Droga

[ryszard]

Łk 6, 43-49 Dobre i złe drzewo. Dobra i zła budowa

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Nie jest dobrym drzewem to, które wydaje zły owoc, ani złym drzewem to, które wydaje dobry owoc. Po owocu bowiem poznaje się każde drzewo; nie zrywa się fig z ciernia ani z krzaka jeżyny nie zbiera się winogron. Dobry człowiek z dobrego skarbca swego serca wydobywa dobro, a zły człowiek ze złego skarbca wydobywa zło. Bo z obfitości serca mówią jego usta.
Czemu to wzywacie Mnie: „Panie, Panie”, a nie czynicie tego, co mówię? Pokażę wam, do kogo podobny jest każdy, kto przychodzi do Mnie, słucha słów moich i wypełnia je.
Podobny jest do człowieka, który buduje dom: wkopał się głęboko i fundament założył na skale. Gdy przyszła powódź, potok wezbrany uderzył w ten dom, ale nie zdołał go naruszyć, ponieważ był dobrze zbudowany.
Lecz ten, kto słucha, a nie wypełnia, podobny jest do człowieka, który zbudował dom na ziemi bez fundamentu. Gdy potok uderzył w niego, od razu runął, a upadek jego był wielki».

[pawel]

Fragment liturgicznego tłumaczenia Biblii Tysiąclecia, ? Wydawnictwo Pallottinum

Komentarz do Ewangelii:

Św. Patryk (ok. 385 - ok. 461), mnich, misjonarz, biskup
Lorica: „Kirys” (por. Ef 6,14)

Założony na skale

Dzisiaj opasuję się potężną mocą wezwania Trójcy, wiarą w Boga jednego i w trójcy, Stworzyciela świata.

Dzisaj opasuję się mocą Wcielenia Chrystusa i Jego chrztu, mocą Jego ukrzyżowania i złożenia do grobu, mocą Jego Zmartwychwstania i Wniebowstąpienia, mocą Jego ponownego przyjścia w dniu Sądu.

Dzisiaj opasuję się mocą miłości serafinów, w posłuszeństwie aniołów, w służbie archaniołów, w nadziei zmartwychwstania, mając na uwadze nagrodę, w modlitwie patriarchów, w proroctwach proroków, w przepowiadaniu apostolskim, w wierności wyznawców, w niewinności świętych dziewic, w działaniu wszystkich sprawiedliwych.

Dzisiaj opasuję się mocą niebios, światłem słońca, blaskiem księżyca, wspaniałością ognia, błyskiem błyskawicy, prędkością wiatru, głębią morza, stabilnością ziemi, trwałością kamieni.

Dzisiaj opasuję się mocą Bożą, aby mnie wiodła, potęgą Bożą. aby mnie podtrzymała, mądrością Bożą. aby mnie pouczała, okiem Bożym, aby mnie strzegło, uchem Bożym, aby mnie wysłuchało, słowem Bożym, aby mówiło za mnie, ręką Bożą, aby mnie prowadziła, drogą Bożą, aby nie poprzedzała, tarczą Bożą, aby mnie chroniła, zastępami Bożymi, aby nie uratowały od sideł de4mona, powabu nałogów, skłonności natury i od tych wszystkich, którzy źle mi życzą...

Chrystus ze mną, Chrystus przede mną, Chrystus za mną, Chrystus we mnie, Chrystus pode mną, Chrystus ponad mną, Chrystus po mojej prawicy, Chrystus po lewej stronie, Chrystus, kiedy wstaję, Chrystus, kiedy idę spać, Chrystus w każdym sercu, które myśli o mnie, Chrystus w każdych ustach, które do mnie przemawiają, Chrystus w każdym oku, które mnie ogląda, Chrystus w każdym uchu, które mnie słyszy.

Dzisiaj opasuję się potężną mocą wezwania Trójcy, wiarą w Boga jednego i w trójcy, Stworzyciela świata.

