Wiadomości

31

Droga / Odp: Droga

« dnia: Marzec 05, 2025, 08:04:02 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (Środa, 26 lutego 2025 r.)

Obraz: Jesteśmy wraz z Jezusem, uczniami i tłumem w Galilei, nad Jeziorem Tyberiadzkim. Pan wygłasza swoje "Kazanie na górze". Przyjrzę się wszystkim zebranym. Na początku Wielkiego Postu posłucham słów o "prawdziwej pobożności". Zwrócę uwagę na odczucia.

Myśl: Nie bądź obłudny, nie odgrywaj swojej pobożności na pokaz, nie chciej zrobić wrażenia na innych. Żyj prawdziwie - to przesłanie tego fragmentu Jezusowego Kazania w wersji św. Mateusza. Hipokryta to człowiek fałszywy, który żyje pozorami. Jezus przypomina słuchaczom, czym jest istota religijności żydowskiej. Jałmużna przypomina o braterstwie, trosce o drugiego. Modlitwa jest wyrazem bliskości serca, bez popisywania się, robienia wrażenia, spójna z przeżyciami ducha. Post to niekoniecznie "umartwianie się", ale raczej "modlitwa ciałem", korzystanie z wszystkich rzeczy, by pomagały kochać Boga i służyć bliźniemu.

Emocja: Nie żyć pozorami. Wielki Post to wołanie o prawdę, o szczerość, o zerwanie z udawaniem i pozorami. To apel o stawanie w prawdzie, odrzucenie tego, co pozorne. Nie chodzi o robienie czegokolwiek na pokaz, bo to jest wypaczeniem prawdziwej religijności.

Wezwanie: Poproszę o łaskę szczerości, zgodności słów i czynów z przekonaniami. Podziękuję za czas Wielkiego Postu, za szansę nawrócenia i przemiany.

Jubileusz 2025: Rok Jubileuszu jest szczególnym wezwaniem do nawrócenia. Pomyślę o tym, co chciałbym doświadczyć w tym czasie.

32

Droga / Odp: Droga

« dnia: Marzec 04, 2025, 09:11:43 am  »

Komentarz do Ewangelii (J 15,9-17)

Obraz: Jesteśmy wraz z Jezusem i uczniami w Wieczerniku. Po ustanowieniu Eucharystii Pan udziela zebranym ostatnich pouczeń. Posłucham tego, co mówi o miłości Ojca i o najważniejszym przykazaniu. Przyjrzę się swoim skojarzeniom i odczuciom.

Myśl: Jezus objawia uczniom nieskończoną miłość Ojca. Okoliczności są szczególne, podniosłe, ale i budzące ogromny lęk. Uczniowie uczestniczą w tych wydarzeniach, ale napięcie jest bardzo duże i z trudem pojmują, co się dzieje. Nie do końca są w stanie zrozumieć, co znaczy ‘wytrwajcie w miłości mojej’. Jezus mówi o ‘swoim przykazaniu’, a wyraża się ono najpełniej w miłości braterskiej. Nasze bycie razem jest wypełnieniem symbolicznego pouczenia o ‘byciu wszczepionym’ i przynoszeniu owocu. Miłość wzajemna pomiędzy braćmi jest znakiem prawdziwego miłowania Boga.

Emocja: „O cokolwiek Go [Boga] poprosicie w imię moje”. Na to zostaliśmy wybrani i przeznaczeni przez Pana, aby przynieść owoc obfity. Co jest znakiem tego owocu? Tym znakiem jest miłość wzajemna, a Bóg uzdalnia nas do niej, obdarzając wszystkim, czegokolwiek potrzebujemy.

Wezwanie: Poproszę o łaskę bezinteresownej miłości braterskiej. Podziękuję za doświadczenie wspólnoty Kościoła.

Jubileusz 2025: ‘Pielgrzymi nadziei’ – hasło roku jubileuszowego. Jak mogę być przekazicielem tej nadziei wobec innych?

33

Droga / Odp: Droga

« dnia: Marzec 03, 2025, 10:38:42 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (poniedziałek, 03.03.2025)

Obraz: Jezus wyrusza w drogę. ‘Pewien człowiek’, których wokół Jezusa jest wielu i może on być symbolem każdego z nas przybliża się do Pana. Oczyma wyobraźni zobaczę tę scenę. Przyjrzę się swoim myślom i odczuciom.

