Wiadomości

46

Droga / Odp: Droga

« dnia: Kwiecień 22, 2025, 09:31:00 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (Wtorek, 22 kwietnia 2025 r. – Wtorek w Oktawie Wielkanocy)

Obraz: Jesteśmy w dalszym ciągu przy pustym grobie, przed którym stoi także Maria Magdalena. Wczuję się w jej emocje, w rozpacz z powodu utraty Pana. Uczestniczę też w jej paschalnej przemianie, która czyni ją apostołką apostołów.

Myśl: Maria Magdalena, umiłowana przez Pana, jest symbolem wspólnoty, która szuka swego Oblubieńca. Można być otoczonym przez znaki i nie widzieć. Zobaczy tylko ten, kto kocha. Miłość wyposaża nas w nowe oczy, daje inne spojrzenie, bo umożliwia widzenie sercem. Nawet ten, kto kocha może pozostawać w ciemności do czasu, kiedy nie zostanie wezwany po imieniu. Widzenie Zmartwychwstałego jest możliwe dla tych, którzy są czystego serca, bo tylko ono oczyszczone przez miłość oświetla oczy i pozwala widzieć Boga.

Emocja: Płacz, który przemienia się w radość. Maria stała nad grobem płacząc, bo nie było Pana. Tam, gdzie brakuje radości Bóg jest wielkim nieobecnym. Może być doskonałe zachowanie przepisów i prawa, ale nie ma Żyjącego. Panuje śmierć. Bóg życia objawia się przez radość i świadectwo, „widziałam Pana...”

Wezwanie: Poproszę o łaskę radości z obecności Pana. Podziękuję za oznaki życia, jakie dostrzegam w swojej wspólnocie.

Jubileusz 2025: Zaśpiewam lub zanucę jakąś pieśń wielkanocną.

47

Droga / Odp: Droga

« dnia: Kwiecień 17, 2025, 09:04:56 am  »

Ewangelia św. Łukasza
Ad maiorem Dei gloriam (Na większą chwałę Bożą)
Kazanie do Łk 4,14-22
Galilea była krainą niewielką, ludzie się znali. Wiedzieli zatem, że Jezus to syn Józefa, nazaretańskiego cieśli. Przyświadczali mu, jak pisze Pismo św., ale też dziwili się, że naucza jak wędrowny rabbi. A nauka była niepokojąca i wymagająca. I choć cuda przynosiły ludziom pomoc i ulgę, Galilejczycy mieli wątpliwości, dlaczego ich krajan, znany od zawsze, zabiera się do nauczania. Przecież nie jest rabbim. Jakim prawem stawia wymagania? Dlaczego twierdzi, że na nim wypełniły się zapowiedzi proroków? W dalszym kontekście Ewangelii dowiadujemy się, że unieśli się gniewem. Porwali Go z miejsca, wyrzucili z miasta i wyprowadzili aż na stok góry, na której ich miasto było zbudowane, aby Go strącić. On jednak przeszedłszy pośród nich, oddalił się. Tak oto wypędzili Jezusa. I tak oto prawda została wypędzona. Bo prawda bywa niewygodna, trudna, bolesna, dlatego budzi niechęć, bo prawda boli, nieraz bardzo, zwłaszcza gdy dotyka naszych błędów, słabości, grzechów. I nam chrześcijanom trzeba by też niekiedy gorzką prawdę powiedzieć. O tym, że nasze chrześcijaństwo coraz bardziej staje się zewnętrzną powłoką, dekoracją na święta, a życia według wiary i poszanowania moralnych zasad jest bardzo mało. Niechętnie o tym myślimy, niechętnie o tym mówimy i słuchamy. Ale nie wypędzajmy prawdy! Ani z prywatnego życia naszych rodzin, ani z życia całego narodu. Amen. AMDG.

48

Droga / Odp: Droga

« dnia: Kwiecień 15, 2025, 09:10:43 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii na Wielki Wtorek (J 13,21-33.36-38)

Obraz: Jesteśmy w Wieczerniku wraz z uczniami i Jezusem w czasie Ostatniej Wieczerzy. Po obmyciu uczniom nóg, co u św. Jana zastępuje ustanowienie Eucharystii, Jezus zapowiada zdradę Judasza i Piotra. Przyjrzę się tej scenie. Zwrócę uwagę na swoje odczucia.

