Wiadomości

1

Droga / Odp: Droga

« dnia: Kwiecień 02, 2025, 08:52:42 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (Wtorek, 1 kwietnia 2025 r.)

Obraz: Ta pełna napięcia i zagrożenia życia dla Jezusa scena dokonuje się po uzdrowieniu w szabat człowieka, który całe życie czekał na cud. Przyjrzę się tej scenie, posłucham wypowiadanych słów, wczuję się w coraz bardziej napiętą atmosferę. Zwrócę uwagę na swoje odczucia.

Myśl: Jezus objawia swoim słuchaczom tajemnicę trynitarną. Mówi o sobie jako Synu równym Ojcu, który działa w mocy Ducha Świętego. Relacje w Trójcy Świętej są dynamiczne, określane wieloma czasownikami-czynnościami. To także obraz relacji każdego człowieka z Bogiem. W Jezusie każdy z nas jest "wszczepiony" w Trójcę Świętą, staje się obrazem i podobizną Boga. Objawienie tajemnicy Jezusa jest objawieniem tajemnicy człowieka. Nie działamy własną mocą. Źródłem naszego życia jest Bóg. Kto to odrzuca, odrywa się od łączności z Jezusem.

Emocja: Zapowiedź sądu ostatecznego. Zapowiadany przez Jezusa sąd jest konsekwencją życia każdego człowieka. To nie narzucanie jakichś abstrakcyjnych reguł postępowania, ale naśladowane trynitarnej dynamiki "czynienia, patrzenia, miłowania i wskrzeszania".

Wezwanie: Poproszę o łaskę ufności w powszechną wolę zbawczą Boga, nie uleganie lękowi przed wyobrażeniem sądu. Podziękuję za przesłanie nadziei, płynące ze słów Jezusa.

Jubileusz 2025: Zaplanuję sobie czas na rachunek sumienia.

2

Droga / Odp: Droga

« dnia: Kwiecień 01, 2025, 09:24:23 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (J 5,1–16)

Obraz: Jesteśmy w Jerozolimie przy sadzawce zwanej ‘Owczą’, bo tam przyprowadzano zwierzęta składane w ofierze. Wokół jest wielu chorych, którzy chcieli być uzdrowieni. Przyjrzę się tym ludziom oczekującym na cud, wyglądającym Zbawiciela.

Myśl: Jezus zauważa ‘pewnego człowieka’, który już od wielu lat (trzydzieści osiem w tamtych czasach to praktycznie całe życie) czekał na uzdrowienie. Bezdyskusyjny cud wzbudził kontrowersje, ponieważ został dokonany w szabat. Prawo szabatu jest ukazane jako coś absolutnego, ważniejszego nawet od konkretnego człowieka. Jezus przywraca prawu jego pierwotne znaczenie. Ono ma służyć spotkaniu z miłosiernym Bogiem, a nie literze interpretowanej przeciwko człowiekowi.

Emocja: ‘Wstań, weź łoże i chodź!’ Uzdrowienie człowieka od długiego czasu czekającego na Zbawiciela jest ukazane jako proces nawrócenia, wręcz zmartwychwstania. Łoże jest symbolem choroby, grzechu, który nas trzyma w śmierci i bezruchu. Skonfrontowanie się z tą słabością, nazwanie jej, wyrażenie pragnienia uzdrowienia rozpoczyna proces zmartwychwstania.

Wezwanie: Poproszę o łaskę zobaczenia i nazwanie tego, co mnie blokuje w życiu duchowym. Podziękuję za tych, którzy podają mi pomocną dłoń w trudnościach.

Jubileusz 2025: Czas Jubileuszu to zachęta do odkrycia źródeł nadziei. W chwili refleksji przyjrzę się tym momentom, które dają mi nadzieję.

3

Droga / Odp: Droga

« dnia: Marzec 31, 2025, 10:24:34 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (Poniedziałek, 31 marca 2025 r.)