Myśl: Trudno odmówić temu ‘bogatemu człowiekowi’ dobrych chęci, a nawet gorliwości. Jego żarliwość i pragnienia są wzorcowe. Ma wszystko do dyspozycji. Brakuje mu ‘tylko i aż’ wolności wobec posiadanych dóbr oraz miłości Boga i braci ponad rzeczy. Bogactwo go zniewala, choć wciąż ma pragnienia. Okazuje się jednak zbyt słaby. Poczucie posiadania i zabezpieczenie z tym związane jest dla niego zbyt wielką pokusą. Na Jego przykładzie Jezus przypomina, że zbawienia nie można osiągnąć przez posiadanie, gromadzenie i siłą własnej woli, decyzji. Trzeba otworzyć się na Boże prowadzenie.

Emocja: Przekleństwo bogactw. To nie kwestia posiadania, ilości rzeczy, ale nastawienie. Bogactwem człowieka, które sprowadza na niego trudność jest nie rzecz materialna, ale brak wolności ducha i uczynienie z posiadania swego rodzaju fetysza. Chcemy gromadzić zamiast dzielić się i obdarowywać.

Wezwanie: Poproszę o ‘wyobraźnię miłosierdzia’ i wolność do dzielenia się dobrami. Podziękuję za wszystko, co mam, co jest moim bogactwem do dzielenia się.

Jubileusz 2025: Zaplanuję sobie jakąś jałmużnę jubileuszową, która jest dzieleniem się nie tym, co mi zbywa, ale darem z siebie.

34

Droga / Odp: Droga

« dnia: Luty 27, 2025, 10:02:30 am  »

Paweł Kosiński SJ

Obraz: Jezus z uczniami nadal znajduje się w Kafarnaum. Naucza apostołów, kontynuując refleksję po spotkaniu z nienależącym do grona apostołów egzorcysty. Posłucham tego, co mówi. Przyjrzę się swoim skojarzeniom i odczuciom.

Myśl: Słowa Jezusa o potrzebie posługi miłosierdzia, o ‘kamieniu młyńskim’ dla tych, którzy są powodem grzechu dla ‘małych’ i o radykalizmie w walce z grzechem są bardzo aktualne. My też zadajemy sobie pytanie o to czy jest możliwe żyć wg tych wymagań. Odpowiedź musi przyjść z przykładu Chrystusa. On bowiem w sposób doskonały je wypełnia. On jest solą, która nie traci smaku. Radykalizm w zachowaniu przykazań musi być działaniem na wzór Chrystusa. Dlatego Pan zachęca do takiej jednoznaczności, ale i łagodności, pokoju między ludźmi.

Emocja: Motywacje. Jezus przypomina, że ważne są motywacje naszego działania. Ze względu na co, czy na kogo robię coś w moim życiu. Nie mamy żadnych standardów uniwersalnych. Każdy czyni to na swoją miarę. Trzeba dbać o czystość swoich intencji.

Wezwanie: Poproszę o łaskę ‘miłosiernego’ radykalizmu, ze względu na Chrystusa. Podziękuję za tych, którzy uczyli mnie miłosiernego spojrzenia na innych.

Jubileusz 2025: Zaplanuję sobie jakąś ‘jałmużnę jubileuszową’, np. odwiedziny osoby samotnej lub starszej, rozmowa z kimś, kto jest dla mnie trudny, lub cokolwiek innego, co przypomni mi o jubileuszowej nadziei.

35

Droga / Odp: Droga

« dnia: Luty 26, 2025, 12:02:11 pm  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (Środa, 26 lutego 2025 r.)

Obraz: Jezus przybył z uczniami do Kafarnaum. To znane Mu miejsce, w którym dokonało się wiele cudów. Przyjrzę się uczniom, którzy zostali zawstydzeni swoimi sporami o to, kto z nich jest największy. Przyjrzę się swoim skojarzeniom i odczuciom.

