Droga

[ryszard]

Ewangelia (J 15, 9-11)
Trwajcie w miłości mojej

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Trwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości.

To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna»

[pawel]

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (Czwartek, 22 maja 2025 r.)

Obraz: Jesteśmy w dalszym ciągu wraz z Jezusem i uczniami w Wieczerniku. Trwa wyjaśnianie i rozwinięcie przypowieści o winnym krzewie. Posłucham tych słów. Zwrócę uwagę na swoje skojarzenia i odczucia. Przyjrzę się obrazom, jakie rodzą się przed moimi oczyma.

Myśl: Przybliżając i wyjaśniając uczniom zachętę do bycia wszczepionym w winny krzew Jezus mobilizuje ich do trwania w Jego miłości. Znakiem tego ma być zachowanie przykazań. Naśladowanie Jezusa to nie emocjonalne porywy, nie deklaracje. Musimy życiem potwierdzić, że słowa przemieniają nasz sposób myślenia i działania. Świadectwo jest tu słowem kluczem. Wiara nie jest w stanie funkcjonować i rozwijać się bez niego. Poznajemy ją – przez czyn i prawdę.

Emocja: Słuchać z obolałym sercem. Dla uczniów i Jezusa był to czas trudny. Doświadczyli podziałów, zdrady, rozproszenia. To całkiem przeciwne trwaniu w winnym krzewie. A jednocześnie to jest droga konieczna, by nie polegać na własnych siłach, ale być zbawionym przez Pana.

Wezwanie: Poproszę o łaskę trwania w winnym krzewie bez względu na trudności i opory. Podziękuję za wsparcie wspólnoty Kościoła.

Jubileusz 2025: Odnowię swoje postanowienia jubileuszowe. Co mi z nich się udało, a co rzeczywistość zweryfikowała negatywnie?

[ryszard]

Ewangelia (J 15, 12-17)
To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich.

Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję. Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni jego pan, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego.

Nie wy Mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał – aby Ojciec dał wam wszystko, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali».

[pawel]

Paweł Kosiński SJ

Obraz: Trwamy w szczególnym momencie Ostatniej Wieczerzy. Po zachęcie do bycia wszczepionym w winny krzew, Jezus mówi o ‘Jego przykazaniu’ i byciu Jego przyjaciółmi. Posłucham tych słów. Przyjrzę się obrazom i swoim skojarzeniom. Zwrócę uwagę na odczucia.

Myśl: Zachowywanie przykazań Pana jest szczególnym znakiem bliskości z Nim, bycia wszczepionym. Zachowywanie przykazań jest znakiem ‘miłości braterskiej’. Właśnie miłość sprawia, że „trwamy w Jezusie i przynosimy ten sam owoc, na uwielbienie Boga i naszą radość”. Nie my jesteśmy źródłem tej miłości, lecz wypływa ona z Jezusowej ofiary na krzyżu. To On nas wybiera i posyła. To On nas ‘przeznacza’ do pójścia i przynoszenia owocu. Misja nie jest prozelityzmem ani propagandą. To świadectwo, promieniowanie miłości, która przyciąga wszystkich do siebie i do Boga.

Emocja: ‘Wzajemna miłość’. Jezus przykazuje tę ‘miłość wzajemną’ w szczególnym czasie i miejscu. To miłość braci, która ma swoje źródło w miłości Ojca i Syna. Bóg jest miłością i uzdalnia nas do dzielenia się tą miłością ze wszystkimi.

Wezwanie: Poproszę o łaskę miłowania braci Jego miłością. Podziękuję Mu za niedościgły przykład bezinteresownej miłości bratniej.

Jubileusz 2025: „Pielgrzymi nadziei” to hasło tego Roku Świętego. To zachęta do bezinteresownej miłości bratniej, która ma swoje źródło w Bogu. Przyjrzę się jej realizacji w mojej codzienności.