Obraz: Po pobycie w Samarii, spotkaniu z Samarytanką przy studni i mieszkańcami miasteczka, Jezus wraca do Galilei. Zatrzymuje się w Kanie Galilejskiej, gdzie dokonał pierwszego cudu. Tam urzędnik królewski prosi Go o uzdrowienie syna. Przyjrzę się swoim odczuciom.

Myśl: Przesłaniem tego fragmentu jest wiara w Słowo. Urzędnik królewski, który daje wiarę słowu Pana, że syn żyje, wraca do Kafarnaum. Wiara sama z siebie nie domaga się znaków. Pogoń za cudownościami zagraża wszystkim. To pozory religijności. Zbyt natarczywe oczekiwanie znaków i cudów zdradza, że nasza wiara jest słaba, poddaje w wątpliwość miłość Boga. Jezus wypomina tę postawę urzędnikowi królewskiemu. Pomaga mu, wszakże odczytać znak, jakim jest Słowo – Chrystus. Świadkowie tego spotkania i uczniowie uczą się, że nawet ci, którzy nie widzieli Pana, spotykają Go przez wiarę w Słowo.

Emocja: Doznawanie czci wśród swoich. Ta prawda stała się przysłowiowa, że trudno być prorokiem we własnej ojczyźnie. Galilejczycy przyjmują Jezusa, bo przekonali się o wielu dobrych rzeczach, o których słyszeli od innych i o tym, co Jezus dokonał w Jerozolimie. Nie jest łatwo, ale można zweryfikować i zmienić swoje postawy względem Boga.

Wezwanie: Poproszę o łaskę wiary w Słowo Pana. Podziękuje Bogu za dar Pisma św., słowa życia dla mnie.

Jubileusz 2025: Czas Roku Świętego to czas powrotu do Słowa Pana. Jaką rolę w moim życiu ono odgrywa? Co mogę zrobić, aby miało większe znaczenie?

4

Droga / Odp: Droga

« dnia: Marzec 28, 2025, 10:30:03 am  »

Ad maiorem Dei gloriam (Na większą chwałę Bożą)
Kazanie do Mk 12,28-34
Po raz kolejny faryzeusze chcą schwytać Jezusa w pułapkę, chcą przycisnąć Go do muru i pogrążyć w zawiłościach setek żydowskich nakazów i zakazów. Zadają Jezusowi pytanie o największe  przykazanie, czyli aby w jednej formule sformułował istotę całego prawa i proroków. Jezus wychodzi naprzeciw tym oczekiwaniom i naucza, że największym przykazaniem jest miłość. W niej streszczają się wszystkie wymagania, jakie Bóg stawia człowiekowi. W niej zawierają się wszystkie obowiązki, jakie człowiek ma wobec Boga i bliźniego. Kto stosuje na co dzień zasadę miłości, może być pewien, że jego życie wypełni się sensem i przyniesie dobre owoce. Jednak jak sami doświadczamy, nie jest to takie łatwe. Miłowanie bliźniego okazuje się dla nas o wiele trudniejsze niż miłowanie Boga. Sugeruje to nam również dekalog, w którym tylko trzy przykazania odnoszą się bezpośrednio do Boga, pozostałych siedem mówi o tym, jak mamy układać nasze relacje z bliźnimi. Ewangelia w innym miejscu powie, że dobro czy zło wyrządzone choćby „jednemu z tych najmniejszych” jest w swej najgłębszej istocie czynem spełnianym wobec samego Boga. Stąd rodzą się trudności. Pierwszą z nich jest to, że nikt z nas nie rodzi się ze zdolnością kochania, wręcz przeciwnie – z nienasyconym głodem miłości. Problem tkwi w tym, że my najpierw musimy nauczyć się kochać siebie, potem uczyć się miłości do drugiego człowieka, a dopiero później starać się miłować Boga. Święty Jan Apostoł powie, że nie można kochać Boga, którego się nie widzi, gdy jednocześnie nienawidzi się brata, który jest na wyciągnięcie ręki. Uczmy się więc miłości. Prośmy dzisiaj, abyśmy całym sercem ukochali to, czego chce od nas Bóg, abyśmy starali się ze wszystkich sił miłować Go nade wszystko, a bliźniego swego jak siebie samego. Amen. AMDG.