Myśl: Apostoł Jan jest bardzo związany z grupą uczniów i z samym Jezusem. Pamięta "godzinę", kiedy po raz pierwszy spotkał Pana i poszedł za Nim. Teraz widząc kogoś spoza grona uczniów, jak "wyrzuca złe duchy", czuje się zazdrosny, bo on nie należał do grona apostołów. Jezus uspokaja go, dając uczniom wielką naukę. Bóg może posługiwać się wszystkim i każdym do przeprowadzenia swoich planów. To nie odbiera znaczenia i roli apostołom ani po nich Kościołowi, ale te rzeczywistości nie ograniczają Boga w Jego zbawczym działaniu wobec świata.

Emocja: Zbytnie przywiązanie do struktur i procedur. Jezus zwraca uwagę na kryterium rozeznania, jakie powinno towarzyszyć działalności Kościoła: patrzeć na efekty, szukać dobra i osiągania celów misji Boga, a nie koncentrować się na strukturach, procedurach i uprawnieniach. Każdy ma swoje miejsce i może się przyczynić do dobra.

Wezwanie: Poproszę o łaskę otwarcia na Boże prowadzenie i zrządzenia. Podziękuję za doświadczenie wolności i wielkoduszność innych.

Jubileusz 2025: Zatrzymam się przez chwilę rozważając skąd czerpię w tym czasie nadzieję i jak jej doświadczam w otaczającym mnie świecie.

36

Droga / Odp: Droga

« dnia: Luty 25, 2025, 09:20:32 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (Mk 9,30-37)

Obraz: Uczniowie wraz z Jezusem przemierzają Galileę. Tym razem Jezus mówi im o bardzo ważnej prawdzie, o zmartwychwstaniu. Druga scena rozgrywa się w Kafarnaum, być może w domu Piotra, gdzie Jezus stawia przed oczy uczniów jakieś dziecko, które jest obrazem przyjęcia samego Chrystusa. Posłucham rozmów. Przyjrzę się swoim odczuciom.

Myśl: Jezus zadaje uczniom ‘kłopotliwe’ pytanie, o czym rozprawiali ze sobą w drodze. Konfrontuje ich, bo oni posprzeczali się o to, kto z nich jest największy. Grupa apostołów jest zróżnicowana społecznie i intelektualnie. Jezus wie o tym, bo sam ich wybrał. Pytanie nie ma na celu zawstydzenia uczniów. Jest elementem pedagogiki Pana, by pomóc apostołom zrozumieć prawdę o tym, że każdy musi wziąć swój krzyż. Oni bali się Go o to pytać, kiedy im mówił o krzyżu, śmierci i zmartwychwstaniu. Skonfrontowanie się z wyzwaniami jest zawsze trudne do przejścia, ale Pan nas w tym wspomaga.

Emocja: Zawstydzenie ucznia. Milczenie jest naszą częstą reakcją na konsternację i niezdolność do zaakceptowanie trudnych prawd. Jezus nie upokarza nas. Zawstydzenie, jakie odczuwamy, ma nas doprowadzić do akceptacji krzyża i perspektywy zmartwychwstania.

Wezwanie: Poproszę o łaskę odnalezienia się i przyjęcia, że ‘wielkość ostatniego i sługi wszystkich’ to naśladowanie Pana. Podziękuję Panu za Jego przyjęcie i akceptację.

Jubileusz 2025: Zaplanuję sobie czas na rachunek sumienia, przede wszystkim z niewiary i przemilczeń, zamiast przyjęcia własnego krzyża.

37

Droga / Odp: Droga

« dnia: Luty 24, 2025, 02:29:08 pm  »

Paweł Kosiński SJ
Komentarz do Ewangelii (poniedziałek, 24.02.2025)

Obraz: Jezus z trzema uczniami wszedł na górę Tabor. Pozostali uczniowie zostali u stóp wzniesienia. Wokół nich zebrał się spory tłum, wśród nich ojciec z chorym synem. Uczniowie doświadczają bezradności wobec wyzwań. Przyjrzę się im i swoim odczuciom.

