Ostatnie wiadomości

31

Droga / Odp: Droga

« Ostatnia wiadomość wysłana przez pawel dnia Kwiecień 29, 2025, 09:05:43 am  »

Ewangelia św. Mateusza
Ad maiorem Dei gloriam (Na większą chwałę Bożą)
Kazanie do Mt 11,28-30
Wezwanie
„Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię”. Na początku Ewangelii św. Mateusza Pan Jezus powiedział, że przyszedł do tych, którzy się źle mają, że jest lekarzem dla chorych dusz. On przychodzi z pomocą tym, którzy jej prawdziwie potrzebują. W istocie wszyscy jej potrzebujemy, ale wielu z nas stara się samodzielnie zaradzić własnym problemom duchowym. Świadomość, że sami musimy wszystko zrobić, staje się ciężarem nie do udźwignięcia. Często cały wysiłek idzie na udowadnianie sobie i innym, że sobie radzimy, że jesteśmy mocni. Wysoko postawiony ideał każe nam sobie radzić. Taką postawę odnajdujemy u faryzeuszów. Okazuje się jednak, że prowadzi ona zazwyczaj do zagłuszenia serca, do pychy, do samouwielbienia, szczególnie gdy, jak sądzimy, nam się udaje. Niestety często dopiero klęska i poczucie bezsilności pozwalają prawdziwie się otworzyć. Czasem trzeba ucisku, by człowiek się obudził z samozadowolenia i zrozumiał, że sam nic nie potrafi, że potrzebuje pomocy. Uświadomienie sobie tego staje się punktem wyjścia do prawdziwego kontaktu z Bogiem. Uczmy się więc od cichego i pokornego Jezusa, a znajdziemy ukojenie dla dusz naszych. Amen. AMDG.

32

Droga / Odp: Droga

« Ostatnia wiadomość wysłana przez ryszard dnia Kwiecień 29, 2025, 08:34:48 am  »

Ewangelia (Mt 11, 25-30)
Tajemnice królestwa objawione prostaczkom

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie.

Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić.

Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem słodkie jest moje jarzmo, a moje brzemię lekkie».

33

Droga / Odp: Droga

« Ostatnia wiadomość wysłana przez pawel dnia Kwiecień 28, 2025, 09:14:54 am  »

Paweł Kosiński SJ

Obraz: Ze względu na liturgiczne obchody Oktawy Wielkanocy, dopiero dzisiaj celebrujemy w Polsce uroczystość św. Wojciecha, męczennika. Fragment ewangelii przenosi nas do Jerozolimy, na kilka dni przed męką Jezusa, obumarłego ziarna. Przyjrzę się swoim skojarzeniom i odczuciom.

Myśl: Słowa dzisiejszego fragmentu ewangelii są odpowiedzią Jezusa na pragnienie Greków, którzy przybyli do Jerozolimy na święto, a widząc, co się dzieje, „chcieli ujrzeć Jezusa”. Poprosili o pośrednictwo apostoła Filipa, który zwrócił się do Andrzeja i razem przekazali tę prośbę Jezusowi. Słowa odpowiedzi Pana są streszczeniem sensu Jego życia. Zapowiadają krzyż, na którym Jezus króluje i zbawia wszystkich. Jest to Jego ‘wywyższenie’, godzina obumierającego ziarna, które pozornie traci życie, ale przynosi plon obfity. Z Jego zwycięstwem jednoczy się każdy z uczniów, który Go naśladuje, idąc tą samą drogą ‘dawania życia’.

Emocja: Bezpłodne życie. Ziarno skoncentrowane na ‘zachowaniu siebie’ pozostałoby samo. Egoizm nie daje życia, nie dzieli się życiem. Ziarno skoncentrowane na zachowaniu siebie nie przekazuje życia, a zarazem samo staje się martwe.

Wezwanie: Poproszę o łaskę zrozumienia, że tylko życie dawane przynosi owoc i pomnaża się. Podziękuję za tych, którzy mobilizują mnie do hojnego ofiarowania siebie.

Jubileusz 2025: W duchu inspiracji dobrem przybliżę sobie sylwetkę św. Wojciecha, patrona Polski.

34

Droga / Odp: Droga

« Ostatnia wiadomość wysłana przez ryszard dnia Kwiecień 28, 2025, 08:19:06 am  »

Ewangelia (J 12, 24-26)
Ziarno, które wpadłszy w ziemię, obumrze, przynosi plon obfity

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli ziarno pszenicy, wpadłszy w ziemię, nie obumrze, zostanie samo jedno, ale jeśli obumrze, przynosi plon obfity. Ten, kto kocha swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne. Kto zaś chciałby Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec».

35

Droga / Odp: Droga

« Ostatnia wiadomość wysłana przez ryszard dnia Kwiecień 27, 2025, 08:06:17 am  »

Ewangelia (J 20, 19-31)
Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Wieczorem w dniu zmartwychwstania, tam gdzie przebywali uczniowie, choć drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!» A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie, ujrzawszy Pana.

