia ewangelicznego, jaki budzi mnie z letargu duchowego i letniości.

Jubileusz 2025: Czas wakacji to szczególna okazja do słuchania słów Pana i napełniania się Jego nauką. Co bym chciał osiągnąć w tym czasie i jak chcę żyć pełniej nadzieją?

8

Droga / Odp: Droga

« dnia: Czerwiec 25, 2025, 10:49:31 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do ewangelii z dnia (Mt 7,15-20):

Obraz: Jezus głosi swoje ‘Kazanie na Górze’. Rozpoczyna się końcowa faza tego nauczania. Przyjrzę się okolicznościom miejsca i osób, które słuchają słów o ‘fałszywych prorokach’ i przynoszonych ‘owocach’. Zwrócę uwagę na swoje myśli i skojarzenia.

Myśl: Kto słucha Jezusa, nie może pozostać obojętny. Musi jakoś zareagować, wprowadzić to nauczanie w życie albo nie. Jezus nazywa to ‘przynoszeniem owocu’. Czasownik ‘wydawać’ w całym ‘Kazaniu na Górze’ występuje dwadzieścia dwa razy. Jezus kładzie duży nacisk na ‘przynoszenie dobrych owoców’. Jest to zachęta do potraktowania życia w sposób wymagający od siebie. Mamy wychodzić poza swoją ‘strefę komfortu’, poza nawyki. Nie można ograniczyć się do minimum. Nie wystarczy ‘być ochrzczonym’, praktykującym tylko formalnie. Trzeba dostosowywać swoje życie do trudnych wymagań ‘Kazania na Górze’.

Emocja: „Poznacie ich po ich owocach”. To powiedzenie pochodzi z mądrości ludowej. Mamy je w wersji pozytywnej: dobro wydaje dobro; i negatywnej: dobro nie może wydać zła. Poznanie jest zatem kryterium rozeznania. „Człowiek i jego czyny to nierozerwalna całość”.

Wezwanie: Poproszę o łaskę posługiwania się otwartym sercem i sumieniem prawym, konsekwentnym i wolnym. Podziękuję Panu za głos sumienia, który zachęca mnie do ‘wydawania dobrych owoców’.

Jubileusz 2025: Zaplanuję sobie czas na rachunek sumienia, przestrzeń ‘rozpoznawania dobrych owoców’.

9

Droga / Odp: Droga

« dnia: Czerwiec 24, 2025, 09:19:50 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (Łk 1,57-66.80)

Obraz: Wydarzenie obrzezania Jana Chrzciciela i nadanie mu imienia pełne jest symboliki i emocji. Uczestniczę w tym wydarzeniu. Posłucham wypowiadanych słów. Przyjrzę się odczuciom i emocjom, jakie to we mnie powoduje.

Myśl: Nadanie imienia to nie tylko wydarzenie w porządku administracyjnym, ale coś, co naznacza nas, nadaje nam podmiotowość. Wokół tego budujemy poczucie własnej tożsamości, własnej wartości. Na tym bazują także nasze relacje z innymi. Nie jesteśmy wyizolowani z historii. Co więcej, jesteśmy dziedzicami wielkości i chwały, ale i słabości, i grzechów tych, co byli przed nami. Każdy musi odkryć, jakie jest jego imię, gdzie są jego korzenie, kto i co jest jego punktem odniesienia.

Emocja: Rodzice ‘walczący o dziecko’. Elżbieta i Zachariasz to rodzice doświadczeni życiem, długą bezdzietnością, zawiedzionymi nadziejami, wstydem i ukrywaniem się przed ‘sąsiadami i krewnymi’. Ale oni są przykładem zawierzenia i tego, że każdy musi iść swoją drogą, jest ‘obietnicą Boga’ a nie spełnieniem oczekiwań rodziny i otoczenia.

Wezwanie: Poproszę o łaskę poznania mojego ‘prawdziwego imienia’ przed Bogiem. Podziękuję za swoich rodziców, którzy mieli odwagę przyjąć i oddać mnie Bogu.

Jubileusz 2025: Jeśli to możliwe, nawiedzę kościół, gdzie zostałem ochrzczony, ‘nadano mi imię’ i poświęcę chwilę na refleksję o tym, co to dla mnie znaczy.

