Wiadomości

1

Droga / Odp: Droga

« dnia: Dzisiaj o 09:33:30 am »

Paweł Kosiński

Komentarz do Ewangelii (Mt 23,1-12)

Obraz: Jezus w dosyć szorstkich słowach wygłasza mowę przeciwko faryzeuszom i uczonym w Piśmie. Zobaczę Go w otoczeniu uczniów i tłumu słuchających. Wśród nich jest wielu, których słowa Jezusa mogły ‘dotknąć’. Zwrócę uwagę na swoje odczucia.

Myśl: Pobożność ‘na pokaz’, uważanie siebie za ‘mędrców i przewodników’, ekshibicjonizm i bigoteria uczonych w Piśmie i faryzeuszów jest ostro krytykowana przez Jezusa. To udawanie i fałsz. Niektóre ze stwierdzeń mogą być nawet prawdziwe, ale oni sami nimi nie żyją, a wiążą ‘ciężary wielkie’ dla innych. Uczniowie nie mogą tak postępować. Ewangelia nie jest teorią, ale świadectwem życia. Uczniowie nie mogą wywyższać się, nikogo nie mogą upokarzać, mają służyć. Mają żyć, jak ich Mistrz, Jezus. Nie skupiają ludzi na sobie, ale wskazują na Pana.

Emocja: Tylko Jezus jest Mistrzem. Pan krytykuje powierzchowność i ekshibicjonizm. We wspólnocie uczniów mają być braterskie relacje. Wszyscy są równi, choć mają powierzone różne zadania, stosownie do tego, co chciał Pan. On jest jedynym punktem odniesienia.

Wezwanie: Poproszę o łaskę uwolnienia się od pokusy ‘zaszczytnych miejsc’ i ‘pierwszego planu’. Podziękuję za możliwość ‘służenia braciom’.

Jubileusz 2025: Rok Święty to szczególny czas uczenia się pokory i służby. Zaplanuję sobie wykonanie jakiegoś gestu wobec innych, niekoniecznie znanych osób.

2

Droga / Odp: Droga

« dnia: Marzec 17, 2025, 08:57:09 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (Poniedziałek, 17 marca 2025 r.)

Obraz: Najważniejsza mowa Jezusa w Ewangelii św. Łukasza to "Kazanie na równinie". Oczyma wyobraźni zobaczę tłum ludzi otaczających Pana i słuchających Jego nauki. Przyszli oni "zewsząd". Zobaczę też uczniów i siebie pośród nich, jak słuchamy słów Jezusa.

Myśl: "Bądźcie miłosierni", jak Ojciec. Miłosierdzie najlepiej określa Boga, jest Jego istotą. To miłość Boga w praktyce stąd mówimy o jego "okazywaniu". Miłosierdzie to nie pobłażliwość czy lekceważenie. To hojne usprawiedliwienie i przebaczenie wszelkiego grzechu. Dla Ewangelisty słowa Jezusa z Kazania są regułami, jakie powinny regulować życie wspólnoty chrześcijańskiej: nie sądźcie, bo jedynie Bóg jest sędzią; nie potępiajcie i odpuszczajcie, bo to Boska rzecz; bądźcie hojni, bo wszystko, co mamy, otrzymujemy z "łaski Boga".

Emocja: „Odmierzą wam...” Może to zabrzmieć, jak groźba. Bóg jest jednak inny od naszych wyobrażeń. On odpłaca nam inaczej niż my sobie wyobrażamy. Skalą Jego "miary" jest krzyż i zmartwychwstanie Chrystusa. Tam dokonało się ostateczne odmierzenie i odpłata.

Wezwanie: Poproszę o łaskę wielkoduszności w okazywaniu miłosierdzia. Podziękuję za doświadczenie przebaczenia i miłosierdzia.

Jubileusz 2025: Pomyślę o osobie, z której mam trudną relację. Wzbudzę sobie intencję pojednania i przebaczenia, żeby stworzyć klimat do takiego działania.

3

Droga / Odp: Droga

« dnia: Marzec 14, 2025, 09:28:11 am  »

Paweł Kosiński SJ

Papież Franciszek zachęca, by komentarze do ewangelii, homilie były krótkie i przemawiały do serca: niech to będzie jeden obraz, jedna myśl i jedna emocja. Zakończymy wezwaniem do modlitwy prośby i dziękczynienia.