A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane».

Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: «Widzieliśmy Pana!»

Ale on rzekł do nich: «Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i ręki mojej nie włożę w bok Jego, nie uwierzę».

A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł, choć drzwi były zamknięte, stanął pośrodku i rzekł: «Pokój wam!» Następnie rzekł do Tomasza: «Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż w mój bok, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym».

Tomasz w odpowiedzi rzekł do Niego: «Pan mój i Bóg mój!»

Powiedział mu Jezus: «Uwierzyłeś dlatego, że Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli».

I wiele innych znaków, których nie zapisano w tej księdze, uczynił Jezus wobec uczniów. Te zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym, i abyście wierząc, mieli życie w imię Jego.

36

Droga / Odp: Droga

« Ostatnia wiadomość wysłana przez ryszard dnia Kwiecień 26, 2025, 08:59:22 am  »

Ewangelia (Mk 16, 9-15)
Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię

Słowa Ewangelii według Świętego Marka

Po swym zmartwychwstaniu, wczesnym rankiem w pierwszy dzień tygodnia, Jezus ukazał się najpierw Marii Magdalenie, z której przedtem wyrzucił siedem złych duchów. Ona poszła i oznajmiła to Jego towarzyszom, pogrążonym w smutku i płaczącym. Ci jednak, słysząc, że żyje i że ona Go widziała, nie dali temu wiary.

Potem ukazał się w innej postaci dwom spośród nich na drodze, gdy szli do wsi. Oni powrócili i obwieścili pozostałym. Lecz im też nie uwierzyli.

W końcu ukazał się samym Jedenastu, gdy siedzieli za stołem, i wyrzucał im brak wiary oraz upór, że nie wierzyli tym, którzy widzieli Go zmartwychwstałego.

I rzekł do nich: «Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu!»

37

Droga / Odp: Droga

« Ostatnia wiadomość wysłana przez pawel dnia Kwiecień 25, 2025, 09:12:36 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (Piątek, 25 kwietnia 2025 r.)

Obraz: Jesteśmy wraz z siedmioma uczniami w Galilei, nad Jeziorem Tyberiadzkim, które było "świadkiem" nauczania Pana i wielu cudów, jakie tam się dokonały. Przyjrzę się uczniom, temu, co robią. Posłucham ich rozmowy i zobaczę reakcję na cudowny połów i rozpoznanie Pana.

Myśl: Rozdział 21. Ewangelii św. Jana to nie tyle zakończenie historii Jezusa z Nazaretu, co raczej otwarcie nowej perspektywy, eklezjalnej. Odtąd apostołowie, nowa wspólnota Kościoła, rozpoczyna swoją misję "łowienia ludzi" dla Chrystusa. Ta wspólnota choć poraniona, napotykająca na trudności i przeciwności, o świcie przełamującym ciemność swoim nowym światłem, przypominającym poranek zmartwychwstania, wyrusza na wielki połów. To wspólnota Kościoła po Wniebowstąpieniu Pana, która kontynuuje Jego dzieło i świadczy o Nim wobec całego świata.

Emocja: "To jest Pan!" Uczniowie nie rozpoznają Pana od razu. Tkwią jeszcze zamknięci w swoich frustracjach i niepowodzeniach. Dopiero "umiłowany uczeń" rozpoznaje Jezusa i mówi Piotrowi o Jego obecności. "Tylko miłość widzi i komunikuje", potrafi właściwie odczytać i zrozumieć rzeczywistość.

Wezwanie: Poproszę o łaskę poznania miłości Pana do mnie. Podziękuję za Jego ciągłe wzywanie mnie do współpracy w dziele ewangelizacji.

Jubileusz 2025: Hasło Roku Świętego "Pielgrzymi nadziei" przypomina o odpowiedzialności za dzieło misyjne Kościoła. Co jest moją odpowiedzialnością, jaką czuję teraz w sercu w tym względzie?

38

Droga / Odp: Droga

« Ostatnia wiadomość wysłana przez ryszard dnia Kwiecień 25, 2025, 08:25:12 am  »

Ewangelia (J 21, 1-14)
Ukazanie się Zmartwychwstałego nad Jeziorem Tyberiadzkim

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus znowu ukazał się nad Jeziorem Tyberiadzkim. A ukazał się w ten sposób: Byli razem Szymon Piotr, Tomasz, zwany Didymos, Natanael z Kany Galilejskiej, synowie Zebedeusza oraz dwaj inni z Jego uczniów. Szymon Piotr powiedział do nich: «Idę łowić ryby». Odpowiedzieli mu: «Idziemy i my z tobą». Wyszli więc i wsiedli do łodzi, ale tej nocy nic nie ułowili.

A gdy ranek zaświtał, Jezus stanął na brzegu. Jednakże uczniowie nie wiedzieli, że to był Jezus.

