Ostatnie wiadomości

Strony: 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 10
51
Droga / Odp: Droga
« Ostatnia wiadomość wysłana przez ryszard dnia Październik 23, 2024, 08:33:25 am  »

Ewangelia (Łk 12, 39-48)
Przypowieść o słudze oczekującym Pana

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«To rozumiejcie, że gdyby gospodarz wiedział, o której godzinie przyjść ma złodziej, nie pozwoliłby włamać się do swego domu. Wy też bądźcie gotowi, gdyż o godzinie, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie».

Wtedy Piotr zapytał: «Panie, czy do nas mówisz tę przypowieść, czy też do wszystkich?»

Pan odpowiedział: «Któż jest owym rządcą wiernym i roztropnym, którego pan ustanowi nad swoją służbą, żeby rozdawał jej żywność we właściwej porze? Szczęśliwy ten sługa, którego pan, powróciwszy, zastanie przy tej czynności. Prawdziwie powiadam wam: Postawi go nad całym swoim mieniem. Lecz jeśli sługa ów powie sobie w sercu: Mój pan się ociąga z powrotem, i zacznie bić sługi i służące, a przy tym jeść, pić i upijać się, to nadejdzie pan tego sługi w dniu, kiedy się nie spodziewa, i o godzinie, której nie zna; surowo go ukarze i wyznaczy mu miejsce z niewiernymi.

Ów sługa, który poznał wolę swego pana, a nic nie przygotował i nie uczynił zgodnie z jego wolą, otrzyma wielką chłostę. Ten zaś, który nie poznał jego woli, a uczynił coś godnego kary, otrzyma małą chłostę. Komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie; a komu wiele powierzono, tym więcej od niego żądać będą».
52
Droga / Odp: Droga
« Ostatnia wiadomość wysłana przez pawel dnia Październik 22, 2024, 09:40:15 am  »
Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (Łk 12,35-38)

Obraz: Ewangelista ukazuje nam obraz oczekiwania, gotowości na przyjście Pana – przepasane biodra i zapalone pochodnie. Jezus zwraca się do swoich uczniów i tłumów, które Mu towarzyszą. Posłucham Jego słów. Przyjrzę się swoim skojarzeniom i odczuciom.

Myśl: Uczeń Chrystusa oczekuje na wypełnienie się obietnicy. Jest gotowy, czuwa. Nie jest to oczekiwanie napełnione lękiem, trwożliwe. Rzeczywistość, która go otacza jest przejściowa, ale samo czekanie nie jest pustką. Jest to czas dawania świadectwa wobec świata. Chrystus posyła swoich uczniów z misją głoszenia Ewangelii wszystkim. Historia jest miejscem próby, podjęcia decyzji i nawracania się. Uczeń nie porusza się jednak w ciemności, ale naśladuje swojego Pana, karmi się Eucharystią i służy potrzebującym.

Emocja: Ludzie oczekujący swego Pana. Człowiek oczekujący ma ‘przepasane biodra’, jest gotowy, trzyma ‘zapaloną pochodnię’. Naśladuje swojego Pana w pokornej służbie i daje świadectwo – zapalona pochodnia oświeca innym drogę.

Wezwanie: Poproszę o łaskę cierpliwości w oczekiwaniu na spotkanie z Panem. Podziękuję za łaskę czuwającej ufności.
Uczynię jakiś gest uszanowania i pokory.
53
Droga / Odp: Droga
« Ostatnia wiadomość wysłana przez ryszard dnia Październik 22, 2024, 09:12:17 am  »

Ewangelia (Łk 12, 35-38)
Oczekiwanie powrotu Pana

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Niech będą przepasane biodra wasze i zapalone pochodnie. A wy bądźcie podobni do ludzi oczekujących swego pana, kiedy z uczty weselnej powróci, aby mu zaraz otworzyć, gdy nadejdzie i zakołacze. Szczęśliwi owi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie. Zaprawdę, powiadam wam: Przepasze się i każe im zasiąść do stołu, a obchodząc, będzie im usługiwał. Czy o drugiej, czy o trzeciej straży przyjdzie, szczęśliwi oni, gdy ich tak zastanie».
54
Droga / Odp: Droga
« Ostatnia wiadomość wysłana przez pawel dnia Październik 21, 2024, 08:43:20 am  »
Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (poniedziałek, 21.10.2024)

Obraz: Wokół Jezusa gromadzą się tłumy. Wielu przychodzi, bo chce rozwiązać jakieś trudne sprawy. Posłucham rozmowy Pana z jakimś ‘człowiekiem’ i przypowieści o zamożnym człowieku, który okazuje się ‘głupcem’. Zwrócę uwagę na swoje odczucia.