5

Droga / Odp: Droga

« dnia: Marzec 26, 2025, 12:08:54 pm  »

Paweł Kosiński SJ

Obraz: Jezus otoczony uczniami i tłumem głosi ‘Kazanie na górze’ na jednym ze wzgórz wokół Jeziora Galilejskiego. Popatrzę wokół, chłonąc atmosferę miejsca i ludzi. Posłucham słów Pana i przyjrzę się swoim myślom i odczuciom.

Myśl: W tekście fragmentu mamy odczuwalne napięcie między ‘zniesieniem a wypełnieniem’ prawa. Prawo często nas uwiera. Wydaje się bezduszne, zbyt wymagające i mało dostosowane do różnych aspektów naszego życia. A jednak Jezus mówi, że nie przyszedł ‘znieść’ tego prawa, ale ‘wypełnić’. Prawo nie jest absolutne, ale ma swoją rolę i miejsce do spełnienia. Możemy się nim posłużyć na drodze do królestwa niebieskiego. Wypełnianie prawa nie jest ślepym i bezdusznym realizowaniem przepisów. Ma nas prowadzić do królestwa niebieskiego, a zatem ma być interpretowane w duchu ewangelicznej miłości.

Emocja: Wielkość w królestwie niebieskim. Nie pochodzi ona z legalizmu, szczegółowego i drobiazgowego wypełniania przepisów, co wydaje się być czymś przygniatającym, ale z harmonii i przylgnięcia duchem, co można skojarzyć z pełnią i ‘dokończeniem’.

Wezwanie: Poproszę o łaskę otwartych oczu na potrzeby bliźniego. Podziękuję za tych, którzy okazują mi i okazywali bezinteresowną miłość.

Jubileusz 2025: Czas Jubileuszu to także okazja do skonfrontowania swojej postawy względem przykazań, przepisów, zaleceń Kościoła. W chwili refleksji zwrócę uwagę na to, jaką rolę one odgrywają w moim życiu i jak je przeżywam.

6

Droga / Odp: Droga

« dnia: Marzec 25, 2025, 10:44:58 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (Łk 1,26-38)

 Obraz: Opowiadanie o Zwiastowaniu, jak je opisuje Ewangelista Łukasz to bardzo znana i powtarzana historia biblijna Nowego Testamentu. Wpisana jest w kulturę ogólnoświatową, daleko poza kręgiem chrześcijańskim. Uczestniczę w tej scenie. Przyjrzę się swoim odczuciom.

Myśl: Bóg przychodzi do człowieka. To On wybiera czas, miejsce i sposób, w jaki się do nas przybliża. Maryja jest prawzorem każdego człowieka i całej wspólnoty Kościoła. Bóg przychodzi do Niej w ‘zstąpieniu Ducha Świętego’, w ‘osłonięciu Mocą Najwyższego’, ale daje Jej pełną wolność. Nie przymusza do niczego. Składa propozycję, na którą Maryja odpowiada, poddając się działaniu Boga. Wyrazem tego są słowa: „niech Mi się stanie według słowa twego!”. Maryja jest obrazem każdego, który przyjmuje wolę Boga i staje się narzędziem w Jego ręku.

Emocja: „Dla Boga nie ma nic niemożliwego”. Wielokrotnie czujemy się niezdolni do podjęcia drogi nawrócenia czy powołania. Wydaje nam się, że to przerasta nasze siły. Archanioł Gabriel w scenie Zwiastowania podpowiada nam, abyśmy patrzyli na Maryję, inspirowali się Nią i naśladowali Jej postawę.