Myśl: Po powrocie z Góry Przemienienia Jezus został poproszony o uwolnienie chłopca od złego ducha, ponieważ nie mogli tego uczynić Jego uczniowie. Jezus spełnia prośbę i dokonuje egzorcyzmu. Uwalnia chłopca od ducha ‘niemego i głuchego’. To jest ‘duch’, którym wszyscy jesteśmy opętani. Nie słyszymy słowa Boga, jesteśmy zamknięci na nie i dlatego nie wchodzimy w kontakt z Panem. Uczniowie byli bezradni, nie umieli działać pod nieobecność Pana. Jezus zwycięża demona i zaradza naszemu ‘niedowiarstwu’. Wiara czyni nas dziećmi Boga. Możemy Go słyszeć i mówić do Niego, odpowiadać na Jego Słowo.

Emocja: Nieporadność i bezsilność. To przykre uczucia, których doświadczamy w szczególnych sytuacjach. Podczas choroby, kataklizmów, klęsk żywiołowych. Nie jest łatwo przeżywać te chwile w duchu wiary, zgody na działanie Boga. On jednak nie opuszcza nas nawet w chwilach nieporadności i bezsilności.

Wezwanie: Poproszę o dar wiary i odwagi w proszeniu o nią. Podziękuję za możliwość spowiedzi, sakramentalne uwolnienie mnie od złego ducha.
Jubileusz 2024: Znak krzyża to najprostsze wyznanie wiary. Uczynię go z pełną świadomością.

38

Droga / Odp: Droga

« dnia: Luty 21, 2025, 12:45:24 pm  »

Paweł Kosiński SJ

Obraz: Jezus przywołuje do siebie tłum wraz ze swoimi uczniami, aby ukazać im istotę ‘pójścia za Nim’. Oczyma wyobraźni zobaczę to spotkanie. Jestem jednym z wezwanych. Posłucham słów Pana, zapowiadających krzyż i perspektywę męki. Przyjrzę się swoim odczuciom.

Myśl: Jezus ukazuje tożsamość ucznia i stawia przed nim wielkie wymagania. Ten, kto chce ‘pójść za Nim’ musi ‘zaprzeć się siebie’, ‘wziąć swój krzyż’ i ‘naśladować Pana’. Taka postawa definiuje chrześcijanina. Uczeń, przywołany przez Pana wraz z tłumem, odkrywa, że jest częścią tego tłumu, myśli po ludzku. Bycie uczniem nie jest jakimś anonimowym aktem zbiorowiska ludzkiego. Jest aktem wolności osobistej, podjętą z własnej woli decyzją, co do kierunku swojego życia i dawanego świadectwa. Uczniowie mogli mieć różne oczekiwania i wyobrażenia tego pójścia za Panem. Teraz już wiedzą i nie jest to łatwa perspektywa.

Emocja: Stracić i zachować życie. Wszyscy mamy instynkt samozachowawczy. Ale ‘ocalenie życia’ nie jest wystarczające, jeśli nie mamy perspektywy ‘dla czego’, a raczej ‘dla Kogo’ chcemy żyć. Zyskanie rzeczy, bogactwa, możliwości bez zyskania najwyższej wartości ostatecznie stanowi iluzję i stratę. Prawdziwym zyskiem życiowym jest ‘poznanie Jezusa Chrystusa’.

Wezwanie: Poproszę o łaskę nie bycia głuchym na wołanie Chrystusa. Podziękuję Mu za zaproszenie mnie do ‘tracenia swojego życia’ dla Niego i Jego Ewangelii.

Jubileusz 2025: W rachunku sumienia przyjrzę się tym okolicznościom mojego życia, w których odczuwam wezwanie Chrystusa do ‘pójścia za Nim’. Jak na nie odpowiadam?

39

Droga / Odp: Droga

« dnia: Luty 20, 2025, 09:07:20 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (Czwartek, 20 lutego 2025 r.)

Obraz: Jezus udaje się wraz z apostołami pod Cezareę Filipową, u stóp Góry Hermon, gdzie są źródła rzeki Jordan. Stawia tam uczniom podstawowe pytanie: za kogo Mnie uważacie? Posłucham tej rozmowy. Zwrócę uwagę na swoje odczucia.

