Droga

[ryszard]

Ewangelia (J 16, 16-20)
Smutek wasz przemieni się w radość

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Jeszcze chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie».

Wówczas niektórzy z Jego uczniów mówili między sobą: «Cóż to znaczy, co nam mówi: „Chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie”; oraz: „Idę do Ojca”?» Mówili więc: «Cóż znaczy ta chwila, o której mówi? Nie rozumiemy tego, co powiada».

Jezus poznał, że chcieli Go pytać, i rzekł do nich: «Pytacie się jeden drugiego o to, że powiedziałem: „Chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie?” Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz przemieni się w radość».

[pawel]

Komentuje Jan Głąba SJ

Dziś w Ewangelii Jezus mówi do uczniów słynne słowa: "chwila i jestem z wami, chwila i mnie nie będzie". Oni nie rozumieją co to znaczy i zaczynają się smucić. Jezus widząc ten smutek i brak zrozumienia mówi im: "nie martwcie się, wasz smutek przemieni się w radość".

Pan wielokrotnie uczy nas, że mamy być jak dzieci - nie jest zachęta do infantylności, jest to zachęta do śledzenia poruszeń swojego serca, do obserwacji tego co się w nim dzieje.

Mam prawo przeżywać smutek, nie rozumieć, ale muszę być otwarty na to co dotyka mojego serca. Być może, dzisiaj jesteśmy zaproszeni do tego, by swoje smutki, niezrozumienia ponazywać, ale także zastanowić się czy jestem otwarty na tą wielką nadzieję jaką Jezus wypowiada.

[ryszard]

Ewangelia (J 16, 20-23a)
Smutek wasz przemieni się w radość

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz przemieni się w radość.

Kobieta, gdy rodzi, doznaje smutku, bo przyszła jej godzina. Gdy jednak urodzi dziecię, już nie pamięta o bólu – z powodu radości, że się człowiek na świat narodził.

Także i wy teraz doznajecie smutku. Znowu jednak was zobaczę, i rozraduje się serce wasze, a radości waszej nikt wam nie zdoła odebrać. W owym zaś dniu o nic nie będziecie Mnie pytać».

[ryszard]

Ewangelia (J 16, 23b-28)
Opuszczam świat i idę do Ojca

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: O cokolwiek prosilibyście Ojca, da wam w imię moje. Do tej pory o nic nie prosiliście w imię moje: proście, a otrzymacie, aby radość wasza była pełna.

Mówiłem wam o tych sprawach w przypowieściach. Nadchodzi godzina, kiedy już nie będę wam mówił w przypowieściach, ale całkiem otwarcie oznajmię wam o Ojcu. W owym dniu będziecie prosić w imię moje, i nie mówię wam, że Ja będę musiał prosić Ojca za wami. Albowiem Ojciec sam was miłuje, bo wy Mnie umiłowaliście i uwierzyliście, że wyszedłem od Boga.

Wyszedłem od Ojca i przyszedłem na świat; znowu opuszczam świat i idę do Ojca».

[ryszard]

Ewangelia (Łk 24, 46-53)
Jezus został uniesiony do nieba

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie; w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jeruzalem. Wy jesteście świadkami tego.

Oto Ja ześlę na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż będziecie przyobleczeni w moc z wysoka».

Potem wyprowadził ich ku Betanii i podniósłszy ręce, błogosławił ich. A kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba.

Oni zaś oddali Mu pokłon i z wielką radością wrócili do Jeruzalem, gdzie stale przebywali w świątyni, wielbiąc i błogosławiąc Boga.

[ryszard]

Ewangelia (J 16, 29-33)
Odwagi, Ja zwyciężyłem świat

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Uczniowie rzekli do Jezusa: «Oto teraz mówisz otwarcie i nie opowiadasz żadnej przypowieści. Teraz wiemy, że wszystko wiesz i nie potrzeba, aby Cię kto pytał. Dlatego wierzymy, że od Boga wyszedłeś».

Odpowiedział im Jezus: «Teraz wierzycie? Oto nadchodzi godzina, a nawet już nadeszła, że się rozproszycie – każdy w swoją stronę, a Mnie zostawicie samego. Ale Ja nie jestem sam, bo Ojciec jest ze Mną.