[ryszard]

Ewangelia (J 15, 18-21)
Nie jesteście ze świata, bo Ja was wybrałem

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Jeżeli was świat nienawidzi, wiedzcie, że Mnie wpierw znienawidził. Gdybyście byli ze świata, świat by was kochał jako swoją własność. Ale ponieważ nie jesteście ze świata, bo Ja was wybrałem sobie ze świata, dlatego was świat nienawidzi.

Pamiętajcie o słowie, które do was powiedziałem: „Sługa nie jest większy od swego pana”. Jeżeli Mnie prześladowali, to i was będą prześladować. Jeżeli moje słowo zachowali, to i wasze będą zachowywać. Ale to wszystko wam będą czynić z powodu mego imienia, bo nie znają Tego, który Mnie posłał».

[ryszard]

Ewangelia (J 14, 23-29)
Duch Święty nauczy was wszystkiego

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego, i mieszkanie u niego uczynimy. Kto nie miłuje Mnie, ten nie zachowuje słów moich. A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca.

To wam powiedziałem, przebywając wśród was. A Paraklet, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem.

Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się nie lęka. Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie.

A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się to stanie».

[ryszard]

Ewangelia (J 15, 26 – 16, 4a)
Duch Prawdy będzie świadczył o Jezusie

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Gdy przyjdzie Paraklet, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On zaświadczy o Mnie. Ale wy też świadczycie, bo jesteście ze Mną od początku.

To wam powiedziałem, abyście się nie załamali w wierze. Wyłączą was z synagogi. Ale nadto nadchodzi godzina, w której każdy, kto was zabije, będzie sądził, że oddaje cześć Bogu. Będą tak czynić, bo nie poznali ani Ojca, ani Mnie. Ale powiedziałem wam o tych rzeczach, abyście, gdy nadejdzie ich godzina, pamiętali, że Ja wam o nich powiedziałem».

[pawel]

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (poniedziałek, 26.05.2025)

Obraz: Uczniowie wraz z Jezusem przebywają w Wieczerniku. Trwa Ostatnia Wieczerza. Jezus mówi o Duchu Świętym Pocieszycielu i o trudnych czasach, prześladowaniach, jakich doświadczą uczniowie. Posłucham tych słów. Zwrócę uwagę na swoje odczucia.

Myśl: Jezus przygotowuje swoich uczniów na trudny czas, na prześladowania, na najgorsze. Przygotowuje ich na krzyż. Kiedy Go zobaczą ‘wywyższonego’, zaprą się Go i pouciekają. Ze strachu potraktują Go jako ‘przegranego’. Pogubią się, rozczarują sobą. Doświadczą swojej niemocy i niewiary. Ale to jest doświadczenie konieczne, by zrozumieć krzyż jako „chwałę Boga i zbawienie człowieka”. W historii świeckiej, którą zazwyczaj piszą zwycięzcy, mamy swego rodzaju ‘usprawiedliwianie przestępstwa’. Bóg natomiast przyznaje rację ofiarom przemocy. Historia nie jest ostatecznie tryumfem zła. Bóg podtrzymuje biednych i uciśnionych.

Emocja: Testament Jezusa. Poznać i przyjąć miłość Ojca i Syna. Nieuznawanie Ojca jest równoznaczna z nieuznawaniem siebie za syna a innych za braci. Jezus mówi to swoim uczniom, aby przypomnieli to sobie w chwili najcięższej próby. Wtedy do nich dotrze, że to nie jest gra przypadków, ale samo misterium zbawienia.

Wezwanie: Poproszę o łaskę niegorszenia się złem i nienawiścią świata. Podziękuję za wsparcie, jakie mam we wspólnocie wiary, w rodzinie, wśród bliskich.

Jubileusz 2025: W chwili refleksji przyjrzę się temu, co daje mi pokój wewnętrzny i nadzieję na przyszłość.