Myśl: W relacji z Jezusem nie jest ważne, co ja myślę o Nim, co o Nim myślą inni czy co powinienem robić dla Niego. Najważniejsze pytanie wiary, jakie Jezus zadaje każdemu ze swoich uczniów jest: „Kim ja jestem dla ciebie? Co znaczę dla twojego życia?”, za Kogo ty mnie uważasz? To podstawowe pytanie Ewangelii. Nie na poziomie teoretycznym, intelektualnym, ale bardzo praktycznym, dotyczącym konkretnych wyborów. Moja odpowiedź świadczy o mojej wierze, która cały czas jest otwarta. Jest ciągłym wyzwaniem, otwartym na doprecyzowywanie.

Emocja: Osobista relacja. Jezus wycofuje się z uczniami z dala od tłumów na ustronne miejsce. Nie dokonuje tam wielkich cudów. Przemawia, formuje swoich uczniów, dotyka ich duszy i serc. To, co najważniejsze to nie ferwor działalności. Przylgnięcie do Pana zawsze dokonuje się w głębi ducha, osobiście. Nie może być uzależnione od innych.

Wezwanie: Poproszę o łaskę osobistego przylgnięcia do Pana. Podziękuję za Jego bliskość i wyciągnięte ręce.

Jubileusz 2025: Wypowiem w duchu przed Panem tak, jak potrafię, moje pragnienia oddania się i powierzenia się Jemu.

40

Droga / Odp: Droga

« dnia: Luty 19, 2025, 01:02:30 pm  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (Środa, 19 lutego 2025 r.)

Obraz: Cud uzdrowienia niewidomego dokonuje się w Betsaidzie nad Jeziorem Genezaret. Uczestniczę w tym spotkaniu. Obserwuję, co robi Jezus. Słucham tego, co mówi. Zwrócę uwagę na swoje skojarzenia i odczucia.

Myśl: Niewidomy został przyprowadzony do Jezusa. To jest sytuacja każdego ucznia - jest przyprowadzany do Jezusa. To jest też symbolem, że wszyscy posiadamy oczy, ale nie widzimy. "Prawdziwie ślepym jest ten, kto nie dostrzega prawdy o sobie i o Bogu". Podwójne działanie świadczy o tym, że trudno jest uzdrowić nas z naszej ślepoty. Dla ucznia zaś jest przypomnieniem, że Jezus uzdrawia nas, przywraca zdolność do widzenia. Ślina jest symbolem siły życiowej, oddechu. Jezus udziela niewidomemu swego Ducha, który uzdalnia go do poznania dobra, jakie Bóg czyni.

Emocja: "Prosili, żeby się go dotknął". Wstawiennictwo braci, doświadczenie wspólnoty jest kluczowe dla naszej wiary. Istnieje solidarność w złu, ale mocniejsza jest solidarność w dobru. Chrześcijaństwo nie jest religią indywidualistyczną. Realizuje się we wspólnocie.

Wezwanie: Poproszę, aby Bóg udzielił mi swego Ducha, bym mógł przejrzeć. Podziękuję za uwolnienie mnie od "kwasu faryzeuszów i Heroda".

Jubileusz 2025: W ramach jałmużny jubileuszowej pomyślę o jakimś dobrym uczynku, poświęceniu czasu, uwagi, pomocy osobie z mojego otoczenia, która tego może potrzebować.

41

Droga / Odp: Droga

« dnia: Luty 18, 2025, 09:22:01 am  »

Deon:
Wiele sił i energii pochłania myślenie o tym, czego nam brakuje z rzeczy materialnych. A w tej dziedzinie prawdopodobnie zawsze będzie nam czegoś brakować. W każdym razie bardzo trudno powiedzieć sobie, gdy chodzi o rzeczy materialne: "Mam już wszystko". Dlatego nie warto rozprawiać o brakach w posiadaniu rzeczy doczesnych. Lepiej skupić się na tym, co faktycznie może nas zaspokoić - na dobru i miłości. Lepiej wystrzegać się egoizmu, który jest owym "kwasem faryzeuszów i kwasem Heroda". Egoizm, jak nic innego na świecie, potrafi zatruć życie człowieka. Tego nie potrafią uczynić nawet duże braki materialne, jeśli nie towarzyszy im egoizm.