[ryszard]

J 3, 13-17 Krzyż narzędziem zbawienia

Słowa Ewangelii według świętego Jana

Jezus powiedział do Nikodema:
«Nikt nie wstąpił do nieba, oprócz Tego, który z nieba zstąpił, Syna Człowieczego.
A jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak potrzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne.
Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony».

Oto słowo Pańskie.

[pawel]

Matki Bożej Bolesnej

Komentarz do Ewangelii:

Św. Jan Chryzostom (ok. 345-407), kapłan w Antiochii, potem biskup Konstantynopola, doktor Kościoła
Kazanie o słowie „cmentarz” i o Krzyżu na Wielki Piątek, 2, PG 49, 396

„A obok krzyża Jezusowego stała Matka Jego”

Widzisz to wspaniałe zwycięstwo? Widzisz ten sukces Krzyża? Czy teraz opowiem ci coś wspanialszego? Przypatrz się, w jaki sposób dokonało się to zwyciestwo, a będziesz jeszcze bardziej zdumiony. Co pozwoliło demonowi zwyciężyć? Chrystus użył jego własnej broni, aby go zdominować. Posłuchaj jak było. Dziewica, drewno i śmierć – oto symbole porażki; Dziewica to Ewa, bo nie złączyła się z mężczyzną; drewno to drzewo, a śmierć to kara poniesiona przez Adama. Ale o to te symbole porażki stają się symbolami zwycięstwa. Zamiast Ewy – Maryja, zamiast drzewa poznania dobrego i złego – drzewo Krzyża, zamiast śmierci Adama – śmierć Chrystusa.

Widzisz, jak demon został pokonany przez to, co mu dało zwycięstwo? Drzewem zwyciężył Adama; krzyżem Chrystus zatryumfował nad demonem. Drzewo słało do piekła, Krzyż z niego uwolnił. A poza tym drzewo służyło, aby zasłonić nagość człowieka, podczas gdy Krzyż wywyższył człowieka nagiego, lecz zwycięskiego...

Oto cud , który nam sprawił Krzyż. Krzyż to trofeum wzniesone przeciw demonowi, miecz wyciągnięty przeciwko grzechowi, miecz, którym Chrystus przebił węża. Krzyż to wola Ojca, chwała jedynego Syna, radość Ducha Świętego, splendor aniołów, duma Świętego Pawła (Ga 6,14), szaniec wybranych, światło całego świata.

[ryszard]

J 19, 25-27 Maryja pod krzyżem Jezus

Słowa Ewangelii według świętego Jana

Obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena.
Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja». I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.

Oto słowo Pańskie.

[ryszard]

Łk 7, 11-17 Wskrzeszenie młodzieńca z Nain

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus udał się do pewnego miasta, zwanego Nain; a szli z Nim Jego uczniowie i tłum wielki. Gdy zbliżył się do bramy miejskiej, właśnie wynoszono umarłego, jedynego syna matki, a ta była wdową. Towarzyszył jej spory dum z miasta.
Na jej widok Pan użalił się nad nią i rzekł do niej: «Nie płacz». Potem przystąpił, dotknął się mar, a ci, którzy je nieśli, stanęli.
I rzekł: «Młodzieńcze, tobie mówię, wstań». Zmarły usiadł i zaczął mówić; i oddał go jego matce.
A wszystkich ogarnął strach; wielbili Boga i mówili: «Wielki prorok powstał wśród nas i Bóg łaskawie nawiedził lud swój».
I rozeszła się ta wieść o Nim po całej Judei i po całej okolicznej krainie.

Oto słowo Pańskie.