10

Droga / Odp: Droga

« dnia: Czerwiec 23, 2025, 08:57:18 am  »

Św. Jan Kasjan (ok. 360–453)
założyciel klasztoru w Marsylii
O doskonałości, rodz. X (© Evangelizo.org)

Nie osądzaj, aby naśladować Boga
Kiedy ktoś osiągnie tę miłość dobra i to naśladowanie Boga, przyjmie tę samą postawę cierpliwości, jaką miał Pan, i będzie modlił się, tak jak On, za swoich prześladowców: „Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią” (Łk 23,34).
Jest to również wyraźny znak duszy, która nie została jeszcze oczyszczona z resztek swoich wad, że zamiast odczuwać miłosierdzie i współczucie dla wad bliźniego, znajduje jedynie surową cenzurę sędziego. Jak możemy osiągnąć doskonałość serca, jeśli nie posiadamy tego, co według słów Apostoła dopełnia pełni prawa: „ Jeden drugiego brzemiona noście i tak wypełniajcie prawo Chrystusowe” (Ga 6,2), jeśli nie posiadamy tej cnoty miłości, która „nie unosi się gniewem, nie nadyma się i nie pamięta złego, lecz wszystko znosi i wszystko przetrzyma” (1 Kor 13,4-7)? Bo „sprawiedliwy lituje się nad zwierzętami, które do niego należą, ale serca bezbożnych nie mają litości”. (Pr 12,10 LXX)
Jest całkiem pewne, że mnich podlega tym samym wadom, które potępia u innych z rygorystyczną i nieludzką surowością. Rzeczywiście, „surowy król popadnie w nieszczęście” (Pr 13,17 LXX); a „kto głuchy na wołanie ubogiego, sam będzie wołał i nie będzie nikogo, kto by go wysłuchał”. (Pr 21,13 LXX)

11

Droga / Odp: Droga

« dnia: Czerwiec 20, 2025, 10:45:06 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (piątek, 20 czerwca 2025 roku)

Obraz: W dalszym ciągu słuchamy Jezusa, który głosi swoje "Kazanie na Górze". Oczyma wyobraźni zobaczę miejsca w Galilei, nad Jeziorem Genezaret. Przyjrzę się ludziom, którzy przyszli słuchać Jezusa. Zwrócę uwagę na swoje myśli i odczucia.

Myśl: Jezus zachęca swoich słuchaczy do refleksji nad ich postawą wobec dóbr materialnych. Korzystanie z nich nie jest obojętne dla nas, dla naszego "życia wiecznego". Kto zachowuje wolność ducha wobec nich, potrafi się nimi dzielić, zachowa je i zabezpieczy na przyszłość. Nie samo posiadanie jest złe, ale pazerność i niesprawiedliwość tu na ziemi, rzutuje na życie wieczne. Jezus nie potępia ludzkiej zapobiegliwości, pracy, która owocuje pozyskiwanymi dobrami. Dobra materialne tu na ziemi to te same dobra, które "gromadzimy" na wieczność, dzieląc się nimi w formie jałmużny.

Emocja: Skarby i serce. To hasło o sercu i skarbie stało się przysłowiowe. Kiedy biblia mówi o sercu, mówi o całym człowieku, o osobie, która staje przed Bogiem w pełnej prawdzie i szczerości. Przywiązanie do posiadania dóbr rozprasza i rozleniwia serce.

Wezwanie: Poproszę o łaskę wolności wobec dóbr ziemskich i hojność w dzieleniu się nimi. Podziękuję za chwile otrzeźwienia i przywołania do porządku, kiedy staję się zbyt wygodny i skoncentrowany na dobrach ziemskich.

Jubileusz 2025: Zaplanuję sobie jakiś uczynek miłosierdzia (niekoniecznie materialny) wobec najbliższych. Niech on pomoże mi lepiej przeżyć ten czas jubileuszu.

12

Droga / Odp: Droga

« dnia: Czerwiec 18, 2025, 09:10:46 am  »

Paweł Kosiński SJ

Obraz: Trwa Jezusowe ‘Kazanie na Górze’. Ewangelista Mateusz sytuuje je na jednym ze wzgórz wokół Jeziora Galilejskiego. Oczyma ducha zobaczę te miejsca tak, jak mi to podpowiada moja wyobraźnia. Posłucham słów Jezusa i zobaczę swoją reakcję na nie.

