Droga

[ryszard]

Ewangelia (Mt 19, 27-29)
Wy, którzy poszliście za Mną, stokroć tyle otrzymacie

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Piotr rzekł do Jezusa: «Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą, cóż więc otrzymamy?».

Jezus zaś rzekł do nich: «Zaprawdę, powiadam wam: Przy odrodzeniu, gdy Syn Człowieczy zasiądzie na swym tronie chwały, wy, którzy poszliście za Mną, zasiądziecie również na dwunastu tronach i będziecie sądzić dwanaście szczepów Izraela. I każdy, kto dla mego imienia opuści dom, braci, siostry, ojca, matkę, dzieci lub pole, stokroć tyle otrzyma i życie wieczne posiądzie na własność».

[pawel]

Paweł Kosiński SJ

Obraz: Do Jezusa przychodzą różni ludzie. On niektórych powołuje do szczególnej bliskości. Oczyma wyobraźni zobaczę Jezusa otoczonego uczniami, tłumy, które za Nim szły i ‘bogatego młodzieńca’, który jest ‘tłem’ tej historii o powołaniu. Zobaczę samego siebie, jak idę za Panem.

Myśl: We wspomnienie liturgiczne św. Benedykta, ewangelia stawia przed naszymi oczyma ‘bogatego młodzieńca’ i uczniów, którzy są wezwani, by ‘opuścić wszystko’ dla Pana. Bogaty młodzieniec ‘zmarnował’ powołanie. Uczniowie, natomiast, w osobie Piotra odnawiają swoje ‘pójście za Panem’. Jezus zwraca uwagę na ważne kryterium naśladowania Go. Mamy działać ‘dla Jego imienia’. Nie chodzi o rzeczy, miejsca czy osoby, które wybieramy albo zostawiamy, ale o motywację, jaka nam przyświeca. To dotyczy nie tylko powołanych do życia zakonnego czy celibatu. Odnosi się to – „dla mego imienia” – do każdego.

Emocja: „Cóż więc otrzymamy?” Spełnianie przykazań, życie wiarą to nie ‘handel wymienny’, gdzie ograniczam się do niezbędnego minimum po to, by się ‘dostać do nieba’. Jezus nie karci Piotra za takie myślenie, ale otwiera przed nim horyzont: ‘stokroć’ tyle i życie wieczne, czyli więcej niż on może sobie wyobrazić czy chcieć. To jest też perspektywa dla mnie.

Wezwanie: Poproszę o łaskę nie poprzestawania tylko na spełnianiu przykazań, ale o duchowość ‘magis’ – więcej. Podziękuję za to, że to, co trudne dla nas, możliwe jest dla Boga.
Uczynię jakiś gest zawierzenia i gotowości na pójście za Panem.

[ryszard]

Ewangelia (Mt 10, 1-7)
Rozesłanie Dwunastu

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jezus przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszystkie choroby i wszelkie słabości.

A oto imiona dwunastu apostołów: pierwszy – Szymon, zwany Piotrem, i brat jego Andrzej, potem Jakub, syn Zebedeusza, i brat jego Jan, Filip i Bartłomiej, Tomasz i celnik Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Tadeusz, Szymon Gorliwy i Judasz Iskariota, ten, który Go zdradził.

Tych to Dwunastu wysłał Jezus i dał im takie wskazania: «Nie idźcie do pogan i nie wstępujcie do żadnego miasta samarytańskiego. Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie».

[pawel]

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (12.07.2023)

Obraz: Jezus wybiera dwunastu apostołów i posyła ich z misją. Oczyma wyobraźni zobaczę tę scenę. Przyjrzę się poszczególnym postaciom, jak się wpisują w misję, jak się w niej rozwijają. Posłucham słów Jezusa. Spróbuję nazwać odczucia, jakie teraz są we mnie.

Myśl: Ewangelista tylko w tym miejscu nazywa dwunastu ‘apostołami’. To z greckiego oznacza ‘posłany’. Podkreśla w ten sposób misję, jaką otrzymali. Uczniowie są ‘apostołami’, bo mają iść i głosić naukę Jezusa. Otrzymują tę samą władzę jak Chrystus, który ich posyła. Będą przewodnikami wspólnoty, sędziami i gwarantami „ciągłości między Jezusem a Kościołem”. Uczniowie otrzymują władzę-moc, aby działać w imię Pana. Mają postępować (wypędzać złe duchy, leczyć wszelkie choroby i słabości) jak Jezus. Misja wśród słabych i zagubionych, którzy ‘odpadli od wspólnoty’ ma znaczenie priorytetowe.