42

Droga / Odp: Droga

« dnia: Luty 17, 2025, 09:05:30 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (poniedziałek, 17.02.2025)

Obraz: Jesteśmy nad Jeziorem Galilejskim. Do Jezusa podchodzą faryzeusze i domagają się znaku. Posłucham ich rozmowy. Przyjrzę się konsternacji i zdziwieniu Pana. Zwrócę uwagę na swoje skojarzenia i odczucia.

Myśl: Po dokonaniu cudu rozmnożenia chleba i ‘ulitowaniu się’ nad tłumem, do Jezusa podchodzą faryzeusze i ‘wystawiają Go na próbę’. Nie rozumieją znaków, jakie czyni Jezus i żądają ciągle nowych dowodów na wszechmoc i potęgę Boga. Chrystus nie daje jednak jakichś innych znaków ani potwierdzeń. Musi tylko ‘uzdrowić nasze oczy’, abyśmy patrzyli i rozumieli. Uczeń, inaczej niż faryzeusze, nie powinien domagać się znaków, ale prosić o ‘zdolność widzenia’. Oczekiwanie na coś, co miałoby nas utwierdzać ujawnia brak wiary. Żaden znak nie będzie jednak przekonujący i nie przyniesie pożytku. Odpowiedź przyjdzie tylko przez wiarę, czyli posłuszeństwo słowu Pana i rozpoznanie Jego darów (chleba).

Emocja: Kontrowersje na ‘brzegu jeziora’. Otoczenie, miejsca naszego życia mają wielkie znaczenie. Także w naszej relacji do Boga. Pomagają nam przeżywać głębiej bliskość z Nim. Są też czasami wyzwaniem do zmierzenia się ze sprawami ostatecznymi, jak w dzisiejszej scenie, kiedy Jezus ‘odpływa na drugą stronę’ rozczarowany ‘ślepotą’ swoich słuchaczy.

Wezwanie: Poproszę o łaskę rozumienia i przyjęcia darów Boga, zachęcających do wiary i zaufania zamiast oczekiwania znaków. Podziękuję za wiele codziennych przejawów przychylności Pana.

Jubileusz 2025: W duchu wdzięczności zrobię rachunek sumienia, zwracając uwagę na liczne znaki Bożej obecności i błogosławieństwa.

43

Droga / Odp: Droga

« dnia: Luty 14, 2025, 01:13:02 pm  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (Piątek, 14 lutego 2025 r.)

Obraz: Oczyma wyobraźni zobaczę Pana, który "wyznacza jeszcze innych", posyłając ich na cały świat i do każdego człowieka. Posłucham słów i "instrukcji misyjnej", jaką Jezus im podaje. Zwrócę uwagę na swoje skojarzenia i odczucia.

Myśl: Kościół ze swojej istoty jest misyjny. Stąd obraz Łukasza wskazuje na powszechność (każde miasto i miejscowość; wielkie żniwo). Misja nie jest rezultatem strategii wspólnoty, ale należy do pierwotnej inspiracji, jaka pochodzi od Pana. Kościół czuje tę apostolskość i misyjność. Misja Jezusa rodzi się z miłości Ojca do wszystkich swoich dzieci. Uczniowie, najpierw Dwunastu, potem siedemdziesięciu dwóch - wszyscy - uczestniczą w tej misji Pana. Krzyż na Golgocie i odsunięty głaz od grobu są jak źródło fali rozchodzącej się promieniście po krańce widnokręgu.

Emocja: Pokój Boży. U Łukasza "pokój" jest owocem narodzin, przyjścia Jezusa. Przepowiadanie apostołów sprawia, że On rodzi się w sercach ich słuchaczy. W Piśmie św. "pokój" jest utożsamiony z błogosławieństwem Boga. Jest życzeniem, pragnieniem i oczekiwaniem człowieka, ale ostatecznie jest on owocem Ducha Świętego, Ducha Jezusa.

Wezwanie: Poproszę o łaskę uświadamiania sobie swojej odpowiedzialności w misji głoszenia dobrej nowiny. Podziękuję Panu za powołanie do tego dzieła.

Jubileusz 2025: Zaplanuję sobie czas na rachunek sumienia. Zapytam się o to, czy moje słowa, gest i działania przekazują innym pokój i miłość Pana?