[ryszard]

Ewangelia (J 16, 5-11)
Jeżeli nie odejdę, Paraklet nie przyjdzie do was

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Teraz idę do Tego, który Mnie posłał, a nikt z was nie pyta Mnie: „Dokąd idziesz?” Ale ponieważ to wam powiedziałem, smutek napełnił wam serce. Jednakże mówię wam prawdę: Pożyteczne jest dla was moje odejście. Bo jeżeli nie odejdę, Paraklet nie przyjdzie do was. A jeżeli odejdę, to poślę Go do was.

On zaś, gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie. O grzechu – bo nie wierzą we Mnie; o sprawiedliwości zaś – bo idę do Ojca i już Mnie nie ujrzycie; wreszcie o sądzie – bo władca tego świata został osądzony».

[pawel]

Komentarz do Ewangelii (J 16,5-11)

Obraz: Jezus kontynuuje ostatnie pouczenia. Kieruje je do uczniów po Ostatniej Wieczerzy. Mówi o Pocieszycielu, Duchu Świętym, Jego przyjściu i swoim odejściu. Posłucham tych słów. Przyjrzę się własnym myślom i wyobrażeniom. Spróbuję nazwać swoje odczucia.

Myśl: Sytuacja uczniów jest bardzo trudna. Czują się zagubieni. Przyszłość jest niewiadomą, która ich przeraża. Zapowiedź krzyża, prześladowań wywołuje w nich lęk. Cierpienie, odrzucenie nie kojarzy im się z miłością. Są oszołomieni i to odczucie będzie towarzyszyło Kościołowi zawsze. Krzyż po ludzku zdaje się być pogrzebaniem wszelkich nadziei. Uczniowie nie dopuszczają do siebie zapowiedzi Jezusa, że ‘pożyteczne jest dla nas Jego odejście’, że przyjście Ducha Pocieszyciela otworzy nasze oczy na misterium zbawienia, pozwoli zrozumieć grzech, sprawiedliwość i sąd. Z trudem przebija się przez naszą niewiarę prawda, że krzyż jest objawieniem miłości Boga.

Emocja: Smutek napełniający serca. Uczniowie są zasmuceni słowami, które słyszą od Jezusa, że ‘idzie do Ojca’. Czują się opuszczeni. Jezus nie mówi, że ‘umiera’. Jego ‘odejście’ jest jednak pożyteczne. Pozwala zrozumieć obumarcie ziarna pszenicy, płacz Marii Magdaleny przy pustym grobie, że nie ma Pana, choć On stoi przed jej oczyma. Trzeba przeżyć ten smutek, by zobaczyć Go żyjącego.

Wezwanie: Poproszę o dar otwartych i wrażliwych oczu, by zobaczyć Żyjącego. Podziękuję za znaki życia i zmartwychwstania, których doświadczam.

Jubileusz 2025: Zaplanuję sobie czas na rachunek sumienia, chwilę uważności, aby dostrzec znaki żyjącego i zmartwychwstałego Pana pośród moich ‘grobów’.

[ryszard]

Ewangelia (J 16, 12-15)
Duch Prawdy doprowadzi was do całej prawdy

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz znieść nie możecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi.

Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi».

[pawel]

Paweł Kosiński SJ
Obraz: Towarzyszymy Jezusowi i uczniom w Ostatniej Wieczerzy. To szczególny czas przygotowania do wydarzeń paschalnych. Jezus zapowiada też przyjście Ducha Świętego. Posłucham tych słów. Przyjrzę się reakcji uczniów i swoim przeżyciom.

Myśl: W tym krótkim fragmencie Ewangelii Jezus zapowiada przyjście Ducha Pocieszyciela i Jego działanie wobec uczniów. On przychodzi, doprowadza do całej prawdy, co oznacza, że pomoże nam przyjąć i lepiej przeżywać tę prawdę, którą przyniósł nam Jezus. Duch Prawdy oznajmia rzeczy przyszłe. Słowo tu użyte oznacza „powtarzać, ponownie oznajmiać, interpretować”. Rzeczywistość poznawania jest dynamiczna. Duch Święty pomaga nam rozumieć i lepiej przeżywać konkretne sytuacje. Rzeczy przyszłe to nie przepowiednie i horoskopy. To pomoc w zrozumieniu misterium Syna w historii.