Emocja: Jezus wysyła nas z misją. Dzisiaj, bardziej niż kiedykolwiek wiemy, że powołanie do bycia apostołem realizuje się na wielu drogach, nie jest zawężone do celibatu kapłańskiego czy życia zakonnego. Każdy z nas słyszy od Pana: idź do ‘pogubionych’ i głoś bliskość Królestwa.

Wezwanie: Proszę o odkrycie, że głosić Chrystusa to przede wszystkim żyć Jego nauką na co dzień. Podziękuję za misję wspólnoty, która przekazuje słowa Pana aż do dzisiaj. Uczynię jakiś gest uszanowania i wdzięczności.

[ryszard]

Ewangelia (Mt 10, 7-15)
Wskazania na pracę apostolską

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich apostołów:

«Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie. Nie zdobywajcie złota ani srebra, ani miedzi do swych trzosów. Nie bierzcie w drogę torby ani dwóch sukien, ani sandałów, ani laski. Wart jest bowiem robotnik swej strawy.

A gdy przyjdziecie do jakiegoś miasta albo wsi, wywiedzcie się, kto tam jest godny, i u niego zatrzymajcie się, dopóki nie wyjdziecie. Wchodząc do domu, przywitajcie go pozdrowieniem. Jeśli dom na to zasługuje, niech zstąpi na niego pokój wasz; jeśli zaś nie zasługuje, niech pokój wasz powróci do was.

A jeśliby was gdzieś nie chciano przyjąć i nie dano posłuchu słowom waszym, wychodząc z takiego domu albo miasta, strząśnijcie proch z nóg waszych! Zaprawdę, powiadam wam: Ziemi sodomskiej i gomorejskiej lżej będzie w dzień sądu niż temu miastu».

[pawel]

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (Mt 10,7-15) 

Obraz: Dwunastu apostołów zostaje wysłanych przez Jezusa z misją głoszenia ‘bliskości królestwa niebieskiego’. Oczyma wyobraźni zobaczę uczniów. Posłucham wskazań, jakie Jezus im daje. Odniosę te słowa także do siebie, wiedząc, że słowa, świadectwo nie zawsze będą przyjęte.

Myśl: ‘Królestwo niebieskie’ to rodzaj omówienia, żeby zgodnie z żydowskim zwyczajem nie wymieniać imienia Boga. Apostołowie będą musieli w przyszłości dostosować się do sytuacji, w jakich się znajdą. Nie wymuszają posłuchu, nie są ideologami narzucającymi nowe porządki. Uczniowie mają iść i czynić to, co Jezus: uzdrawiajcie… wskrzeszajcie… oczyszczajcie… wypędzajcie… Tylko Mateusz mówi o ‘darmowości posług’, ale ona ma charakteryzować misję apostołów. Mają być delikatni, działać z szacunkiem i troską o najsłabszych.

Emocja: „Strząśnijcie proch z nóg waszych…” Żydzi powracający z ziemi pogan tak właśnie czynili, ale w świetle Nowego Testamentu ten gest jest anachroniczny. Metody misyjne muszą się do niego dostosować. Nie potrzebujemy anatem, ale raczej działamy szanując wszystkich. Od początku tak właśnie działał Kościół.

Wezwanie: Poproszę o łaskę zrozumienia, że najlepszym świadectwem jest przykład: żyć jak Jezus. Podziękuję za wzór, jaki dali święci, którzy przez wieki postępowali jak Pan. Zaplanuję czas na adorację Najświętszego Sakramentu.

[ryszard]

Ewangelia (Mt 10, 16-23)
Apostołowie będą prześladowani

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich apostołów:

«Oto Ja was posyłam jak owce między wilki. Bądźcie więc roztropni jak węże, a nieskazitelni jak gołębie.

Miejcie się na baczności przed ludźmi! Będą was wydawać sądom i w swych synagogach będą was biczować. Nawet przed namiestników i królów będą was prowadzić z mego powodu, na świadectwo im i poganom. Kiedy was wydadzą, nie martwcie się o to, jak ani co macie mówić. W owej bowiem godzinie będzie wam poddane, co macie mówić, gdyż nie wy będziecie mówili, lecz Duch Ojca waszego będzie mówił przez was.