Myśl: Ta scena i rozmowy, jakie Jezus prowadzi z uczniami obnażają słabość człowieka i tajemnicę zła, które ma dostęp do wszystkich, nawet najbliższych. Nikt nie jest wolny od pokus ani nie ma gwarancji, że nie upadnie. To z jednej strony ostrzeżenie, by nikt się nie wywyższał, a z drugiej przestroga, aby nie "kusić losu". Piotr miał wielkie pragnienia, ale mimo dobrych chęci lęk obnażył jego pozorną odwagę, chęć budowania na własnych siłach, niedocenianie subtelnej atrakcyjności zła. Mimo upadku, zachował jednak pamięć o tym, że Pan jest większy od jego grzechu i przebacza. Judasz tego nie potrafił przyjąć.

Emocja: Nikt nie rozumiał, dlaczego... Jak często żyjemy w świecie swoich wyobrażeń i domysłów? Nie słuchamy dobrych natchnień. Nie chcemy zwrócić się o radę i pomoc do mądrzejszych. Jezus do końca troszczy się o człowieka. Nie rezygnuje z nikogo, nie potępia, ale wskazuje właściwe rozwiązanie.

Wezwanie: Poproszę o łaskę uważnego słuchania napomnień, jakie mi podsuwa sumienie. Podziękuję za posługę kierowników duchowych i misjonarzy miłosierdzia.

Jubileusz 2025: Zaplanuję sobie czas na sakramentalną spowiedź świąteczną.

49

Droga / Odp: Droga

« dnia: Kwiecień 14, 2025, 09:02:31 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (Wielki Poniedziałek, 14 kwietnia 2025 r.)

Obraz: Jesteśmy w Betanii, na wschodnim zboczu Góry Oliwnej, w domu przyjaciół Jezusa. Jest tam też tłum ludzi, którzy przychodzą z ciekawości, po cudzie wskrzeszenia Łazarza. Przyjrzę się namaszczeniu Jezusa drogocennym olejkiem. Zwrócę uwagę na swoje odczucia.

Myśl: Namaszczenie Jezusa drogocennym olejkiem nardowym jest pełne czułości i delikatności. Pokazuje zderzenie dwóch postaw, hojności ducha, która jest w praktyce celebracją życia i służby oraz pozornej duchowości, troski o ubogich i potrzebujących. Ta eksplozja zapachu, hojności i nadmiaru skontrastowana jest z pozoranctwem, dwulicowością i obłudą. Namaszczenie Jezusa dokonuje się na sześć dni przed Paschą jako symboliczne odbicie sześciu dni stworzenia, po których następuje siódmy dzień zmartwychwstania i życia.

Emocja: Dom olejku i śmierci. To wszystko występuje w naszym domu, we wspólnocie Kościoła. Betania – dom chleba – jest też domem śmierci, jest napełniony wonią olejku i obłudą Judasza, wykradającego pieniądze z trzosu. To od nas zależy ku czemu się skłaniamy i za czym pójdziemy.

Wezwanie: Poproszę o docenienie dobra, woni świętości, którą znajdujemy we wspólnocie Kościoła. Podziękuję za przykłady wielu Marii, które uczą wielkodusznej miłości i służby.

Jubileusz 2025: Zaplanuje sobie jakiś gest, uczynek miłości, który nada woń tym dniom Wielkiego Tygodnia.

50

Droga / Odp: Droga

« dnia: Kwiecień 11, 2025, 09:10:40 am  »

Paweł Kosiński SJ

Obraz: Uczestniczymy nadal w sporze Jezusa z Żydami, który toczy się w świątyni jerozolimskiej. Scena kończy się nad Jordanem, gdzie Jan Chrzciciel udzielał chrztu. Tam wielu uwierzyło w Jezusa, idąc za nauczaniem Jana. Przyjrzę się swoim skojarzeniom.