To wam powiedziałem, abyście pokój we Mnie mieli. Na świecie doznacie ucisku, ale odwagi! Ja zwyciężyłem świat».

[pawel]

Komentuje Jan Głąba SJ

Dziś w Ewangelii apostołowie mówią, że w końcu wiedzą, o co chodzi, że w końcu rozumieją Chrystusa, bo mówi bez przypowieści, bo mówi jawnie. Mówią, że Mu wierzą, że pochodzi od Boga. Jezus jednak odpowiada: "Co? Teraz wierzcie? Gdy przychodzi godzina Mojej próby, wy się rozproszycie. Odejdziecie ode Mnie".

Często nam się wydaje, że to jest moment poznania. A potem przychodzi czas próby. Jezus nie mówi tego, krytykując naszą kondycję ale przeciwnie. Mówi to po to, by dać nam pokój. Mówi: "Świat was będzie uciskał, ale odwagi, nie bójcie się, Ja ten świat zwyciężyłem". Jezus zwyciężył także moje i twoje słabości. I chce zawsze przyprowadzać nas do siebie.

[ryszard]

Ewangelia (Łk 1, 39-56)
Nawiedzenie Elżbiety przez Maryję

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę.

Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała:

«Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana».

Wtedy Maryja rzekła:

«Wielbi dusza moja Pana,
i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy.
Bo wejrzał na uniżenie swojej służebnicy.
Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą
wszystkie pokolenia.
Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny.
święte jest Jego imię,
A Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie
nad tymi, co się Go boją.
Okazał moc swego ramienia,
rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich.
Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych.
Głodnych nasycił dobrami, a bogatych z niczym odprawił.
Ujął się za swoim sługą, Izraelem,
pomny na swe miłosierdzie.
Jak przyobiecał naszym ojcom,
Abrahamowi i jego potomstwu na wieki».

Maryja pozostała u niej około trzech miesięcy; potem wróciła do domu.

[pawel]

Dziś mamy święto Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny. Maryja idzie do Elżbiety, bo usłyszała, że jest w ciąży. Ale więcej: usłyszała także, że porodzi Mesjasza.
Przeczytaj ewangelię na 31 maja 2022 r. – Łk 1, 39-56

Kiedy są razem, jedna drugiej opowiada o rzeczach przedziwnych, które wydarzyły się w ich życiu, a wydarzyły się za sprawą Pana Boga.

To jest początek Ewangelii Łukasza, pierwszy rozdział. To święto przypomina, że mamy nieść Ewangelię, ale także, że mamy nieść drugiemu człowiekowi doświadczenie Pana Boga, jakie mamy wpisane w serce. Może jest tak, że mamy przyjść do drugiego człowieka, niezależnie od tego gdzie jest i kto to jest, i powiedzieć mu, że Jezus Chrystus jest Bogiem żywym i obecnym pośród naszej codzienności. Może musimy zrobić tak, by nasza radość udzieliła się drugiej osobie, która być może o niej zapomniała, albo jeszcze nigdy o niej nie usłyszała. Przeżyjmy dzisiaj także nasze nawiedzenie i opowiadajmy Ewangelię całym naszym życiem.

Jan Głąba SJ

[ryszard]

Ewangelia (J 17, 11b-19)
Uświęć ich w prawdzie

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, modlił się tymi słowami:

«Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, aby tak jak My stanowili jedno. Dopóki z nimi byłem, zachowywałem ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, i ustrzegłem ich, a nikt z nich nie zginął z wyjątkiem syna zatracenia, aby się wypełniło Pismo.

Ale teraz idę do Ciebie i tak mówię, będąc jeszcze na świecie, aby moją radość mieli w sobie w całej pełni. Ja im przekazałem Twoje słowo, a świat ich znienawidził za to, że nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego. Oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata.

Uświęć ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą. Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem. A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie».

[pawel]

Jan Głąba SJ
Przeczytaj ewangelię na 1 czerwca 2022 r. –J 17, 11b-19

Dziś w Ewangelii Jezus prosi za swoimi uczniami, modli się o to, by Pan Bóg zachował ich w jedności. Istotą tej jedności jest Jego imię - Jezus prosi, by Bóg trzymał nas w jedno w swoim imieniu.