[ryszard]

Łk 7, 31-35 Duch przekory przeszkodą w przyjęciu królestwa Bożego

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Po odejściu wysłanników Jana Chrzciciela Jezus powiedział do tłumów:
«Z kim więc mam porównać ludzi tego pokolenia? Do kogo są podobni? Podobni są do dzieci, które przebywają na rynku i głośno przymawiają jedne drugim: „Przygrywaliśmy wam, a nie tańczyliście; biadaliśmy, a wyście nie płakali”.
Przyszedł bowiem Jan Chrzciciel: nie jadł chleba i nie pił wina; a wy mówicie: „Zły duch go opętał”.
Przyszedł Syn Człowieczy: je i pije; a wy mówicie: „Oto żarłok i pijak, przyjaciel celników i grzeszników”. A jednak wszystkie dzieci mądrości przyznały jej słuszność».

[ryszard]

Łk 2, 41-52 Powinienem być w tym, co należy do mego Ojca

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jerozolimy na Święto Paschy. Gdy miał On lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego Rodzice. Przypuszczając, że jest w towarzystwie pątników, uszli dzień drogi i szukali Go wśród krewnych i znajomych. Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy szukając Go.
Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami.
Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: «Synu, czemuś nam to uczynił? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie».
Lecz On im odpowiedział: «Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?» Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział.
Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany. A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te wspomnienia w swym sercu.
Jezus zaś czynił postępy w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi.

[ryszard]

Łk 8, 1-3 Niewiasty wspierają Jezusa ze swojego mienia

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus wędrował przez miasta i wsie, nauczając i głosząc Ewangelię o królestwie Bożym. A było z Nim Dwunastu oraz kilka kobiet, które uwolnił od złych duchów i od słabości: Maria zwana Magdaleną, którą opuściło siedem złych duchów: Joanna, żona Chuzy, zarządcy u Heroda: Zuzanna i wiele innych, które im usługiwały ze swego mienia.

[ryszard]

Łk 8, 4-15 Przypowieść o siewcy

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Gdy zebrał się wielki tłum i z miast przychodzili do Jezusa, rzekł w przypowieści: «Siewca wyszedł siać ziarno. A gdy siał, jedno padło na drogę i zostało podeptane, a ptaki powietrzne wydziobały je. Inne padło na skałę i gdy wzeszło, uschło, bo nie miało wilgoci. Inne znowu padło między ciernie, a ciernie razem z nim wyrosły i zagłuszyły je. Inne w końcu padło na ziemię żyzną i gdy wzrosło, wydało plon stokrotny».
Przy tych słowach wołał: «Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha».
Wtedy pytali Go Jego uczniowie, co oznacza ta przypowieść.
On rzekł: «Wam dano poznać tajemnice królestwa Bożego, innym zaś w przypowieściach, aby patrząc nie widzieli i słuchając nie rozumieli.
Takie jest znaczenie przypowieści: Ziarnem jest słowo Boże. Tymi na drodze są ci, którzy słuchają słowa; potem przychodzi diabeł i zabiera słowo z ich serca, żeby nie uwierzyli i nie byli zbawieni. Na skałę pada u tych, którzy, gdy usłyszą, z radością przyjmują słowo, lecz nie mają korzenia: wierzą do czasu, a chwili pokusy odstępują. To, co padło między ciernie, oznacza tych, którzy słuchają słowa, lecz potem odchodzą i przez troski, bogactwa i przyjemności życia bywają zagłuszeni i nie wydają owocu.
W końcu ziarno w żyznej ziemi oznacza tych, którzy wysłuchawszy słowa sercem szlachetnym i dobrym, zatrzymują je i wydają owoc przez swą wytrwałość».

Oto słowo Pańskie.