Wezwanie: Poproszę o odwagę pójścia za głosem sumienia, które mi podpowiada drogę nawrócenia. Podziękuję za przykład i opiekę Maryi.

Jubileusz 2025: Maryja jest dla nas szczególnym wezwaniem i pomocą na czas roku świętego jubileuszu. Zaproszę Ją do mojego życia w tym szczególnym czasie.

7

Droga / Odp: Droga

« dnia: Marzec 24, 2025, 09:04:45 am  »

Ad maiorem Dei gloriam (Na większą chwałę Bożą)
Kazanie do Łk 4,24-30
Jezus powrócił do swego rodzinnego Nazaretu. Wszyscy tam obecni dobrze wiedzieli, że ów cudotwórca to syn Józefa, cieśli, że naucza jak wędrowny rabbi, a cuda miały przekonać słuchaczy, że sam Bóg kryje się za Jego nauką, a nauka była niepokojąca i wymagająca. I choć cuda przynosiły ludziom pomoc i ulgę, Galilejczycy mieli wątpliwości, dlaczego ich krajan, znany od zawsze, zabiera się do nauczania. Przecież nie jest rabbim. Jakim prawem stawia wymagania? Dlaczego twierdzi, że na nim wypełniły się zapowiedzi proroków? A gdy Jezus jeszcze uraził ich dumę i pewność siebie – ich, synów narodu wybranego, ich dziedziców Bożych obietnic – nie wytrzymali. Chcieli Go zabić, strącić ze stoku góry. On jednak się oddalił. Tak oto prawda została wypędzona. Nie po raz pierwszy i nie po raz ostatni w dziejach świata, bo bywa niewygodna, trudna, bolesna, dlatego budzi niechęć. Ktoś, kto mówi prawdę, naraża się. Potrafimy się na niego obrazić. Potrafimy skląć. Potrafimy zerwać z nim kontakty, bo prawda boli, nieraz bardzo, zwłaszcza gdy dotyka naszych błędów, słabości, grzechów. Mieszkańcy Nazaretu wypędzili Jezusa z miasta i chcieli Go strącić z góry, ponieważ bardzo zabolała ich prawda o nich samych, nie o kimś osobiście, ale o nich – jako o narodzie. Swoją drogą i nam chrześcijanom Polakom trzeba by podobną prawdę powiedzieć. O tym, że chrześcijaństwo w naszym kraju coraz bardziej staje się fasadą, zewnętrzną powłoką, dekoracją na święta, a życia według wiary i poszanowania moralnych zasad – prawie wcale. Niechętnie o tym myślimy, niechętnie o tym mówimy i słuchamy. Mieszkańcy Nazaretu wyrzucili Jezusa, wypędzili prawdę. Prawda odeszła i my z naszych serc, z naszej ukochanej Ojczyzny też wypędzamy prawdę. Trzeba nam się bać, bo kłamstwa coraz więcej, kłamstwo przenika coraz więcej obszarów życia. Kłamstwo paraliżuje wszystko, dlatego nie wypędzajmy prawdy! Ani z naszych serc, ani z prywatnego życia naszych rodzin, ani z życia całego narodu. Amen. AMDG

8

Droga / Odp: Droga

« dnia: Marzec 20, 2025, 09:54:59 am  »

Paweł Kosiński SJ

Obraz: Jezus zmierza do Jerozolimy. Po drodze naucza liczne rzesze, czyni cuda, odwiedza znaczne osoby wspólnoty żydowskiej i grzeszników, którzy żyją ‘na marginesie’. Oczyma wyobraźni zobaczę te spotkania, tych ludzi. Wsłucham się w słowa przypowieści.