Obraz: Oczyma wyobraźni zobaczę wzgórze w okolicach Jeziora Galilejskiego, mnogie tłumy, które przyszły słuchać Jezusa. Zobaczę też Jego uczniów. Kazanie na górze to serce Ewangelii. Posłucham, jak ono bije. Przyjrzę się swoim odczuciom.

Myśl: Co to oznacza, że nasza sprawiedliwość powinna być większa niż uczonych w Piśmie i faryzeuszów, abyśmy weszli do królestwa niebieskiego? To nie tyle cnota moralna. Ona obrazuje to, co nie jest formalną poprawnością wobec przepisów i zwyczajów, ale raczej „nową i radykalną wiernością wobec woli Bożej”. Jako przykład Jezus daje przykazania: „nie zabijaj!”. Chodzi nie tylko o zabójstwo ciała, ale raczej o unikanie wszystkiego, co do takiej postawy prowadzi, więc: nie gniewaj się! Nie mów źle o innych! Nie gardź! Pojednaj się z bratem! Dar składany Bogu bez przebaczenia i miłosierdzia jest daremny.

Emocja: Pogódź się ze swoim przeciwnikiem. Wbrew pozorom nie jest to kwestia charakteru, ale woli. Odczuć nie możemy sobie narzucić, ale nie to jest w zgodzie najważniejsze. Najistotniejsze jest chcieć to zrobić, mieć odpowiednie nastawienie.

Wezwanie: Poproszę o serce skore do pojednania i przebaczenia. Podziękuję za ludzi, którzy uczą mnie postawy mądrze koncyliacyjnej.

Jubileusz 2025: Zaplanuję sobie czas na uczestniczenie w Drodze Krzyżowej, nawet jeśli tylko online.

4

Droga / Odp: Droga

« dnia: Marzec 12, 2025, 08:51:59 am  »

Paweł Kosiński SJ

Obraz: Oczyma wyobraźni zobaczę tłumy ludzi, zgromadzone wokół Jezusa. Słowa Pana o ‘tym plemieniu’ są szorstkie. Posłucham ich. Przywołam też swoje skojarzenia z postaciami Jonasza i mieszkańców Niniwy, Królowej Saby i króla Salomona. Zwrócę uwagę na swoje odczucia.

Myśl: Czasami wydaje się nam, że gdybyśmy mieli okazję żyć w czasach Jezusa, łatwiej by nam było przyjąć Jego nauczanie. To jest jednak nieprawda. Ludzie tamtego pokolenia okazali się ‘plemieniem przewrotnym’. Widzieli znaki, słyszeli słowa i je odrzucali. Nie zrozumieli, że Jezus jest jedynym znakiem danym od Ojca. On nie narzuca się, nie niszczy naszej wolności. Znakiem jest nie tylko Jego słowo, ale przede wszystkim postępowanie. On uczy nas, że to, co jest ubogie, pokorne, służebne, co czasami jest krzyżem, to pozwala nam Go zobaczyć.

Emocja: Przewrotność i niedowierzanie. Prosimy o znaki, szukamy ich, a jednak pozostajemy nieufni i wątpiący. Znaki wiary, cuda to nie spektakularne zdarzenia. One wychodzą od Boga i do Niego prowadzą. Szczególnym znakiem zawsze jest krzyż.

Wezwanie: Poproszę o łaskę wiary, szczególnie wtedy, kiedy jakiś krzyż jest moim udziałem. Podziękuję za trudne doświadczenie, które mnie otwarło na spotkanie z Jezusem.

Jubileusz 2025: Jałmużna to ważne działanie wielkopostne i jubileuszowe. Zaplanuję sobie jakieś działanie w duchu jubileuszowego gestu dobroczynności.