Myśl: Jak refren pojawia się w tym fragmencie zdanie, które przestrzega przed pozorami pobożności i sprawiedliwości. Mamy je praktykować nie dla ‘wykazania się’ przed ludźmi, ale w pokorze, świadomi, że Bóg ‘widzi w ukryciu’ nasze intencje i prawdziwe motywacje i ‘oddaje nam’ zgodnie z tą najgłębszą prawdą. Odnosi się to do wszystkiego w naszym życiu: do modlitwy, pobożności, ale i do jałmużny, a raczej uczynków sprawiedliwości. Odnosi się też do postu, który nie jest wymierzeniem sobie ‘kary’ cielesnej, ale jest modlitwą ciała, włączeniem go w rozwój naszego ducha.

Emocja: Nic na pokaz! Życie podsuwa nam wiele obrazów działań, które mają niewłaściwe motywacje. Prorocy w Starym Testamencie także piętnowali taką pozorną pobożność i działania ‘na pokaz’. Świadomość, że ‘Bóg widzi’ nie jest straszakiem, ale ma nam pomóc żyć w prawdzie.

Wezwanie: Poproszę o łaskę pokory i ufności, która uwalnia mnie od chęci ‘wykazania się’, ale i mobilizuje do życia w prawdzie. Podziękuję za miłosierne spojrzenie Boga, łaskę, dzięki której żyję i przynoszę dobre owoce sprawiedliwości.

Jubileusz 2025: Jednym z trudniejszych wyzwań jubileuszowych jest ‘jałmużna’. Postaram się podjąć jakieś zobowiązanie, ‘uczynek sprawiedliwości’, i wypełnię je.

13

Droga / Odp: Droga

« dnia: Czerwiec 17, 2025, 08:22:18 am  »

Ad maiorem Dei gloriam (Na większą chwałę Bożą)
Kazanie do Mt 5,43-48
Stosunek do ludzi
Dzisiejsza Ewangelia jest dopełnieniem wczorajszego Słowa. Chrystus zawsze pragnie, abyśmy przemieniali nasze życie tak, aby było ono zgodne z wolą Bożą. Dziś Jezus przypomina starotestamentowe prawo: „Będziesz miłował swego bliźniego, a nieprzyjaciela swego będziesz nienawidził”. Udoskonala je, bo powiada: „Miłujcie swoich nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was nienawidzą”. Takie postępowanie wymaga pewnej przemiany naszych serc. Trudno jest bowiem kochać kogoś, kto zachowuje się w stosunku do nas wrogo, a często też działa świadomie na naszą szkodę. Nie chodzi jednak o to, abyśmy pozwalali wejść sobie na głowę, abyśmy pozwalali po nas deptać, bo każdy z nas musi też kochać siebie i troszczyć się również o własną osobę, o własne dobro i własną godność. Nasz gniew na niesprawiedliwość jest jak najbardziej uzasadniony i Bóg nie oczekuje od nas, że będziemy stali, a każdy, kto chce, może w nas uderzyć. Należy jednak pamiętać, że nam Pan Bóg również przebacza, nasze grzechy i winy, często bardzo ciężkie, dlatego chce, abyśmy postępowali tak samo w stosunku do osób, które nam zawiniły w jakikolwiek sposób. Bóg nie ma problemu z przebaczeniem, bo jego miłość jest doskonała, dlatego Chrystus zachęca nas najpierw do modlitwy za krzywdzicieli, modlitwy, która działa jak lekarstwo i ma moc przemiany serc. Modlitwa potrafi przemieniać nasze serca, potrafi przemieniać też serca innych ludzi, którzy są pogubieni w życiu, którzy zamiast budować – niszczą. W miłości nieprzyjaciół chodzi o to, aby „złem za zło nie odpłacać” i być ponad nasze pierwsze instynkty i odruchy. Należny jednak pamiętać, że na zło też nie możemy pozwalać. Zło trzeba powstrzymywać, a sposobem na powstrzymanie zła jest miłość, a nie miecz. Amen. AMDG.

14

Droga / Odp: Droga

« dnia: Czerwiec 16, 2025, 09:25:49 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (poniedziałek, 16 czerwca 2025)

Obraz: Jezus wygłasza swoje słynne ‘Kazanie na Górze’. Oczyma wyobraźni zobaczę okolice Jeziora Galilejskiego, tłum ludzi, którzy przyszli słuchać Jezusa, zaciekawieni Jego nauką i dokonywanymi cudami. Przyjrzę się swoim odczuciom.

