Paweł Kosiński SJ
Komentarz do Ewangelii (J 10,22-30)
Obraz: Scena opisywana przez ewangelistę rozgrywa się w świątyni w Jerozolimie. Jest zima. Oczyma wyobraźni zobaczę Żydów, którzy ‘otaczają’ Pana. Jest to zapowiedź męki, która rozpocznie się niebawem, kiedy przyjdzie ‘właściwy czas’. Zwrócę uwagę na swoje skojarzenia i odczucia.
Myśl: Uroczystość ‘poświęcenia świątyni’ odwołuje się do rekonsekracji (ponownego poświęcenia) po profanacji i zbezczeszczeniu miejsca świętego. Jezus przebywa w domu Ojca, ‘przechadza się’ w sposób swobodny, mimo zagrożenia. Wie, co może Mu grozić, ale stawia czoła przeciwnościom i konfrontuje się z oskarżycielami. W swojej odpowiedzi koncentruje się na dokonanych dziełach. O Jego mocy i działaniu świadczą czyny, jakich dokonuje i owoce, jakie to przynosi: cuda, uwolnienie od złego ducha, życie i wolność. Słowa i czyny Jezusa są ‘znakami’ działania Ducha. On obdarza światłem, życiem i wolnością.
Emocja: „Nie jesteście z moich owiec”. Przeciwnicy nie idą za Jezusem i nie wierzą Jego słowom. Wiara i niewiara to nie kwestia koncepcji teoretycznej. To praktyka życia na co dzień. To nasza wolność, która decyduje, za czym idziemy. Burzymy się przeciw obrazowi ‘owcy’, ale często idziemy bezwiednie za podszeptami dzisiejszej ‘propagandy’, dzisiejszych ‘władców wyobraźni’.
Wezwanie: Poproszę o łaskę uważności na dążenia, jakie podsuwa nam nasza wyobraźnia. Podziękuję za światło Ducha Świętego, które pomaga mi rozeznawać.
Jubileusz 2025: Czas Jubileuszu to okazja do ‘rekonsekracji’ mojej wewnętrznej świątyni, odbudowywania tego, co ‘zbezczeszczone’ i zapomniane. Pomyślę o tym, co to jest konkretnie w moim życiu.