5

Droga / Odp: Droga

« dnia: Marzec 11, 2025, 09:33:55 am  »

Ad maiorem Dei gloriam (Na większą chwałę Bożą)
Kazanie do Mt 6,7-15
Jak się modlić
Dziś Jezus uczy modlitwy i zaleca uczniom, by nie byli gadatliwi jak
poganie. Będziemy wysłuchani przez Boga nie przez wzgląd na nasze wielomówstwo, ale wtedy, gdy nasza modlitwa będzie mocno powiązana z naszym życiem. Kiedy się modlimy, możemy prosić o wiele rzeczy, ale z tymi prośbami musi łączyć się gotowość pełnienia woli Boga i przebaczenie tym, którzy nas skrzywdzili, a zatem przeciwwagą dla pogańskiego wielomówstwa na modlitwie ma być nasza wewnętrzna przemiana. Człowiek winien modlić się ustami, ale jeszcze bardziej dojrzewaniem do świętości. Wewnętrzna przemiana to najlepszy rodzaj modlitwy. Jednak kiedy Jezus zaleca uczniom, by nie byli gadatliwi, nie odrzuca w żaden sposób dłuższej wewnętrznej modlitwy, której sam dawał przykład, lecz taką czczą paplaninę. To tak jak w naszym życiu. Bywają rozmowy, w których uczestniczymy chętnie i żywo się w nie
angażujemy. Zdarza się jednak też tak, że rozmówca nas zanudza jakimiś historyjkami niemającymi sensu. Wtedy najchętniej wycofalibyśmy się z takiej rozmowy. Skoro więc modlitwa jest drogą budowania przyjaźni z Jezusem, to oszczędźmy naszemu  Zbawicielowi paplaniny. Starajmy się przede wszystkim z Nim być. Jezus przekonuje nas, że Bóg wie, czego my tak naprawdę potrzebujemy. Wie, co jest naszą największą potrzebą. Zapytajmy się więc, czego tak naprawdę pragnę, co tak naprawdę chciałbym otrzymać od Boga, który jest wszechmogący, który może wszystko. Nie redukujmy Pana do rangi wróżki, której zadaniem byłoby spełnianie naszych zachcianek. Bo tak często nasze modlitwy są propozycją, jak On powinien urzeczywistniać nasze pomysły.
I pamiętajmy, że modlitwa nie jest potrzebna Bogu, ale przede wszystkim nam. W centrum tej modlitwy powinien zawsze być Pan Bóg, a nie moje „ja”. Amen. AMDG.

6

Droga / Odp: Droga

« dnia: Marzec 10, 2025, 10:52:47 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (poniedziałek, 10.03.2025)

Obraz: Majestatyczna wizja sądu ostatecznego prowokuje skrajne uczucia. Posłucham tego, co Pan mówi do swoich słuchaczy. Zwrócę uwagę na pojawiające się myśli. Przyjrzę się skojarzeniom i odczuciom, jakie mam pod wpływem tej wizji.

Myśl: Jezus kieruje do swoich słuchaczy ‘mowę eschatologiczną’, na którą składa się szereg pouczeń/napomnień, a kończy ją wielka wizja sądu ostatecznego. Wynika z tych mów prawda o tym, że to, co robimy w życiu ma swoje znaczenie i konsekwencje. Codzienne decyzje i wybory wpływają nie tylko na ziemski los, ale i na wieczność. Jezus nie straszy, nie chce wzbudzać grozy. Uczy nas odpowiedzialności, mówiąc niejako ‘to, co czynisz drugiemu ma znaczenie, będzie kryterium oceny twojego działania’. Co ważne to nie jest sprawa jakichś wielkich czynów, ale zwykłych, codziennych gestów dobroci i miłosierdzia.

Emocja: Zapytają sprawiedliwi i niesprawiedliwi: kiedy? Nikt, ani prawi ani ‘potępieni’, nie był świadomy tego, na jakiej podstawie dokonuje się sąd. Nie liczy się to, co na zewnątrz, ale to, co jest wewnętrzną postawą ducha. Nie powinniśmy się łudzić. Jezus utożsamia się ze zwykłymi i maluczkimi.

Wezwanie: Poproszę o łaskę rozumienia, że miłość Boga wyraża się w miłości bliźniego. Podziękuję za tych ‘ostatnich’, którzy są dla mnie okazją do okazania miłości Panu.

Jubileusz 2025: Rok Święty to szczególny czas budzenia nadziei. Przyjrzę się znakom tej nadziei, które mogłem zauważyć w swoim życiu ostatnio.

7

Droga / Odp: Droga

« dnia: Marzec 07, 2025, 09:37:38 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (Piątek, 7 marca 2025 r.)

Obraz: Jesteśmy w Kafarnaum, w domu celnika Mateusza. Oczyma wyobraźni zobaczę uczniów Jana, którzy są zaniepokojeni tym, co się dzieje. Posłucham ich krótkiej rozmowy z Panem i odpowiedzi, jakiej On im udzielił. Zwrócę uwagę na swoje myśli i odczucia.