Myśl: Wartość człowieka i poczucie bezpieczeństwa nie zależy od gromadzonych dóbr materialnych. Poczucie bezpieczeństwa płynie tylko z miłości do Boga i braci. Zabezpieczeniem nie są przedmioty, ale Ten, który je daje. Ewangelista Łukasz często mówi o dobrach materialnych jako o darach Ojca. Powinniśmy dzielić się nimi z braćmi. Jeśli tego nie robimy, nasz ogród staje się pustynią. Jedynym prawdziwym bogactwem człowieka jest to, co daje innym, czym się dzieli. Skąpiec, który stara się gromadzić, zamyka się w egoizmie i traci wszystko.

Emocja: Posiadanie nie daje życia. Gromadzenie i posiadanie coraz więcej jest naiwnym oczekiwaniem na samozbawienie. Wynika to najczęściej z lęku przed śmiercią. Nadmierne pragnienie posiadania, lęk przed utratą dóbr musi stać się sygnałem alarmowym.

Wezwanie: Poproszę o łaskę wolności, by nie uzależniać się od posiadania. Podziękuję za przykład tych, którzy uczyli mnie wolności od wszelkich uzależnień. Zaplanuję sobie czas na lekturę Pisma św.
55
Droga / Odp: Droga
« Ostatnia wiadomość wysłana przez ryszard dnia Październik 21, 2024, 08:00:52 am  »

Ewangelia (Łk 12, 13-21)
Gromadzić skarby przed Bogiem

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Ktoś z tłumu rzekł do Jezusa: «Nauczycielu, powiedz mojemu bratu, żeby się podzielił ze mną spadkiem».

Lecz On mu odpowiedział: «Człowieku, któż Mnie ustanowił nad wami sędzią albo rozjemcą?»

Powiedział też do nich: «Uważajcie i strzeżcie się wszelkiej chciwości, bo nawet gdy ktoś ma wszystkiego w nadmiarze, to życie jego nie zależy od jego mienia».

I opowiedział im przypowieść: «Pewnemu zamożnemu człowiekowi dobrze obrodziło pole. I rozważał w sobie: „Co tu począć? Nie mam gdzie pomieścić moich zbiorów”. I rzekł: „Tak zrobię: zburzę moje spichlerze, a pobuduję większe i tam zgromadzę całe moje zboże i dobra. I powiem sobie: Masz wielkie dobra, na długie lata złożone; odpoczywaj, jedz, pij i używaj!” Lecz Bóg rzekł do niego: „Głupcze, jeszcze tej nocy zażądają twojej duszy od ciebie; komu więc przypadnie to, co przygotowałeś?”

Tak dzieje się z każdym, kto skarby gromadzi dla siebie, a nie jest bogaty u Boga».
56
Droga / Odp: Droga
« Ostatnia wiadomość wysłana przez ryszard dnia Październik 20, 2024, 08:00:49 am  »
Ewangelia (Mk 10, 35-45)
Przełożeństwo jest służbą

Słowa Ewangelii według Świętego Marka

Jakub i Jan, synowie Zebedeusza, podeszli do Jezusa i rzekli: «Nauczycielu, pragniemy, żebyś nam uczynił to, o co Cię poprosimy».

On ich zapytał: «Co chcecie, żebym wam uczynił?»

Rzekli Mu: «Daj nam, żebyśmy w Twojej chwale siedzieli jeden po prawej, a drugi po lewej Twej stronie».

Jezus im odparł: «Nie wiecie, o co prosicie. Czy możecie pić kielich, który Ja mam pić, albo przyjąć chrzest, którym Ja mam być ochrzczony?»

Odpowiedzieli Mu: «Możemy».

Lecz Jezus rzekł do nich: «Kielich, który Ja mam pić, wprawdzie pić będziecie; i chrzest, który Ja mam przyjąć, wy również przyjmiecie. Nie do Mnie jednak należy dać miejsce po mojej stronie prawej lub lewej, ale dostanie się ono tym, dla których zostało przygotowane».

Gdy usłyszało to dziesięciu pozostałych, poczęli oburzać się na Jakuba i Jana. A Jezus przywołał ich do siebie i rzekł do nich:

«Wiecie, że ci, którzy uchodzą za władców narodów, uciskają je, a ich wielcy dają im odczuć swą władzę. Nie tak będzie między wami. Lecz kto by między wami chciał się stać wielkim, niech będzie sługą waszym. A kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem wszystkich. Bo i Syn Człowieczy nie przyszedł, aby mu służono, lecz żeby służyć i dać swoje życie jako okup za wielu».
57
Droga / Odp: Droga
« Ostatnia wiadomość wysłana przez ryszard dnia Październik 19, 2024, 09:03:50 am  »

Ewangelia (Łk 12, 8-12)
Duch Święty czuwa nad uczniami Jezusa

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Kto się przyzna do Mnie wobec ludzi, przyzna się i Syn Człowieczy do niego wobec aniołów Bożych; a kto się Mnie wyprze wobec ludzi, tego wyprę się i Ja wobec aniołów Bożych.

Każdemu, kto powie jakieś słowo przeciw Synowi Człowieczemu, będzie odpuszczone, lecz temu, kto bluźni przeciw Duchowi Świętemu, nie będzie odpuszczone. Kiedy was ciągać będą po synagogach, urzędach i władzach, nie martwcie się, w jaki sposób albo czym macie się bronić lub co mówić, bo Duch Święty pouczy was w tej właśnie godzinie, co należy powiedzieć».
58
Droga / Odp: Droga
« Ostatnia wiadomość wysłana przez pawel dnia Październik 18, 2024, 09:25:43 am  »
Paweł Kosiński SJ

Obraz: Jezus wyznacza uczniów i posyła ich z misją do każdego miasta i miejscowości. Oczyma wyobraźni zobaczę tych misjonarzy. Poczuję się częścią tej grupy wysłanych. Posłucham słów Jezusa, swego rodzaju instruktarza. Zwrócę uwagę na swoje odczucia.

Myśl: Tylko ewangelista Łukasz wspomina o tej misji siedemdziesięciu dwóch uczniów. Wyznacza ich sam Jezus. Są oni przedłużeniem misji apostołów wobec wszystkich ludów ziemi. Podkreślona jest uniwersalność misji. To nie fanatyzm czy prozelityzm, ale głoszenie i postępowanie tak, jak Jezus. Nie jest to przymus, narzucanie czegokolwiek, ale ofiarowywanie samego siebie, branie swojego krzyża w prostocie i ubóstwie, w wolności akceptując rzeczywistość, która jest Boża.

Emocja: „Jedząc i pijąc, co mają”. Kościół nie wyklucza. Wszystko jest rzeczywistością Bożą. „Uczeń nie ma uprzedzeń ideologicznych, kulturalnych, politycznych, społecznych ani religijnych.” Kościół jest wolny i potrafi egzystować w różnych kulturach i konfrontować się z nowymi wyzwaniami, o ile jest związany z Panem i w Nim zakorzeniony.

Wezwanie: Poproszę o bycie świadomym odpowiedzialności za głoszenie ewangelii całemu światu. Podziękuję Bogu za wybranie i uzdolnienie mnie do bycia świadkiem wiary w powołaniu, jakim zostałem obdarzony.
Uczynię jakiś gest uszanowania i uwielbienia.
59
Droga / Odp: Droga
« Ostatnia wiadomość wysłana przez ryszard dnia Październik 18, 2024, 08:35:20 am  »

Ewangelia (Łk 10, 1-9)
Żniwo wielkie, ale robotników mało

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Jezus wyznaczył jeszcze innych siedemdziesięciu dwu uczniów i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał. Powiedział też do nich:

«Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie! Oto posyłam was jak owce między wilki. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie.

Gdy wejdziecie do jakiegoś domu, najpierw mówcie: Pokój temu domowi. Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co będą mieli: bo zasługuje robotnik na swoją zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiegoś miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: Przybliżyło się do was królestwo Boże».
60
Droga / Odp: Droga
« Ostatnia wiadomość wysłana przez pawel dnia Październik 17, 2024, 08:35:55 am  »
Ewangelia św. Łukasza
Ad maiorem Dei gloriam (Na większą chwałę Bożą)
Kazanie do Łk 11,47-54
Biada wam
Jezus powiada dziś: „Biada wam, bo wzięliście klucze poznania: sami nie weszliście, a przeszkodziliście tym, którzy wejść chcieli”. Pan Bóg powołuje każdego z nas do wypełnienia pewnego zadania w naszym życiu, do wypełnienia pewnego zadania również w Kościele. W związku z tym obdarza łaską wybraństwa. To wybraństwo zobowiązuje! Nie jest dane ot tak sobie, Bóg powołuje nas do zjednoczenia z Nim, by przez nas rozlewać swoją miłość miłosierną na innych, dla-tego można nas przyrównać do tych uczonych z dzisiejszej Ewangelii, którzy wzięli klucze poznania! Wziąć klucze to znaczy mieć w posiadaniu zawartość, która znajduje się za drzwiami zamkniętymi na tenże klucz. Od nas niejako zależy, kiedy i komu te drzwi otworzymy! Tymi kluczami są nasze serca otwarte na miłość Boga. Tymi kluczami jest nasza dobra wola, by służyć Bogu jak najlepiej. Tymi kluczami są nasze wysiłki, by trwać przy Bogu, by być Mu posłusznym, by iść za Jego wskazaniami. I to jest najważniejsze, aby umieć i chcieć otwierać przed innymi to bogactwo ukryte za drzwiami. Nie chowajmy klucza, który nie jest naszą własnością, a darem Boga. Bądźmy duszami otwartymi, miłującymi, oddanymi duszami, które stają się narzędziami w ręku Boga, a którymi Bóg w swej wszechmocy posłuży się doskonale. Amen. AMDG.
Strony: 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 10