Myśl: Każdy ma jedno życie. Rozpoczyna się ono na ziemi i jest kontynuowane w życiu przyszłym. Ziemska historia jest jak ‘pomost’ do przyszłego życia. Bezimienny bogacz opływa we wszystko, ale jest nieczuły na los Łazarza. Zna go, mieszka blisko, ale pozostaje nieporuszony. Łazarz przyjmuje swój los nie obarczając nikogo winą. Życie tu na ziemi i przyszłe to ciągłość. Przyszłość zależy od doczesności, od tego, czy umieliśmy żyć miłosierdziem. Obraz piekła i nieba ma ukształtować i wzmocnić motywacje do podejmowania właściwych decyzji życiowych.

Emocja: Perspektywa śmierci. To nie jest powód do straszenia się, ale raczej do wzmacniania motywacji. Jezus nie straszy, nie chce budzić grozy. Przypomina o odpowiedzialności za podejmowane decyzje i czyny. Nasze codzienne wybory mają znaczenie i swoją ‘wagę’. 

Wezwanie: Poproszę o łaskę otwarcia serca na biedy wokół nas. Podziękuję za wykorzystane okazje do miłosierdzia w praktyce.

Jubileusz 2025: Wokół nas żyje wielu współczesnych Łazarzy. W chwili refleksji przyjrzę się swojej rzeczywistości i pozwolę, by ona podpowiedziała mi właściwą reakcję.

9

Droga / Odp: Droga

« dnia: Marzec 19, 2025, 12:48:17 pm  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (środa, 19.03.2025)

Obraz: W Uroczystość św. Józefa czytamy fragment ewangelii, który opowiada jego losy, pochodzenie, zaślubiny z Maryją. Przedstawia kryzys spowodowany niespodziewaną ciążą Maryi, sen Józefa i pouczenie anioła Pańskiego. Przyjrzę się swoim skojarzeniom i odczuciom.

Myśl: Nie jesteśmy w stanie przewidzieć dróg i sposobów, w jaki Bóg do nas przychodzi. Józef także został całkowicie zaskoczony rozwijającą się historią. Nie tak wyobrażał sobie ‘przyjęcie’ Boga, który wchodził w jego dzieje. Mateusza interesuje nie tyle rozwiązanie kryzysowej sytuacji pomiędzy młodymi małżonkami, co refleksja nad pochodzeniem Jezusa. Anioł ‘zwiastuje’ Józefowi niezwykłą ‘tożsamość’ Chrystusa. Józef wahał się przed zaakceptowaniem swojego ojcostwa, ale chciał też uchronić Maryję przed zniesławieniem, a nawet śmiercią przez ukamienowanie. Pomimo wahania rezygnuje ze swoich planów i realizuje Boży plan.

Emocja: Co robić, żeby zrealizować Boży plan? Józef nerwowo poszukuje wyjścia z trudnej sytuacji. Prawo bowiem nie dopuszczało ‘potajemnego’ oddalenia. Rozwiązaniem jest bycie sprawiedliwym. Słuchanie, szukanie większego dobra, wzięcie odpowiedzialności za innych.

Wezwanie: Poproszę o łaskę przyjmowania Słowa Boga, które jest do mnie kierowane. Podziękuję za obietnice Boga, które zaskakują, ale ostatecznie są lepszą opcją.

Jubileusz 2025: Zastanowię się, jak św. Józef może mi pomóc lepiej przeżyć czas Roku Świętego.

10

Droga / Odp: Droga

« dnia: Marzec 18, 2025, 09:33:30 am  »

Paweł Kosiński

Komentarz do Ewangelii (Mt 23,1-12)

Obraz: Jezus w dosyć szorstkich słowach wygłasza mowę przeciwko faryzeuszom i uczonym w Piśmie. Zobaczę Go w otoczeniu uczniów i tłumu słuchających. Wśród nich jest wielu, których słowa Jezusa mogły ‘dotknąć’. Zwrócę uwagę na swoje odczucia.