[ryszard]

Mt 20, 1-16a Przypowieść o robotnikach w winnicy

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus opowiedział swoim uczniom tę przypowieść:
«Królestwo niebieskie podobne jest do gospodarza, który wyszedł wczesnym rankiem, aby nająć robotników do swej winnicy. Umówił się z robotnikami o denara za dzień i posłał ich do winnicy. Gdy wyszedł około godziny trzeciej, zobaczył innych, stojących na rynku bezczynnie, i rzekł do nich: „Idźcie i wy do mojej winnicy, a co będzie słuszne, dam wam”. Oni poszli. Wyszedłszy ponownie około godziny szóstej i dziewiątej, tak samo uczynił.
Gdy wyszedł około godziny jedenastej, spotkał innych stojących i zapytał ich: „Czemu tu stoicie cały dzień bezczynnie?” Odpowiedzieli mu: „Bo nas nikt nie najął”. Rzekł im: „Idźcie i wy do winnicy!”.
A gdy nadszedł wieczór, rzekł właściciel winnicy do swego rządcy: „Zwołaj robotników i wypłać im należność, począwszy od ostatnich aż do pierwszych!”. Przyszli najęci około jedenastej godziny i otrzymali po denarze. Gdy więc przyszli pierwsi, myśleli, że więcej dostaną; lecz i oni otrzymali po denarze.
Wziąwszy go, szemrali przeciw gospodarzowi, mówiąc: „Ci ostatni jedną godzinę pracowali, a zrównałeś ich z nami, którzyśmy znosili ciężar dnia i spiekoty”. Na to odrzekł jednemu z nich: „Przyjacielu, nie czynię ci krzywdy; czy nie o denara umówiłeś się ze mną? Weź, co twoje, i odejdź! Chcę też i temu ostatniemu dać tak samo jak tobie. Czy mi nie wolno uczynić ze swoim, co chcę? Czy na to złym okiem patrzysz, że ja jestem dobry?” Tak ostatni będą pierwszymi, a pierwsi ostatnimi».

Oto słowo Pańskie

[ryszard]

Łk 8, 16-18 Przypowieść o lampie

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus powiedział do tłumów:
«Nikt nie zapala lampy i nie przykrywa jej garncem ani nie stawia pod łóżkiem; lecz stawia na świeczniku, aby widzieli światło ci, którzy wchodzą. Nie ma bowiem nic ukrytego, co by nie miało być ujawnione, ani nic tajemnego, co by nie było poznane i na jaw nie wyszło.
Uważajcie więc, jak słuchacie. Bo kto ma, temu będzie dane; a kto nie ma, temu zabiorą i to, co mu się wydaje, że ma».

[ryszard]

Łk 8, 19-21 Krewni Chrystusa

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Przyszli do Jezusa Jego Matka i bracia, lecz nie mogli się dostać do Niego z powodu tłumu.
Oznajmiono Mu: «Twoja Matka i bracia stoją na dworze i chcą się widzieć z Tobą».
Lecz On im odpowiedział: «Moją matką i moimi braćmi są ci, którzy słuchają słowa Bożego i wypełniają je».

[ryszard]

Łk 9, 1-6 Rozesłanie Apostołów

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus zwołał Dwunastu, dał im moc i władzę nad wszystkimi złymi duchami i władzę leczenia chorób. I wysłał ich, aby głosili królestwo Boże i uzdrawiali chorych.
Mówił do nich: «Nie bierzcie nic na drogę: ani laski, ani torby podróżnej, ani chleba, ani pieniędzy; nie miejcie też po dwie suknie. Gdy do jakiego domu wejdziecie, tam pozostańcie i stamtąd będziecie wychodzić. Jeśli was gdzie nie przyjmą, wyjdźcie z tego miasta i strząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo przeciwko nim».
Wyszli więc i chodzili po wsiach, głosząc Ewangelię i uzdrawiając wszędzie.

[ryszard]

Łk 9, 7-9 Herod chce zobaczyć Jezusa

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Tetrarcha Herod usłyszał o wszystkich cudach zdziałanych przez Jezusa i był zaniepokojony. Niektórzy bowiem mówili, że Jan powstał z martwych; inni, że Eliasz się zjawił; jeszcze inni, że któryś z dawnych proroków zmartwychwstał.
Lecz Herod mówił: «Ja kazałem ściąć Jana. Któż więc jest Ten, o którym takie rzeczy słyszę?» I chciał Go zobaczyć.