Brat wyda brata na śmierć i ojciec syna; dzieci powstaną przeciw rodzicom i o śmierć ich przyprawią. Będziecie w nienawiści u wszystkich z powodu mego imienia. Lecz kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony.

Gdy was prześladować będą w tym mieście, uciekajcie do innego. Zaprawdę, powiadam wam: Nie zdążycie obejść miast Izraela, nim przyjdzie Syn Człowieczy».

[pawel]

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do ewangelii na dziś (14 lipca 2023 r):

Obraz: Jezus wysyła swoich uczniów z misją głoszenia ewangelii. Dzisiaj przedstawia im trudności. Mówi o prześladowaniach. Roztacza wizje sądów, biczowań, wydawania nawet przez najbliższych. Posłucham tych słów i przyjrzę się swoim reakcjom. Jakie one są?

Myśl: Jezus kontynuuje swoją mowę misyjną. Gromadzi wokół siebie dwunastu apostołów, którzy są symbolem wspólnoty Kościoła wysyłanej na misję. Jest to zapowiedź trudnych rzeczy: biedy, niebezpieczeństw i słabości. Od ucznia wymaga się przede wszystkim wiary, bo to Bóg działa, a nie ludzie. Nie chodzi o to, by uczeń był lekkomyślny czy nierozważny. To nie naiwność i powierzchowność. ‘Roztropność’ i ‘nieskazitelność’ to lojalność, przejrzystość i zaufanie. To roztropność Chrystusa, a nie świata, bo ta jest kalkulacją, dyplomacją i kompromisami.

Emocja: „Owce między wilki”. Perspektywa misji jest dramatyczna. Walka ze złem nie jest równa. Jeśli uczeń chce liczyć na własne siły, polegnie. Jego bogactwem i mocą jest wiara. Przeznaczeniem jest naśladowanie Pana. Uczeń nie ocala, ale jak Jezus, wydaje samego siebie na ‘krzyż’ życia swoim powołaniem.

Wezwanie: Poproszę o jasne i spokojne spojrzenie, abym w bolączkach dostrzegał uczestniczenie w krzyżu Chrystusa. Podziękuję za tych, co odrzucają przemoc, przebaczają i niosą pokój.
Oddając cześć Jezusowi na krzyżu, wyrażę pragnienie naśladowania Go.

[ryszard]

Ewangelia (Mt 10, 24-33)
Nie bójcie się ludzi

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich apostołów:

«Uczeń nie przewyższa nauczyciela ani sługa swego pana. Wystarczy, jeśli uczeń będzie jak jego nauczyciel, a sługa – jak jego pan. Jeśli pana domu przezwali Belzebubem, to o ileż bardziej nazwą tak jego domowników.

Nie bójcie się więc ich! Nie ma bowiem nic skrytego, co by nie miało być wyjawione, ani nic tajemnego, o czym by się nie miano dowiedzieć. Co mówię wam w ciemności, powtarzajcie w świetle, a co słyszycie na ucho, rozgłaszajcie na dachach.

Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą. Bójcie się raczej Tego, który duszę i ciało może zatracić w piekle. Czyż nie sprzedają dwóch wróbli za asa? A przecież bez woli Ojca waszego żaden z nich nie spadnie na ziemię. U was zaś policzone są nawet wszystkie włosy na głowie. Dlatego nie bójcie się: jesteście ważniejsi niż wiele wróbli.

Do każdego więc, kto się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie. Lecz kto się Mnie zaprze przed ludźmi, tego zaprę się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie».

[ryszard]

Ewangelia (Mt 13, 1-9)

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Owego dnia Jezus wyszedł z domu i usiadł nad jeziorem. Wnet zebrały się koło Niego tłumy tak wielkie, że wszedł do łodzi i usiadł, a cały lud stał na brzegu. I mówił im wiele w przypowieściach tymi słowami:

«Oto siewca wyszedł siać. A gdy siał, jedne ziarna padły na drogę, nadleciały ptaki i wydziobały je. Inne padły na grunt skalisty, gdzie niewiele miały ziemi; i wnet powschodziły, bo gleba nie była głęboka. Lecz gdy słońce wzeszło, przypaliły się i uschły, bo nie miały korzenia. Inne znowu padły między ciernie, a ciernie wybujały i zagłuszyły je. Inne wreszcie padły na ziemię żyzną i plon wydały, jedno stokrotny, drugie sześćdziesięciokrotny, a inne trzydziestokrotny.