Myśl: Pobożność ‘na pokaz’, uważanie siebie za ‘mędrców i przewodników’, ekshibicjonizm i bigoteria uczonych w Piśmie i faryzeuszów jest ostro krytykowana przez Jezusa. To udawanie i fałsz. Niektóre ze stwierdzeń mogą być nawet prawdziwe, ale oni sami nimi nie żyją, a wiążą ‘ciężary wielkie’ dla innych. Uczniowie nie mogą tak postępować. Ewangelia nie jest teorią, ale świadectwem życia. Uczniowie nie mogą wywyższać się, nikogo nie mogą upokarzać, mają służyć. Mają żyć, jak ich Mistrz, Jezus. Nie skupiają ludzi na sobie, ale wskazują na Pana.

Emocja: Tylko Jezus jest Mistrzem. Pan krytykuje powierzchowność i ekshibicjonizm. We wspólnocie uczniów mają być braterskie relacje. Wszyscy są równi, choć mają powierzone różne zadania, stosownie do tego, co chciał Pan. On jest jedynym punktem odniesienia.

Wezwanie: Poproszę o łaskę uwolnienia się od pokusy ‘zaszczytnych miejsc’ i ‘pierwszego planu’. Podziękuję za możliwość ‘służenia braciom’.

Jubileusz 2025: Rok Święty to szczególny czas uczenia się pokory i służby. Zaplanuję sobie wykonanie jakiegoś gestu wobec innych, niekoniecznie znanych osób.

11

Droga / Odp: Droga

« dnia: Marzec 17, 2025, 08:57:09 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (Poniedziałek, 17 marca 2025 r.)

Obraz: Najważniejsza mowa Jezusa w Ewangelii św. Łukasza to "Kazanie na równinie". Oczyma wyobraźni zobaczę tłum ludzi otaczających Pana i słuchających Jego nauki. Przyszli oni "zewsząd". Zobaczę też uczniów i siebie pośród nich, jak słuchamy słów Jezusa.

Myśl: "Bądźcie miłosierni", jak Ojciec. Miłosierdzie najlepiej określa Boga, jest Jego istotą. To miłość Boga w praktyce stąd mówimy o jego "okazywaniu". Miłosierdzie to nie pobłażliwość czy lekceważenie. To hojne usprawiedliwienie i przebaczenie wszelkiego grzechu. Dla Ewangelisty słowa Jezusa z Kazania są regułami, jakie powinny regulować życie wspólnoty chrześcijańskiej: nie sądźcie, bo jedynie Bóg jest sędzią; nie potępiajcie i odpuszczajcie, bo to Boska rzecz; bądźcie hojni, bo wszystko, co mamy, otrzymujemy z "łaski Boga".

Emocja: „Odmierzą wam...” Może to zabrzmieć, jak groźba. Bóg jest jednak inny od naszych wyobrażeń. On odpłaca nam inaczej niż my sobie wyobrażamy. Skalą Jego "miary" jest krzyż i zmartwychwstanie Chrystusa. Tam dokonało się ostateczne odmierzenie i odpłata.

Wezwanie: Poproszę o łaskę wielkoduszności w okazywaniu miłosierdzia. Podziękuję za doświadczenie przebaczenia i miłosierdzia.

Jubileusz 2025: Pomyślę o osobie, z której mam trudną relację. Wzbudzę sobie intencję pojednania i przebaczenia, żeby stworzyć klimat do takiego działania.

12

Droga / Odp: Droga

« dnia: Marzec 14, 2025, 09:28:11 am  »

Paweł Kosiński SJ

Papież Franciszek zachęca, by komentarze do ewangelii, homilie były krótkie i przemawiały do serca: niech to będzie jeden obraz, jedna myśl i jedna emocja. Zakończymy wezwaniem do modlitwy prośby i dziękczynienia.

Obraz: Oczyma wyobraźni zobaczę wzgórze w okolicach Jeziora Galilejskiego, mnogie tłumy, które przyszły słuchać Jezusa. Zobaczę też Jego uczniów. Kazanie na górze to serce Ewangelii. Posłucham, jak ono bije. Przyjrzę się swoim odczuciom.