Myśl: Jezus nie jest pacyfistą, żądającym od swoich naśladowców postaw, które są niemożliwe do zrealizowania. Zasada ‘oko za oko...’ nie jest barbarzyństwem, ale próbą uregulowania sytuacji kryzysowych poprzez ‘zasadę proporcjonalnego odwetu’. Nie można pozwolić na anarchię i niekontrolowany odwet. ‘Nie stawianie oporu złemu’ nie jest biernym poddaniem się, ale zachętą do niewzbudzania ‘perwersyjnego łańcucha przemocy’. Jezus zachęca swoich uczniów, aby kształtowali w sobie postawę łagodności i miłosierdzia, jak On. Nie zrozumiemy tego i nie przyjmiemy, jeśli nie powiążemy tego z miłością bliźniego i nieprzyjaciół.

Emocja: Wysokie wymagania. Jezus stawia przed swoimi uczniami wymagania, które wydają się nie do spełnienia. Nie zdajemy sobie do końca sprawy, jak bardzo praktykowanie religii splecione jest z naszą etnicznością, lokalnymi przyzwyczajeniami, nawykami i tradycjami. Nie chodzi o to, by je odrzucać, ale trzeba być świadomym i uważnym, żeby nie wypierały w nas Bożej nauki i chrześcijańskiej praktyki życia.

Wezwanie: Poproszę o siłę, bym umiał pozytywnie zareagować na tych, którzy traktują mnie niesprawiedliwie. Podziękuję za te doświadczenia, kiedy udało mi się bezinteresownie przebaczyć.

Jubileusz 2025: Rok Święty to szczególny czas łaski i pojednania. Przypomnę sobie jakąś sytuację niesionego przez dłuższy czas żalu i poczucia skrzywdzenia przez kogoś. Wzbudzę w sobie pragnienie pojednania i przebaczenia. Zrobię jakiś znak, który by to wyraził.

15

Droga / Odp: Droga

« dnia: Czerwiec 12, 2025, 08:52:14 am  »

Paweł Kosinski SJ

Obraz: Jezus jest w Wieczerniku z uczniami. To ostatnie chwile przed męką, zanim pójdzie do Ogrodu Getsemani. Posłucham słów nauczania Jezusa. To swego rodzaju testament zostawiony uczniom.

Myśl: Rozdział 17 Ewangelii św. Jana to swoisty ‘testament’, jaki Jezus zostawia swoim uczniom. Przekazuje im to, co ma najcenniejszego, swoją ‘jedność z Ojcem’. Jezus ukazuje także napięcie, jakie istnieje między Nim, uczniami i światem. Świat jest w sidłach złego. Jezus przyszedł, aby go zbawić. I dlatego nie chce uczniów ‘odseparować’ od świata, ale by Ojciec „ustrzegł ich od złego”. Jezus ustanowił apostołów swoimi wysłannikami. Posyła ich na cały świat. Przez nich dociera do wszystkich, którzy ‘dzięki ich słowu’ wierzą w Chrystusa. Szczególnym znakiem przynależności do Jezusa i uznania Jego Ojca jest jedność, jaką stanowią bracia.

Emocja: Wola zbawcza Pana. Ojcze ‘chcę, aby byli ze Mną’ to wyraz pragnienia Pana i podporządkowania wszystkiego temu celowi. Czasami tracimy ducha i wydaje się nam, jakby te słowa były jakąś alegorią. Bóg chce zbawić świat i ma moc, aby to przeprowadzić.

Wezwanie: Poproszę o łaskę wespół-odczuwania z Panem w Jego ‘woli zbawczej’ wobec każdego stworzenia. Podziękuję za tych, którzy umacniają mnie w zaufaniu i nadziei.

Jubileusz 2025: Pomodlę się słowami modlitwy DZIĘKI ZA CIERPIENIE (Bł. Elżbieta od Trójcy Świętej, Skarbnica Modlitw, s. 709.): O Jezu, dzięki Ci za wszystkie łaski, których mi udzieliłeś. Dzięki Ci szczególnie za to, żeś mnie doświadczył cierpieniem. To tak dobrze jest cierpieć dla Ciebie i z Tobą. Niech każde uderzenie mego serca będzie wołaniem wdzięczności i miłości.