Myśl: Po uczcie, jaką celnik Mateusz wyprawił dla Pana i zgorszeniu Żydów, do Pana podchodzą uczniowie Jana z zarzutem, że Jezus postępuje inaczej niż oni i faryzeusze. Jezus postępuje inaczej niż to było przyjęte w niektórych środowiskach. Burzy w ten sposób schematy działania tych, którzy uważali się za prawych, pobożnych i religijnych. To jest wyzwanie każdej wspólnoty - przyzwyczajenia, schematy, prawo. My też nie jesteśmy od tego wolni. Wielki Post jest okazją do weryfikacji naszych przyzwyczajeń w perspektywie Męki i zmartwychwstania Pana.

Emocja: Dlaczego robicie rzeczy inaczej. W wielu wspólnotach kościelnych pojawiają się schematy działania, struktury, które stają się pułapką. To, co było ożywcze na początku, z czasem staje się rutynowe i z przyzwyczajenia. Potrzebujemy weryfikować te schematy, nawracać je, konfrontować ze sposobem działania Pana.

Wezwanie: Poproszę o łaskę wolności wobec różnych sposobów praktykowania wiary. Podziękuję za tych, którzy otwierają mi oczy i motywują do zmiany.

Jubileusz 2025: Czas jubileuszu to okazja do skorygowania swoich schematów religijnych. Przyjrzę się krytycznie swoim przyzwyczajeniom, by zobaczyć to, co mi pomaga, a co przeszkadza.

8

Droga / Odp: Droga

« dnia: Marzec 06, 2025, 08:40:46 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (Czwartek, 6 marca 2025 r.)

Obraz: Jezus przebywa z uczniami na osobności i objawia im swoją misję. Pyta ich o ich osobiste odniesienie do Niego a potem wskazuje na warunki Jego naśladowania. Oczyma wyobraźni zobaczę to miejsce i uczniów. Przyjrzę się swoim odczuciom.

Myśl: Perspektywa misji, jaka czeka uczniów jest bardzo wymagająca. Jezus ukazuje istotę wiary i sposób jej realizacji. Jest to swego rodzaju hasłowe ujęcie, jak przeżywać w codzienności śmierć i zmartwychwstanie Pana. Chodzi o zaparcie się siebie, wzięcie krzyża i naśladowanie Go. Chodzi o tracenie życia z Jego powodu, bo tylko w ten sposób człowiek nie traci niczego z tego, co ważne. Jezus ukazuje uczniom tę perspektywę, choć oni są przestraszeni i nie mają wyobraźni tego, co ich czeka. Zrozumieją to dopiero po zmartwychwstaniu.

Emocja: Prawdziwa korzyść i strata. Kryteria życia, jakie proponuje Jezus są bardzo wymagające. Świat proponuje zupełnie inne. Ale z tym musi właśnie zmierzyć się uczeń Chrystusa i rozważyć, co tak naprawdę jest prawdziwym zyskiem a co stratą.

Wezwanie: Poproszę o odwagę tracenia życia z powodu Chrystusa. Podziękuję za poczucie sensu, jakie płynie z przynależności do Pana.

Jubileusz 2025: Chrześcijanin nie bierze krzyża dla przyjemności ani cierpiętniczo. Wzbudzę sobie intencję: chcę pójść, Panie, za Tobą.

9

Droga / Odp: Droga

« dnia: Marzec 05, 2025, 08:04:02 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (Środa, 26 lutego 2025 r.)

Obraz: Jesteśmy wraz z Jezusem, uczniami i tłumem w Galilei, nad Jeziorem Tyberiadzkim. Pan wygłasza swoje "Kazanie na górze". Przyjrzę się wszystkim zebranym. Na początku Wielkiego Postu posłucham słów o "prawdziwej pobożności". Zwrócę uwagę na odczucia.