Myśl: Co to oznacza, że nasza sprawiedliwość powinna być większa niż uczonych w Piśmie i faryzeuszów, abyśmy weszli do królestwa niebieskiego? To nie tyle cnota moralna. Ona obrazuje to, co nie jest formalną poprawnością wobec przepisów i zwyczajów, ale raczej „nową i radykalną wiernością wobec woli Bożej”. Jako przykład Jezus daje przykazania: „nie zabijaj!”. Chodzi nie tylko o zabójstwo ciała, ale raczej o unikanie wszystkiego, co do takiej postawy prowadzi, więc: nie gniewaj się! Nie mów źle o innych! Nie gardź! Pojednaj się z bratem! Dar składany Bogu bez przebaczenia i miłosierdzia jest daremny.

Emocja: Pogódź się ze swoim przeciwnikiem. Wbrew pozorom nie jest to kwestia charakteru, ale woli. Odczuć nie możemy sobie narzucić, ale nie to jest w zgodzie najważniejsze. Najistotniejsze jest chcieć to zrobić, mieć odpowiednie nastawienie.

Wezwanie: Poproszę o serce skore do pojednania i przebaczenia. Podziękuję za ludzi, którzy uczą mnie postawy mądrze koncyliacyjnej.

Jubileusz 2025: Zaplanuję sobie czas na uczestniczenie w Drodze Krzyżowej, nawet jeśli tylko online.

13

Droga / Odp: Droga

« dnia: Marzec 12, 2025, 08:51:59 am  »

Paweł Kosiński SJ

Obraz: Oczyma wyobraźni zobaczę tłumy ludzi, zgromadzone wokół Jezusa. Słowa Pana o ‘tym plemieniu’ są szorstkie. Posłucham ich. Przywołam też swoje skojarzenia z postaciami Jonasza i mieszkańców Niniwy, Królowej Saby i króla Salomona. Zwrócę uwagę na swoje odczucia.

Myśl: Czasami wydaje się nam, że gdybyśmy mieli okazję żyć w czasach Jezusa, łatwiej by nam było przyjąć Jego nauczanie. To jest jednak nieprawda. Ludzie tamtego pokolenia okazali się ‘plemieniem przewrotnym’. Widzieli znaki, słyszeli słowa i je odrzucali. Nie zrozumieli, że Jezus jest jedynym znakiem danym od Ojca. On nie narzuca się, nie niszczy naszej wolności. Znakiem jest nie tylko Jego słowo, ale przede wszystkim postępowanie. On uczy nas, że to, co jest ubogie, pokorne, służebne, co czasami jest krzyżem, to pozwala nam Go zobaczyć.

Emocja: Przewrotność i niedowierzanie. Prosimy o znaki, szukamy ich, a jednak pozostajemy nieufni i wątpiący. Znaki wiary, cuda to nie spektakularne zdarzenia. One wychodzą od Boga i do Niego prowadzą. Szczególnym znakiem zawsze jest krzyż.

Wezwanie: Poproszę o łaskę wiary, szczególnie wtedy, kiedy jakiś krzyż jest moim udziałem. Podziękuję za trudne doświadczenie, które mnie otwarło na spotkanie z Jezusem.

Jubileusz 2025: Jałmużna to ważne działanie wielkopostne i jubileuszowe. Zaplanuję sobie jakieś działanie w duchu jubileuszowego gestu dobroczynności.

14

Droga / Odp: Droga

« dnia: Marzec 11, 2025, 09:33:55 am  »