A Jezus rzekł do nich: «Dzieci, macie coś do jedzenia?»

Odpowiedzieli Mu: «Nie».

On rzekł do nich: «Zarzućcie sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie». Zarzucili więc i z powodu mnóstwa ryb nie mogli jej wyciągnąć.

Powiedział więc do Piotra ów uczeń, którego Jezus miłował: «To jest Pan!» Szymon Piotr, usłyszawszy, że to jest Pan, przywdział na siebie wierzchnią szatę – był bowiem prawie nagi – i rzucił się wpław do jeziora. Pozostali uczniowie przypłynęli łódką, ciągnąc za sobą sieć z rybami. Od brzegu bowiem nie było daleko – tylko około dwustu łokci.

A kiedy zeszli na ląd, ujrzeli rozłożone ognisko, a na nim ułożoną rybę oraz chleb. Rzekł do nich Jezus: «Przynieście jeszcze ryb, które teraz złowiliście». Poszedł Szymon Piotr i wyciągnął na brzeg sieć pełną wielkich ryb w liczbie stu pięćdziesięciu trzech. A pomimo tak wielkiej ilości sieć nie rozerwała się. Rzekł do nich Jezus: «Chodźcie, posilcie się!» Żaden z uczniów nie odważył się zadać Mu pytania: «Kto Ty jesteś?», bo wiedzieli, że to jest Pan. A Jezus przyszedł, wziął chleb i podał im – podobnie i rybę.

To już trzeci raz Jezus ukazał się uczniom od chwili, gdy zmartwychwstał.

39

Droga / Odp: Droga

« Ostatnia wiadomość wysłana przez pawel dnia Kwiecień 24, 2025, 09:48:34 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii  (Łk 24,35–48)

Obraz: Uczniowie z Emaus wrócili do Jerozolimy i w Wieczerniku spotkali się z zebraną wspólnotą. Kiedy dzielili się swoim doświadczeniem, sam Jezus stanął pośród nich. Przyjrzę się tej sytuacji, posłucham opowieści i pouczenia Jezusa. Zwrócę uwagę na swoje odczucia.

Myśl: Słowo (opowiadanie o spotkaniu Pana) i Eucharystia (łamanie chleba) to znaki obecności Jezusa po zmartwychwstaniu. Historia przytaczana przez św. Łukasza to wskazówki dla wspólnot ‘trzeciego pokolenia’ i następnych, jak rozpoznać Pana w codzienności. Łukasz podkreśla ‘cielesność’ Zmartwychwstałego, polemizując z hellenistami, którzy koncentrowali się na ‘nieśmiertelności duszy’, a nie na ‘zmartwychwstaniu ciał’. Kluczem interpretacji i podsumowaniem Pisma jest Ukrzyżowany i Zmartwychwstały, Bóg miłości i miłosierdzia. „Jezus zakończył swoją misję. My ją kontynuujemy w czasie i przestrzeni”.

Emocja: Z radości nie wierzyli i byli pełni zdumienia. Uczniowie z Emaus byli rozczarowani. Zgromadzeni w Wieczerniku bali się złudzenia, nie dowierzając temu, czego doświadczali. Bóg dokonuje w nas rzeczy ‘niemożliwych’, które przekraczają oczekiwania i budzą zdumienie. To nie fatamorgana, ale rzeczywistość po zmartwychwstaniu.

Wezwanie: Poproszę o łaskę doświadczenia radości ze zmartwychwstania Pana. Podziękuję Mu za leczenie mnie ze zwątpienia i niedowiarstwa.

Jubileusz 2025: Zaplanuję sobie czas na uczestniczenie w Eucharystii, uprzywilejowanym miejscu spotkania ze Zmartwychwstałym.

40

Droga / Odp: Droga

« Ostatnia wiadomość wysłana przez ryszard dnia Kwiecień 24, 2025, 08:40:40 am  »

Ewangelia (Łk 24, 35-48)
Musiały się wypełnić zapowiedzi Pisma

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Uczniowie opowiadali, co ich spotkało w drodze i jak poznali Jezusa przy łamaniu chleba.

A gdy rozmawiali o tym, On sam stanął pośród nich i rzekł do nich: «Pokój wam!»

Zatrwożonym i wylękłym zdawało się, że widzą ducha. Lecz On rzekł do nich: «Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach? Popatrzcie na moje ręce i nogi: to Ja jestem. Dotknijcie Mnie i przekonajcie się: duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam». Przy tych słowach pokazał im swoje ręce i nogi.

Lecz gdy oni z radości jeszcze nie wierzyli i pełni byli zdumienia, rzekł do nich: «Macie tu coś do jedzenia?» Oni podali Mu kawałek pieczonej ryby. Wziął i spożył przy nich.

Potem rzekł do nich: «To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach». Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma.

I rzekł do nich: «Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie; w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jeruzalem. Wy jesteście świadkami tego».