Kto ma uszy, niechaj słucha!»

[ryszard]

Ewangelia (Mt 10, 34 – 11, 1)
Kto was przyjmuje, Mnie przyjmuje

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich apostołów:

«Nie sądźcie, że przyszedłem pokój przynieść na ziemię. Nie przyszedłem przynieść pokoju, ale miecz. Bo przyszedłem poróżnić syna z jego ojcem, córkę z matką, synową z teściową; „i będą nieprzyjaciółmi człowieka jego domownicy”.

Kto kocha ojca lub matkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. I kto kocha syna lub córkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. Kto nie bierze swego krzyża, a idzie za Mną, nie jest Mnie godzien. Kto chce znaleźć swe życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je.

Kto was przyjmuje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał.

Kto przyjmuje proroka jako proroka, nagrodę proroka otrzyma. Kto przyjmuje sprawiedliwego jako sprawiedliwego, nagrodę sprawiedliwego otrzyma.

Kto poda kubek świeżej wody do picia jednemu z tych najmniejszych, dlatego że jest uczniem, zaprawdę, powiadam wam, nie utraci swojej nagrody».

Gdy Jezus skończył dawać te wskazania dwunastu swoim uczniom, odszedł stamtąd, aby nauczać i głosić Ewangelię w ich miastach.

[pawel]

Pokój nie jest jedynie brakiem wojny, czy stanem równowagi pomiędzy państwami.
Pokój pochodzący od Boga różni się od tego, który staramy się wynegocjować.
Osiągamy go nie przez zniszczenie broni, ale przestrzegając Bożych przykazań.

ks. Eugeniusz Burzyk

[ryszard]

Ewangelia (Mt 11, 20-24)
Jezus gromi oporne miasta

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jezus począł czynić wyrzuty miastom, w których dokonało się najwięcej Jego cudów, że się nie nawróciły.

«Biada tobie, Korozain! Biada tobie, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się cuda, które u was się dokonały, już dawno w worze i w popiele by się nawróciły. Toteż powiadam wam: Tyrowi i Sydonowi lżej będzie w dzień sądu niż wam.

A ty, Kafarnaum, czy aż do nieba masz być wyniesione? Aż do Otchłani zejdziesz. Bo gdyby w Sodomie działy się cuda, które się w tobie dokonały, przetrwałaby aż do dnia dzisiejszego. Toteż powiadam wam: Ziemi sodomskiej lżej będzie w dzień sądu niż tobie».

[pawel]

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (Wtorek, 18.07.2023)

Obraz: "Negatywnymi bohaterami" dzisiejszego fragmentu są różne miejscowości Ziemi Świętej: Korozain, Betsaida, Tyr czy Sydon albo choćby Kafarnaum. Oczyma wyobraźni zobaczę te miejsca i wydarzenia, jakie się tam dokonały. Posłucham słów lamentu, jakie wydobywają się z ust Jezusa.

Myśl: Wypowiedź Jezusa jest szorstka i ostra. Nie jest to przekleństwo, ale raczej prorocka lamentacja, "ostatnie ostrzeżenie" a zarazem wezwanie. Ton lamentacji i oburzenie narastają. Jest to ostry sąd nad tymi, którzy znają Jezusa, ale Go nie przyjmują w praktyce. Jest to prorocka zapowiedź, która ma pomóc słuchaczom "otworzyć oczy". Poznawanie Jezusa wiąże się z odpowiedzialnością. Jeśli brak nam konsekwencji zaciągamy winę a wraz z nią także groźbę kary. Trzeba "otworzyć oczy" i porzucić własne zaślepienie.

Emocja: "Biada tobie…" Te słowa w ustach Jezusa brzmią groźnie. Tak też często są interpretowane i odczuwane. Przypominają o prawdzie, że codzienne wybory nie są bez znaczenia, mają swoje konsekwencje. Nie możemy jednak ulegać pokusie "desperacji" i rozpaczy. Ona pochodzi od ducha złego.

Wezwanie: Poproszę o to, by Jezus "niepokoił" mnie swoim Słowem i znakami na mojej drodze. Podziękuje Mu, że pomimo popełnianego przeze mnie zła, On mnie nie odrzuca. Zaplanuję czas na rachunek sumienia i sakrament pokuty.

[ryszard]

Ewangelia (Mt 11, 25-27)
Tajemnice królestwa objawione prostaczkom

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie.

Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić».