Droga

[pawel]

Mt 5,38-42 Nie stawiajcie oporu złemu...

''Nosimy w sobie silny instynkt zemsty. Postawa typu ''oko za oko'' wydaje się nam naturalna. Jednak Jezus poleca nam odpłacać za wrogość miłością - nie dlatego, że chce, abyśmy byli słabi, ale ponieważ nawet jeden drobny akt miłosierdzia może mieć ogromne konsekwencje.
Wszyscy wiemy, że złe czyny mają często nieprzewidziane skutki. Przypuśćmy, że mąż jest rano opryskliwy wobec swojej żony. Jej fatalny nastrój udziela się koleżankom w pracy, które z kolei przenoszą go na swoje rodziny. Dlaczego więc ta sama zasada nie miałaby działać, kiedy okazujemy dobroć ludziom dla nas nieżyczliwym? Jak zimna woda gasi płonący ogień, tak nasza spokojna i cierpliwa reakcja na czyjąś złość może udzielić się naszemu rozmówcy i pomóc mu lepiej odnosić się do innych!'' Swn/P

[ryszard]

Mt 5, 43-48 Przykazanie miłości nieprzyjaciół

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Słyszeliście, że powiedziano: Będziesz miłował swego bliźniego, a nieprzyjaciela swego będziesz nienawidził. A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują; tak będziecie synami Ojca waszego, który jest w niebie; ponieważ On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych.
Jeśli bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, cóż za nagrodę mieć będziecie? Czyż i celnicy tego nie czynią? I jeśli pozdrawiacie tylko swych braci, cóż szczególnego czynicie? Czyż i poganie tego nie czynią? Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski».

Oto słowo Pańskie.

 

[pawel]

Księga Psalmów 106(105),1-2.3-4a.4b-5.
Chwalcie Pana, bo jest dobry,   
bo na wieki trwa Jego łaska.
Któż wysławi potężne dzieła Pana
i rozgłosi całą Jego chwałę?

Szczęśliwi, którzy strzegą przykazań
i sprawiedliwie postępują w każdym czasie.
Pamiętaj o nas Panie,
gdyż upodobałeś sobie w swym ludzie.

Przyjdź nam z pomocą,
abyśmy ujrzeli szczęście Twych wybranych,
cieszyli się radością Twego ludu,
chlubili się razem z Twym dziedzictwem.

[ryszard]

Mt 9, 14-17 Nie można stosować zwyczajów Starego Przymierza do Nowego

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Uczniowie Jana podeszli do Jezusa i zapytali: «Dlaczego my i faryzeusze dużo pościmy, Twoi zaś uczniowie nie poszczą?». Jezus im rzekł: «Czy goście weselni mogą się smucić, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy będą pościć.
Nikt nie przyszywa łaty z surowego sukna do starego ubrania, gdyż łata obrywa ubranie i gorsze robi się przedarcie. Nie wlewa się też młodego wina do starych bukłaków. W przeciwnym razie bukłaki pękają, wino wycieka, a bukłaki się psują. Raczej młode wino wlewa się do nowych bukłaków, a tak jedno i drugie się zachowuje».

Oto słowo Pański

[pawel]

Komentarz do Ewangelii:

Bł. John Henry Newman (1801-1890), teolog, założyciel Oratorium w Anglii
Kazanie „Invisible Presence of Christ”

„A widząc tłumy ludzi, Jezus litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce nie mające pasterza”

Rozejrzyjcie się wokół siebie, bracia...: dlaczego jest tyle zmian i walk, tyle partii i sekt, tyle wyznań wiary? Ponieważ ludzie są niezadowoleni i niespokojni. A dlaczego niespokojni, każdy ze swoim psalmem, swoją doktryną, językiem, objawieniem, interpretacją? Są niespokojni ponieważ nie znaleźli...; to wszystko jeszcze ich nie doprowadziło do obecności Chrystusa, który jest „pełnią radości i rozkoszą na wieki” (Ps 16,11). Gdyby naprawdę karmili się chlebem życia (J 6,35) i kosztowali plastra miodu, ich oczy rozbłysłyby jak u Jonatana (1Sm 14,27) i rozpoznaliby Zbawiciela ludzi. Ale nie pojąwszy tych niewidzialnych rzeczy, muszą jeszcze szukać i są na łasce odległych pogłosek... Zasmucający widok: lud Chrystusowy błądzi na wzgórzach „jak owce nie mające pasterza”. Zamiast szukać w miejscach, gdzie zawsze uczęszczał i w mieszkaniu, które ustanowił, krzątają się przy projektach ludzkich, idą za obcymi przewodnikami i dają posłuch nowym opiniom. Stają się zabawką przypadku lub kaprysu chwili i ofiarą własnej woli. Są pełni niepokoju, niepewności, zazdrości i trwogi, „jak dzieci, którymi miotają fale i porusza każdy powiew nauki, na skutek oszustwa ze strony ludzi i przebiegłości w sprowadzaniu na manowce fałszu” (Ef 4,14). To wszystko, ponieważ nie szukają „jednego Ciało i jednego Ducha, jednej nadziei, jaką daje ich powołanie, jednego Pana, jednej wiary, jednego chrztu, jednego Boga i Ojca wszystkich” (Ef 4,4-6), aby tam znaleźć „ukojenie dla swoich dusz” (Mt 11,29).

[ryszard]

Mt 10, 1-7 Rozesłanie Apostołów

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszystkie choroby i wszelkie słabości.
A oto imiona dwunastu apostołów: pierwszy Szymon, zwany Piotrem, i brat jego Andrzej, potem Jakub, syn Zebedeusza, i brat jego Jan, Filip i Bartłomiej, Tomasz i celnik Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Tadeusz, Szymon Gorliwy i Judasz Iskariota, ten, który Go zdradził.
Tych to Dwunastu wysłał Jezus, dając im następujące wskazania: «Nie idźcie do pogan i nie wstępujcie do żadnego miasta samarytańskiego. Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: „Bliskie już jest królestwo niebieskie”».

Oto słowo Pańskie.

[pawel]

Mt 10,16-23
''Jeśli codziennie na modlitwie znajdziemy czas na to, by wychwalać Pana za Jego wielkość, miłosierdzie, miłość, przestaniemy się martwić o to, czy aby na pewno On nam pomoże. Jeśli nauczymy się cieszyć Jego dobrocią, dziękować Mu za każdy znak Jego łaskawości, zrozumiemy, że On chce uczynić to samo dla ludzi, do których nas posyła. Jeśli będzie w nas wdzięczność za to, że On przeprowadził nas już przez tak wiele trudnych sytuacji, nabierzemy ufności, że pomoże nam sprostać również w wezwaniu do ewangelizacji.'' Swn/P



Mt 10, 16-23

Usiłujemy tak organizować nasze życie, aby było w nim jak najmniej niedogodności.

Jezus przypomina, że cierpienia i prześladowania to dla Jego uczniów to rzecz naturalna.

Budowanie raju na ziemi to praca syzyfowa, zaś przykre doświadczenia mają głębszy sens.

Ks. Eugeniusz Burzyk

[ryszard]

Mt 10, 24-33 Nie bójcie się ludzi

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich apostołów:
«Uczeń nie przewyższa nauczyciela ani sługa swego pana. Wystarczy uczniowi, jeśli będzie jak jego nauczyciel, a sługa jak pan jego. Jeśli pana domu przezwali Belzebubem, o ileż bardziej jego domowników tak nazwą.
Więc się ich nie bójcie. Nie ma bowiem nic zakrytego, co by nie miało być wyjawione, ani nic tajemnego, o czym by się nie miano dowiedzieć. Co mówię wam w ciemności, powtarzajcie jawnie, a co słyszycie na ucho, rozgłaszajcie na dachach.
Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą. Bójcie się raczej Tego, który duszę i ciało może zatracić w piekle. Czyż nie sprzedają dwóch wróbli za asa? A przecież żaden z nich bez woli Ojca waszego nie spadnie na ziemię. U was zaś nawet włosy na głowie wszystkie są policzone. Dlatego nie bójcie się: jesteście ważniejsi niż wiele wróbli.
Do każdego więc, który się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie. Lecz kto się Mnie zaprze przed ludźmi, tego zaprę się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie».

Oto słowo Pańskie.

[pawel]

Księga Psalmów 124(123),1-2.3-5.6-8.

Gdyby Pan nie był po naszej stronie,
przyznaj Izraelu,
gdyby Pan nie był po naszej stronie,
gdy ludzie przeciw nam powstawali.

Wtedy pochłonęliby nas żywcem,
gdy gniew ich przeciw nam zapłonął.
Wówczas zatopiłaby nas woda,
potok by popłynął nad nami, 
wówczas potoczyłyby się nad nami wezbrane wody.

Błogosławiony Pan, który nas nie wydał na pastwę ich zębom.
Dusza nasza jak ptak się wyrwała z sidła ptaszników,
sidło się porwało, i zostaliśmy uwolnieni.
Nasza pomoc w imieniu Pana,
który stworzył niebo i ziemię.

[ryszard]

EWANGELIA

Mt 11, 28-30 Jezus cichy i pokorny sercem

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami:
«Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem łagodny i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie».

Oto słowo Pańskie.

[pawel]

Mt 12, 1-8

Matka Teresa zabrała do domu brudnego nędzarza; umierając powiedział: „Żyłem jak zwierzę, umrę jak anioł, otoczony miłością”.

Jezus przekonuje, iż okazywanie miłosierdzia jest ważniejsze i milsze Bogu, niż ewentualne zasługi związane ze składaniem ofiar.

Ks. Jan Twardowski mówił, że w jego życiu dwie rzeczy są pewne: jest tylko narzędziem i może liczyć jedynie na Boże miłosierdzie.


Ks. Eugeniusz Burzyk

[ryszard]

Mt 13, 44-46 Przypowieści o skarbie i perle

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do tłumów:
«Królestwo niebieskie podobne jest do skarbu ukrytego w roli. Znalazł go pewien człowiek i ukrył ponownie. Uradowany poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił tę rolę.
Dalej, podobne jest królestwo niebieskie do kupca poszukującego pięknych pereł. Gdy znalazł jedną, drogocenną perłę, poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił ją».

Oto słowo Pańskie.

[pawel]

Mt 13,44-46
''Czy byłbyś gotów sprzedać wszystko, co masz, aby nabyć zwapnioną wydzielinę podrażnionego mięczaka? Mniej więcej tym jest perła.... Dlaczego ludzie tak bardzo cenią sobie wydzielinę ostrygi? Naturalnie ze względu na zewnętrzne piękno perły. Ludzie rzadko zaprzątają sobie głowę nieprzyjemnym wnętrzem, widząc piękną fasadę.
A jak było z Jezusem? Od chwili, gdy pojawił się na świecie, aż po dziś dzień ludzie byli gotowi oddać wszystko, co mieli, aby pójść za Nim. Nie czynili tego jednak ze względu na Jego wygląd zewnętrzny... Ubierał się zwyczajnie i nie próbował zwracać na siebie uwagi. Będąc synem cieśli, miał prawdopodobnie odciski na rękach i brudne paznokcie. Poza tym miał zwyczaj przyjaźnić się z trędowatymi, prostytutkami i innymi wyrzutkami społeczeństwa. Co więc pociągnęło do Niego tak wielu ludzi?
To nie wygląd zewnętrzny czyni Jezusa tak atrakcyjnym, lecz Jego życie wewnętrzne: miłość, współczucie, miłosierdzie. Nawet Jego obecność sakramentalna nie jest na zewnątrz zbyt pociągająca. Hostia, sporządzona z mąki i wody, ma postać zwykłego, niczym nie ozdobionego opłatka. A mimo to wierzący potrafią spędzać przed nią całe godziny, pogrążeni w kontemplacji Tego, który jest obecny w tym prostym, codziennym znaku niekwaszonego chleba.
Odkrywanie wewnętrznego piękna Jezusa może dać nam więcej radości i szczęścia niż jakiekolwiek ziemskie skarby. Jezus jest najbardziej przyciągającym, najwspanialszym, najbardziej upragnionym skarbem, jakiemu można poświęcić swoje życie. Mówi się, że w czasach starożytnych zamożni ludzie nosili swoje klejnoty również w łóżku, aby zaraz po przebudzeniu mogli przypomnieć sobie, jak dobrze im się powodzi. Biorąc z nich przykład, możemy nosić na szyi krzyżyk lub medalik, które będą nam stale przypominać, jak wielki skarb znaleźliśmy w Jezusie.'' Swn/P


O naśladowaniu Chrystusa i odrzuceniu światowości

''1. Kto idzie za mną, nie błądzi w ciemnościach - mówi Pan. Oto słowa Chrystusa, w których zachęca nas, abyśmy Go naśladowali, jeśli chcemy naprawdę żyć w świetle i uwolnić się od ślepoty serca. Starajmy się więc rozpamiętywać jak najgorliwiej życie Jezusa Chrystusa.''

[ryszard]

Mt 13, 47-53 Przypowieść o sieci

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do tłumów:
«Podobne jest królestwo niebieskie do sieci zarzuconej w mo­rze i zagarniającej ryby wszelkiego rodzaju. Gdy się napełniła, wyciągnęli ją na brzeg i usiadłszy, dobre zebrali w naczynia, a złe odrzucili. Tak będzie przy końcu świata: wyjdą aniołowie, wy­łączą złych spośród sprawiedliwych i wrzucą w piec rozpalony; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.
Zrozumieliście to wszystko?»
Odpowiedzieli Mu: «Tak jest».
A On rzekł do nich: «Dlatego każdy uczony w Piśmie, który stał się uczniem królestwa niebieskiego, podobny jest do ojca rodziny, który ze swego skarbca wydobywa rzeczy nowe i stare».
Gdy Jezus dokończył tych przypowieści, oddalił się stamtąd.

Oto słowo Pańskie.

[pawel]

O naśladowaniu Chrystusa

2. Nauka Chrystusa przewyższa wszystkie nauki świętych, a kto zdobędzie jej ducha, znajdzie w niej mannę ukrytą. Są ludzie, którzy nawet z częstego słuchania Ewangelii niewiele wynoszą gorliwości, bo nie mają w sobie ducha Chrystusowego. A przecież kto pragnie zrozumieć i pojąć w całej pełni słowa Chrystusa, powinien starać się według Niego kształtować całe swoje życie.