Jak czynić świat lepszym - Mt 5, 38-42
Komentarz do Ewangelii:
W imię sprawiedliwości często próbujemy zwalczać zło złem. Tymczasem sprawiedliwość rozumiana jako wyrównywanie rachunków nie powoduje, że świat staje się lepszy, bo nie zmienia ludzkiego serca. Ludzkie serce można zmienić ("skruszyć") tylko dobrocią.
Kiedy człowiek jest karany za uczynione zło tak, aby rachunki zostały wyrównane, to nie daje mu się właściwie szansy na skruchę, bo ona jest niepotrzebna.
Skruchę, zapoczątkowującą przemianę serca, można wyzwolić tylko dobrocią i miłosierdziem. Dlatego dzisiejsza Ewangelia jest wspaniałą lekcją jak czynić świat lepszym.
Komentarz do Ewangelii:
Św. Cezary z Arles (470-543), mnich i biskup
Kazania do ludu, nr 23, 4-5, inspirując się św. Augustynem; SC 243
„Nie stawiajcie oporu złemu”
„ Choćby ktoś przestrzegał całego Prawa, a przestąpiłby jedno tylko przykazanie, ponosi winę za wszystkie” (Jk 2,10), Jakie jest jedyne przykazanie, jeśli nie prawdziwa miłość, doskonałe miłosierdzie? O tym mówił także apostoł Paweł: „Bo całe Prawo wypełnia się w tym jednym nakazie: Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego” (Ga 5,14)...
Ponieważ prawdziwa miłość jest cierpliwa w przeciwnościach i umiarkowana w pomyślności. Jest silna w przykrych cierpieniach, radosna w dobrych dziełach, doskonale bezpieczna w pokusie. Jest łagodna wobec prawdziwych braci, bardzo cierpliwa z fałszywymi. Jest niewinna wśród przeszkód, jęczy pośród złośliwości, oddycha w prawdzie. Jest niewinna w zamężnej Zuzannie, we wdowie Annie, w dziewicy Maryi (Dn 13,1nn; Łk 2,36). Jest pokorna w posłuszeństwie Piotra i wolna w argumentacji Pawła. Jest ludzka w świadectwie chrześcijan, boska w przebaczeniu Chrystusa. Ponieważ prawdziwa miłość, najdrożsi bracia, jest duszą wszelkich Pism, mocą proroków, zrębem poznania, owocem wiary, bogactwem ubogich, życiem umierających. Zachowujcie ją zatem wiernie, kochajcie ją z całego serca, z całych sił i z całego ducha (por. Mk 12,30).