44

Droga / Odp: Droga

« dnia: Luty 12, 2025, 08:56:43 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (środa, 12.02.2025 r.)

Obraz: Wciąż jesteśmy u Niego, u Jezusa, słuchając Jego komentarzy o prawdziwej pobożności i uczynkach wiary. Postaram się posłuchać Go ze zrozumieniem. Otworzę serce na Jego słowa. Przyjrzę się swoim skojarzeniom i odczuciom.

Myśl: Jezus tłumaczy swoim słuchaczom, że całe stworzenie jest dobre. Bóg powołał je do istnienia dla dobra i dla życia człowieka. To znaczy, że wszystko jest dla dobra człowieka. Różnego rodzaju tabu, rozróżniania między dobrem a złem czerpią nie tyle z woli i zamysłu Boga, ale spoza Niego. Ostatni fragment tekstu ukazuje, że rzeczywistym źródłem zła jest sam człowiek, jego sumienie – serce, którym się posługuje nie po to, by kochać, ale by używać stworzeń, rzeczy i ludzi. Nasze tradycje, rutyna, przyzwyczajenia oderwane od swego źródła, stają się prawem, które skrupulatnie zachowujemy nie po to, by kochać innych, ale by ich potępiać i nad nimi panować.

Emocja: Co czyni człowieka nieczystym? Chrześcijanin jest wolny wobec natury. Stworzenie, rzeczy, są dobre. Zło nie może nam się narzucić, nie tkwi w rzeczach, nie ma nad nami władzy. Tylko człowiek, który niewłaściwie korzysta z rzeczy, niezgodnie z ich celem, czyli wbrew miłości Boga i bliźniego, dopuszcza się w swym sercu zła i grzechu.

Wezwanie: Przyjrzę się swoim przyzwyczajeniom, schematom religijnym i tradycjom. Podziękuję za światło Ducha Świętego i łaskę rozeznania.

Jubileusz 2025: Pomyślę przez chwilę i przyjrzę się ku czemu prowadzi mnie Duch Święty w tym czasie jubileuszu, pielgrzymowania nadziei. Ku czemu się skłaniam w tym czasie?

45

Droga / Odp: Droga

« dnia: Luty 11, 2025, 09:17:39 am  »

Komentarz do Ewangelii (Mk 7,1-13)

Obraz: Uczeni w Piśmie i faryzeusze zgromadzili się u Niego, czyli u Jezusa, rozmawiając wiele o tradycjach religijnych, przyzwyczajeniach i rutynie. Posłucham tego, co mówią. Przyjrzę się postawom i reakcjom. Zwrócę uwagę na swoje odczucia.

Myśl: W tym dzisiejszym fragmencie rozmowa Jezusa z uczonymi i faryzeuszami dotyka zewnętrznych przejawów religijności, gdzie prawo traktowane legalistycznie jest sprowadzone do słów i tradycyjnych postaw, które idą wbrew temu, co mówi słowo Boże. Mamy także przykłady, które ukazują, jak takie tradycje religijne, narzucone przez struktury i ludzi, negują oczywiste prawo Boże – w tym przypadku miłość do rodziców. To jest jawne sprzeciwienie się Bogu, to jest grzech, a nic tak nie oddala od Boga, jak zarozumiałość i zuchwała oraz zewnętrzna religijność.

Emocja: Znosić słowo Boże dla własnych tradycji. Jezus otwarcie, ale i uparcie powraca do tego tematu. Wskazuje na słabość człowieka, który przez tradycje, przyzwyczajenia, świadome lub nieświadome ‘interesy’ odrzuca przykazanie Boga i jego prawdziwe motywacje, by narzucić swoje wyobrażenia i potrzeby. Rdzeniem tradycji jest prawo Boga jako reguła postępowania, a my nie chcemy zachować ducha, tylko zewnętrzną formę.

Wezwanie: Poproszę o łaskę rozpoznania ‘zatwardziałości serca’, przyzwyczajeń i nawyków, które kładą nacisk na formę, a nie treść. Podziękuję za bliskość Boga i jego przebaczenie.

Jubileusz 2025: Zaplanuję sobie czas na rachunek sumienia i na spowiedź, jeśli jej potrzebuję.