Emocja: Duch doprowadza do prawdy. Nie dlatego, żeby działalność Jezusa i Jego słowa były jakąś półprawdą. Duch Święty pomaga nam tę historię zrozumieć. Stanie się ona dla nas coraz bardziej przejrzysta i dynamiczna. Mamy wzrastać w rozumieniu i miłości.

Wezwanie: Poproszę o dar Ducha Pocieszyciela, bym rozumiał zwycięstwo krzyża i był zdolny do dawania świadectwa. Podziękuję za sakrament bierzmowania, który jest wylaniem Ducha.

Jubileusz 2025: Droga pielgrzymów nadziei jest coraz większym otwieraniem się na Ducha Pocieszyciela, światło i moc, ducha prawdy i zrozumienia.

[ryszard]

Ewangelia (J 16, 16-20)
Smutek wasz przemieni się w radość

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Jeszcze chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie».

Wówczas niektórzy z Jego uczniów mówili między sobą: «Cóż to znaczy, co nam mówi: „Chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie”; oraz: „Idę do Ojca”?» Mówili więc: «Cóż znaczy ta chwila, o której mówi? Nie rozumiemy tego, co powiada».

Jezus poznał, że chcieli Go pytać, i rzekł do nich: «Pytacie się jeden drugiego o to, że powiedziałem: „Chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie?” Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz przemieni się w radość».

[pawel]

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (Czwartek, 29 maja 2025 r.)

Obraz: Trwa Ostatnia Wieczerza. Jezus mówi do apostołów o przyszłości. Posłucham tych słów, bo one są skierowane także do mnie. Oczyma wyobraźni zobaczę konsternację uczniów, którzy nie rozumieją tego, o czym mówi Pan. Przyjrzę się swoim myślom i odczuciom.

Myśl: Pierwsza chwila, o której mówi Jezus to czas od Ostatniej Wieczerzy do złożenia ciała Pana do grobu. W drugiej "chwili" Jezus pozostaje nieobecny aż do ukazania się ponownie. To czas od złożenia do grobu do ukazania się zmartwychwstałego swoim uczniom. Tekst ten, trochę enigmatyczny dla pierwszych uczniów, jest jaśniejszy dla nas, którzy czytamy opowieść ewangeliczną. Te dwie chwile to dwa okresy: śmierci i życia, grzechu i nawrócenia, przygnębienia i pociechy, smutku i radości. Przeżywając misterium paschalne chcemy odczytywać swoją historię, swoje życie w świetle pierwszej Wielkanocy.

Emocja: Bezradność i zamieszanie ucznia. Uczniowie nie rozumieją ani tego, co się dzieje, ani tego, co mówi do nich Pan. Są zamknięci na słowa Jezusa. Żyją w świecie własnych lęków i strachu. Nadchodzi jednak godzina, kiedy smutek uczniów zamieni się w radość, ich serce zacznie "pałać".

Wezwanie: Poproszę o łaskę przyjęcia trudu i krzyża jako "bólów porodu" nowego człowieka. Podziękuję Bogu za to, że nie zniechęca się moimi niewiernościami.

Jubileusz 2025: Zaśpiewam albo zanucę jakąś pieśń wielkanocną.

[ryszard]

Ewangelia (J 16, 20-23a)
Smutek wasz przemieni się w radość

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz przemieni się w radość.

Kobieta, gdy rodzi, doznaje smutku, bo przyszła jej godzina. Gdy jednak urodzi dziecię, już nie pamięta o bólu – z powodu radości, że się człowiek na świat narodził.

Także i wy teraz doznajecie smutku. Znowu jednak was zobaczę, i rozraduje się serce wasze, a radości waszej nikt wam nie zdoła odebrać. W owym zaś dniu o nic nie będziecie Mnie pytać».