Myśl: Nie bądź obłudny, nie odgrywaj swojej pobożności na pokaz, nie chciej zrobić wrażenia na innych. Żyj prawdziwie - to przesłanie tego fragmentu Jezusowego Kazania w wersji św. Mateusza. Hipokryta to człowiek fałszywy, który żyje pozorami. Jezus przypomina słuchaczom, czym jest istota religijności żydowskiej. Jałmużna przypomina o braterstwie, trosce o drugiego. Modlitwa jest wyrazem bliskości serca, bez popisywania się, robienia wrażenia, spójna z przeżyciami ducha. Post to niekoniecznie "umartwianie się", ale raczej "modlitwa ciałem", korzystanie z wszystkich rzeczy, by pomagały kochać Boga i służyć bliźniemu.

Emocja: Nie żyć pozorami. Wielki Post to wołanie o prawdę, o szczerość, o zerwanie z udawaniem i pozorami. To apel o stawanie w prawdzie, odrzucenie tego, co pozorne. Nie chodzi o robienie czegokolwiek na pokaz, bo to jest wypaczeniem prawdziwej religijności.

Wezwanie: Poproszę o łaskę szczerości, zgodności słów i czynów z przekonaniami. Podziękuję za czas Wielkiego Postu, za szansę nawrócenia i przemiany.

Jubileusz 2025: Rok Jubileuszu jest szczególnym wezwaniem do nawrócenia. Pomyślę o tym, co chciałbym doświadczyć w tym czasie.

10

Droga / Odp: Droga

« dnia: Marzec 04, 2025, 09:11:43 am  »

Komentarz do Ewangelii (J 15,9-17)

Obraz: Jesteśmy wraz z Jezusem i uczniami w Wieczerniku. Po ustanowieniu Eucharystii Pan udziela zebranym ostatnich pouczeń. Posłucham tego, co mówi o miłości Ojca i o najważniejszym przykazaniu. Przyjrzę się swoim skojarzeniom i odczuciom.

Myśl: Jezus objawia uczniom nieskończoną miłość Ojca. Okoliczności są szczególne, podniosłe, ale i budzące ogromny lęk. Uczniowie uczestniczą w tych wydarzeniach, ale napięcie jest bardzo duże i z trudem pojmują, co się dzieje. Nie do końca są w stanie zrozumieć, co znaczy ‘wytrwajcie w miłości mojej’. Jezus mówi o ‘swoim przykazaniu’, a wyraża się ono najpełniej w miłości braterskiej. Nasze bycie razem jest wypełnieniem symbolicznego pouczenia o ‘byciu wszczepionym’ i przynoszeniu owocu. Miłość wzajemna pomiędzy braćmi jest znakiem prawdziwego miłowania Boga.

Emocja: „O cokolwiek Go [Boga] poprosicie w imię moje”. Na to zostaliśmy wybrani i przeznaczeni przez Pana, aby przynieść owoc obfity. Co jest znakiem tego owocu? Tym znakiem jest miłość wzajemna, a Bóg uzdalnia nas do niej, obdarzając wszystkim, czegokolwiek potrzebujemy.

Wezwanie: Poproszę o łaskę bezinteresownej miłości braterskiej. Podziękuję za doświadczenie wspólnoty Kościoła.

Jubileusz 2025: ‘Pielgrzymi nadziei’ – hasło roku jubileuszowego. Jak mogę być przekazicielem tej nadziei wobec innych?

11

Droga / Odp: Droga

« dnia: Marzec 03, 2025, 10:38:42 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (poniedziałek, 03.03.2025)

Obraz: Jezus wyrusza w drogę. ‘Pewien człowiek’, których wokół Jezusa jest wielu i może on być symbolem każdego z nas przybliża się do Pana. Oczyma wyobraźni zobaczę tę scenę. Przyjrzę się swoim myślom i odczuciom.

Myśl: Trudno odmówić temu ‘bogatemu człowiekowi’ dobrych chęci, a nawet gorliwości. Jego żarliwość i pragnienia są wzorcowe. Ma wszystko do dyspozycji. Brakuje mu ‘tylko i aż’ wolności wobec posiadanych dóbr oraz miłości Boga i braci ponad rzeczy. Bogactwo go zniewala, choć wciąż ma pragnienia. Okazuje się jednak zbyt słaby. Poczucie posiadania i zabezpieczenie z tym związane jest dla niego zbyt wielką pokusą. Na Jego przykładzie Jezus przypomina, że zbawienia nie można osiągnąć przez posiadanie, gromadzenie i siłą własnej woli, decyzji. Trzeba otworzyć się na Boże prowadzenie.