Możemy mieć tysiące różnic, różnić się we wszystkim, ale póki jesteśmy wpatrzeni w Boga, póki chcemy pełnić Jego wolę, te różnice nie są przeszkodą, a nawet wręcz przeciwnie. One będą pięknym ubogaceniem naszej wspólnej drogi do spotkania z nim w Królestwie Niebieskim.

[ryszard]

Ewangelia (J 17, 20-26)
Aby stanowili jedno

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, modlił się tymi słowami:

«Ojcze Święty, nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, by świat uwierzył, że Ty Mnie posłałeś.

I także chwałę, którą mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, że Ty Mnie posłałeś i że Ty ich umiłowałeś, tak jak Mnie umiłowałeś.

Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata.

Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem, i oni poznali, że Ty Mnie posłałeś. Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich».

[pawel]

Jan Głąba SJ

Jezus mówi, że mamy być jednością. Tymczasem ludzie Kościoła potrafią skrajnie różnić się między sobą. Czy to coś, co trzeba koniecznie naprawić?
Czytanie z dnia (2 czerwca 2022)

Dziś w Ewangelii mamy kontynuację mowy, modlitwy o zachowanie jedności. Jezus mówi, że widząc naszą jedność świat uwierzy, że On został posłany przez Boga. Ale w tej modlitwie prosi także, by świat, czyli ci, którzy uwierzą przez nasze świadectwo i słowa, także stanowili jedno.

Nawet, jeśli w Kościele bardzo różnimy się między sobą, to jednak wpatrzenie w Jezusa sprawia, że różnice stają się wartością dodaną. Dzięki temu, że chcemy być przy Panu Jezusie i przyprowadzać do niego innych, robimy rzeczy, których może nie zrobilibyśmy wcale, gdybyśmy byli identyczni. Może warto dziś ucieszyć się tym, że mimo naszych różnic to Jezus jest tym, który nas łączy.

[ryszard]

Ewangelia (J 21, 15-19)
Piotr pasterzem Kościoła

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Gdy Jezus ukazał się swoim uczniom i spożył z nimi śniadanie, rzekł do Szymona Piotra: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?»

Odpowiedział Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham».

Rzekł do niego: «Paś baranki moje».

I znowu, po raz drugi, powiedział do niego: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie?»

Odparł Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham».

Rzekł do niego: «Paś owce moje».

Powiedział mu po raz trzeci: «Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie?»

Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: «Czy kochasz Mnie?» I rzekł do Niego: «Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham».

Rzekł do niego Jezus: «Paś owce moje.

Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci: Gdy byłeś młodszy, opasywałeś się sam i chodziłeś, gdzie chciałeś. Ale gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce swoje, a inny cię opasze i poprowadzi, dokąd nie chcesz».

To powiedział, aby zaznaczyć, jaką śmiercią uwielbi Boga. A wypowiedziawszy to, rzekł do niego: «Pójdź za Mną!»

[pawel]

Komentuje Jan Głąba SJ
Przeczytaj Ewangelię na dziś

W dzisiejszej Ewangelii widzimy Jezusa zmartwychwstałego, pytającego Szymona Piotra trzy razy o to, czy ten go kocha. Oczywiście wiemy, że to może być próba odkupienia win przez Piotra – przyznania się po zaparciu: „Tak Panie, Ty wiesz, że Cię kocham”. A jednak Piotr przeżywa smutek, że jeszcze to musi trzy razy mówić Jezusowi.

Ja na tę Ewangelię patrzę z takim bardzo dużym uśmiechem i przypomnieniem sobie, że również ta miłość względem Pana Boga musi być relacją, że ona nie jest oderwana od rzeczywistości.

Moi drodzy zobaczmy, że w małżeństwie, w związkach, w przyjaźniach bardzo często sobie powtarzamy rzeczy oczywiste - że się kochamy, że się lubimy, że jesteśmy dla siebie ważni.

Pan Bóg także lubi słyszeć nasz głos, który wyznaje Mu: - kocham Cię, Jesteś dla mnie ważny.

Dla nas to również szansa, by po różnych momentach zdrad i odejść od Pana Boga, przypominać sobie, że w moim sercu nic się nie zmieniło, że bardzo mocno i na serio jestem z Nim w relacji - to znaczy w miłości.