Ad maiorem Dei gloriam (Na większą chwałę Bożą)
Kazanie do Mt 6,7-15
Jak się modlić
Dziś Jezus uczy modlitwy i zaleca uczniom, by nie byli gadatliwi jak
poganie. Będziemy wysłuchani przez Boga nie przez wzgląd na nasze wielomówstwo, ale wtedy, gdy nasza modlitwa będzie mocno powiązana z naszym życiem. Kiedy się modlimy, możemy prosić o wiele rzeczy, ale z tymi prośbami musi łączyć się gotowość pełnienia woli Boga i przebaczenie tym, którzy nas skrzywdzili, a zatem przeciwwagą dla pogańskiego wielomówstwa na modlitwie ma być nasza wewnętrzna przemiana. Człowiek winien modlić się ustami, ale jeszcze bardziej dojrzewaniem do świętości. Wewnętrzna przemiana to najlepszy rodzaj modlitwy. Jednak kiedy Jezus zaleca uczniom, by nie byli gadatliwi, nie odrzuca w żaden sposób dłuższej wewnętrznej modlitwy, której sam dawał przykład, lecz taką czczą paplaninę. To tak jak w naszym życiu. Bywają rozmowy, w których uczestniczymy chętnie i żywo się w nie
angażujemy. Zdarza się jednak też tak, że rozmówca nas zanudza jakimiś historyjkami niemającymi sensu. Wtedy najchętniej wycofalibyśmy się z takiej rozmowy. Skoro więc modlitwa jest drogą budowania przyjaźni z Jezusem, to oszczędźmy naszemu  Zbawicielowi paplaniny. Starajmy się przede wszystkim z Nim być. Jezus przekonuje nas, że Bóg wie, czego my tak naprawdę potrzebujemy. Wie, co jest naszą największą potrzebą. Zapytajmy się więc, czego tak naprawdę pragnę, co tak naprawdę chciałbym otrzymać od Boga, który jest wszechmogący, który może wszystko. Nie redukujmy Pana do rangi wróżki, której zadaniem byłoby spełnianie naszych zachcianek. Bo tak często nasze modlitwy są propozycją, jak On powinien urzeczywistniać nasze pomysły.
I pamiętajmy, że modlitwa nie jest potrzebna Bogu, ale przede wszystkim nam. W centrum tej modlitwy powinien zawsze być Pan Bóg, a nie moje „ja”. Amen. AMDG.

15

Droga / Odp: Droga

« dnia: Marzec 10, 2025, 10:52:47 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (poniedziałek, 10.03.2025)

Obraz: Majestatyczna wizja sądu ostatecznego prowokuje skrajne uczucia. Posłucham tego, co Pan mówi do swoich słuchaczy. Zwrócę uwagę na pojawiające się myśli. Przyjrzę się skojarzeniom i odczuciom, jakie mam pod wpływem tej wizji.

Myśl: Jezus kieruje do swoich słuchaczy ‘mowę eschatologiczną’, na którą składa się szereg pouczeń/napomnień, a kończy ją wielka wizja sądu ostatecznego. Wynika z tych mów prawda o tym, że to, co robimy w życiu ma swoje znaczenie i konsekwencje. Codzienne decyzje i wybory wpływają nie tylko na ziemski los, ale i na wieczność. Jezus nie straszy, nie chce wzbudzać grozy. Uczy nas odpowiedzialności, mówiąc niejako ‘to, co czynisz drugiemu ma znaczenie, będzie kryterium oceny twojego działania’. Co ważne to nie jest sprawa jakichś wielkich czynów, ale zwykłych, codziennych gestów dobroci i miłosierdzia.

Emocja: Zapytają sprawiedliwi i niesprawiedliwi: kiedy? Nikt, ani prawi ani ‘potępieni’, nie był świadomy tego, na jakiej podstawie dokonuje się sąd. Nie liczy się to, co na zewnątrz, ale to, co jest wewnętrzną postawą ducha. Nie powinniśmy się łudzić. Jezus utożsamia się ze zwykłymi i maluczkimi.

Wezwanie: Poproszę o łaskę rozumienia, że miłość Boga wyraża się w miłości bliźniego. Podziękuję za tych ‘ostatnich’, którzy są dla mnie okazją do okazania miłości Panu.

Jubileusz 2025: Rok Święty to szczególny czas budzenia nadziei. Przyjrzę się znakom tej nadziei, które mogłem zauważyć w swoim życiu ostatnio.