Emocja: Przekleństwo bogactw. To nie kwestia posiadania, ilości rzeczy, ale nastawienie. Bogactwem człowieka, które sprowadza na niego trudność jest nie rzecz materialna, ale brak wolności ducha i uczynienie z posiadania swego rodzaju fetysza. Chcemy gromadzić zamiast dzielić się i obdarowywać.

Wezwanie: Poproszę o ‘wyobraźnię miłosierdzia’ i wolność do dzielenia się dobrami. Podziękuję za wszystko, co mam, co jest moim bogactwem do dzielenia się.

Jubileusz 2025: Zaplanuję sobie jakąś jałmużnę jubileuszową, która jest dzieleniem się nie tym, co mi zbywa, ale darem z siebie.

12

Droga / Odp: Droga

« dnia: Luty 27, 2025, 10:02:30 am  »

Paweł Kosiński SJ

Obraz: Jezus z uczniami nadal znajduje się w Kafarnaum. Naucza apostołów, kontynuując refleksję po spotkaniu z nienależącym do grona apostołów egzorcysty. Posłucham tego, co mówi. Przyjrzę się swoim skojarzeniom i odczuciom.

Myśl: Słowa Jezusa o potrzebie posługi miłosierdzia, o ‘kamieniu młyńskim’ dla tych, którzy są powodem grzechu dla ‘małych’ i o radykalizmie w walce z grzechem są bardzo aktualne. My też zadajemy sobie pytanie o to czy jest możliwe żyć wg tych wymagań. Odpowiedź musi przyjść z przykładu Chrystusa. On bowiem w sposób doskonały je wypełnia. On jest solą, która nie traci smaku. Radykalizm w zachowaniu przykazań musi być działaniem na wzór Chrystusa. Dlatego Pan zachęca do takiej jednoznaczności, ale i łagodności, pokoju między ludźmi.

Emocja: Motywacje. Jezus przypomina, że ważne są motywacje naszego działania. Ze względu na co, czy na kogo robię coś w moim życiu. Nie mamy żadnych standardów uniwersalnych. Każdy czyni to na swoją miarę. Trzeba dbać o czystość swoich intencji.

Wezwanie: Poproszę o łaskę ‘miłosiernego’ radykalizmu, ze względu na Chrystusa. Podziękuję za tych, którzy uczyli mnie miłosiernego spojrzenia na innych.

Jubileusz 2025: Zaplanuję sobie jakąś ‘jałmużnę jubileuszową’, np. odwiedziny osoby samotnej lub starszej, rozmowa z kimś, kto jest dla mnie trudny, lub cokolwiek innego, co przypomni mi o jubileuszowej nadziei.

13

Droga / Odp: Droga

« dnia: Luty 26, 2025, 12:02:11 pm  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (Środa, 26 lutego 2025 r.)

Obraz: Jezus przybył z uczniami do Kafarnaum. To znane Mu miejsce, w którym dokonało się wiele cudów. Przyjrzę się uczniom, którzy zostali zawstydzeni swoimi sporami o to, kto z nich jest największy. Przyjrzę się swoim skojarzeniom i odczuciom.

Myśl: Apostoł Jan jest bardzo związany z grupą uczniów i z samym Jezusem. Pamięta "godzinę", kiedy po raz pierwszy spotkał Pana i poszedł za Nim. Teraz widząc kogoś spoza grona uczniów, jak "wyrzuca złe duchy", czuje się zazdrosny, bo on nie należał do grona apostołów. Jezus uspokaja go, dając uczniom wielką naukę. Bóg może posługiwać się wszystkim i każdym do przeprowadzenia swoich planów. To nie odbiera znaczenia i roli apostołom ani po nich Kościołowi, ale te rzeczywistości nie ograniczają Boga w Jego zbawczym działaniu wobec świata.

Emocja: Zbytnie przywiązanie do struktur i procedur. Jezus zwraca uwagę na kryterium rozeznania, jakie powinno towarzyszyć działalności Kościoła: patrzeć na efekty, szukać dobra i osiągania celów misji Boga, a nie koncentrować się na strukturach, procedurach i uprawnieniach. Każdy ma swoje miejsce i może się przyczynić do dobra.

Wezwanie: Poproszę o łaskę otwarcia na Boże prowadzenie i zrządzenia. Podziękuję za doświadczenie wolności i wielkoduszność innych.

Jubileusz 2025: Zatrzymam się przez chwilę rozważając skąd czerpię w tym czasie nadzieję i jak jej doświadczam w otaczającym mnie świecie.

14

Droga / Odp: Droga

« dnia: Luty 25, 2025, 09:20:32 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (Mk 9,30-37)

Obraz: Uczniowie wraz z Jezusem przemierzają Galileę. Tym razem Jezus mówi im o bardzo ważnej prawdzie, o zmartwychwstaniu. Druga scena rozgrywa się w Kafarnaum, być może w domu Piotra, gdzie Jezus stawia przed oczy uczniów jakieś dziecko, które jest obrazem przyjęcia samego Chrystusa. Posłucham rozmów. Przyjrzę się swoim odczuciom.

Myśl: Jezus zadaje uczniom ‘kłopotliwe’ pytanie, o czym rozprawiali ze sobą w drodze. Konfrontuje ich, bo oni posprzeczali się o to, kto z nich jest największy. Grupa apostołów jest zróżnicowana społecznie i intelektualnie. Jezus wie o tym, bo sam ich wybrał. Pytanie nie ma na celu zawstydzenia uczniów. Jest elementem pedagogiki Pana, by pomóc apostołom zrozumieć prawdę o tym, że każdy musi wziąć swój krzyż. Oni bali się Go o to pytać, kiedy im mówił o krzyżu, śmierci i zmartwychwstaniu. Skonfrontowanie się z wyzwaniami jest zawsze trudne do przejścia, ale Pan nas w tym wspomaga.

Emocja: Zawstydzenie ucznia. Milczenie jest naszą częstą reakcją na konsternację i niezdolność do zaakceptowanie trudnych prawd. Jezus nie upokarza nas. Zawstydzenie, jakie odczuwamy, ma nas doprowadzić do akceptacji krzyża i perspektywy zmartwychwstania.

Wezwanie: Poproszę o łaskę odnalezienia się i przyjęcia, że ‘wielkość ostatniego i sługi wszystkich’ to naśladowanie Pana. Podziękuję Panu za Jego przyjęcie i akceptację.

Jubileusz 2025: Zaplanuję sobie czas na rachunek sumienia, przede wszystkim z niewiary i przemilczeń, zamiast przyjęcia własnego krzyża.

15

Droga / Odp: Droga

« dnia: Luty 24, 2025, 02:29:08 pm  »

Paweł Kosiński SJ
Komentarz do Ewangelii (poniedziałek, 24.02.2025)

Obraz: Jezus z trzema uczniami wszedł na górę Tabor. Pozostali uczniowie zostali u stóp wzniesienia. Wokół nich zebrał się spory tłum, wśród nich ojciec z chorym synem. Uczniowie doświadczają bezradności wobec wyzwań. Przyjrzę się im i swoim odczuciom.

Myśl: Po powrocie z Góry Przemienienia Jezus został poproszony o uwolnienie chłopca od złego ducha, ponieważ nie mogli tego uczynić Jego uczniowie. Jezus spełnia prośbę i dokonuje egzorcyzmu. Uwalnia chłopca od ducha ‘niemego i głuchego’. To jest ‘duch’, którym wszyscy jesteśmy opętani. Nie słyszymy słowa Boga, jesteśmy zamknięci na nie i dlatego nie wchodzimy w kontakt z Panem. Uczniowie byli bezradni, nie umieli działać pod nieobecność Pana. Jezus zwycięża demona i zaradza naszemu ‘niedowiarstwu’. Wiara czyni nas dziećmi Boga. Możemy Go słyszeć i mówić do Niego, odpowiadać na Jego Słowo.

Emocja: Nieporadność i bezsilność. To przykre uczucia, których doświadczamy w szczególnych sytuacjach. Podczas choroby, kataklizmów, klęsk żywiołowych. Nie jest łatwo przeżywać te chwile w duchu wiary, zgody na działanie Boga. On jednak nie opuszcza nas nawet w chwilach nieporadności i bezsilności.

Wezwanie: Poproszę o dar wiary i odwagi w proszeniu o nią. Podziękuję za możliwość spowiedzi, sakramentalne uwolnienie mnie od złego ducha.
Jubileusz 2024: Znak krzyża to najprostsze wyznanie wiary. Uczynię go z pełną świadomością.