Myśl: Fragment rozpoczyna się zagrożeniem życia Jezusa, którego Żydzi chcą ukamienować za bluźnierstwo a kończy się wyznaniem wiary wielu, którzy potwierdzają słowa św. Jana Chrzciciela. Mamy tutaj drogę wiary chrześcijanina, rolę świadectwa tych, którzy wskazują na Jezusa. Uczeń Chrystusa upodabnia się do swego Mistrza przez stanie się znakiem sprzeciwu. Potrzeba rozeznania. Nie każde odrzucenie jest prześladowaniem za wiarę. Tylko ten, który naśladuje swojego Mistrza, żyje Jego Duchem, może być autentycznym świadkiem.

Emocja: Powracać do miejsca odpoczynku i odnowy. Jezus oddala się od miejsca konfliktu i zagrożenia do miejsca spokoju i duchowego wzmocnienia. Nie jest to ucieczka, ale realna potrzeba ducha. W sytuacji konfliktu musimy szukać miejsc odbudowy, przywrócenia nadziei i odbudowania wiary.

Wezwanie: Poproszę o łaskę wierności w chwilach próby. Podziękuję za miejsca i osoby, których posługa przynosi ukojenie i odnalezienie nadziei.

Jubileusz 2025: Zbliża się Wielki Tydzień, szczególny czas Roku Jubileuszowego. Zastanowię się przez chwilę, jak chcę przeżyć ten czas. Jakie doświadczenia z przeszłości mogą się okazać pomocne?

51

Droga / Odp: Droga

« dnia: Kwiecień 10, 2025, 08:31:57 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (Czwartek, 10 kwietnia 2025 r.)

Obraz: Ta zmierzająca do dramatycznego rozwiązania kłótnia Jezusa z Żydami ma miejsce w świątyni. Pan unika najgorszego ukrywając się i wychodząc z miejsca świętego. Posłucham tej rozmowy. Przyjrzę się swoim skojarzeniom i odczuciom.

Myśl: Wielokrotnie powtarzane przez Jezusa w ewangelii św. Jana słowa „Ja Jestem” były dla Żydów obrazą i bluźnierstwem. Brzmiały one zapewne w ich uszach zdecydowanie groźniej niż dla nas dzisiaj. To ich nie usprawiedliwia, ale pokazuje, jak łatwo wpaść w swego rodzaju religijną poprawność, gdzie obrazy i koncepty ludzkie stają się substytutami prawd wiary. To jest przestroga dla nas wszystkich. Prawdziwym chrześcijaninem nie jest ten, kto bezpardonowo i wszelkimi sposobami narzuca innym swojego Chrystusa, ale ten, kto żyje Jego słowem i naśladuje Jego postawę.

Emocja: Jezus ukrywa się, bo zna swój czas. On wie, że Jego godzina jeszcze nie nadeszła. Prawdziwe świadectwo dajemy Chrystusowi przez łagodność, miłosierdzie i przebaczenie. Męczeństwo wymaga także rozeznania odpowiedniej chwili, właściwej godziny.

Wezwanie: Poproszę o odwagę wiernego życia swoją wiarą. Podziękuję za wielu świadków wiary, którzy dla mnie byli znakiem Boga.

Jubileusz 2025: Zaplanuję sobie czas na adorację Najświętszego Sakramentu, nawet jeśli tylko online.

52

Droga / Odp: Droga

« dnia: Kwiecień 09, 2025, 01:18:33 pm  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (Środa, 9 kwietnia 2025 r.)

Obraz: Burzliwa rozmowa Jezusa ze swoimi zwolennikami i przeciwnikami rozgrywa się w Jerozolimie, w krużgankach świątynnych. Oczyma wyobraźni zobaczę to zgromadzenie. Posłucham wypowiadanych słów i zarzutów wobec Pana. Przyjrzę się swoim odczuciom.

Myśl: Jezus objawia siebie samego jako źródło prawdy. Poznajemy ją, trwając w Jego nauce. Chrześcijańsko-żydowska koncepcja prawdy przeciwstawia się kulturze antycznej, ale i nowoczesnej. Prawda nie jest wynikiem dociekań naukowych ani ascezy moralnej. Biblijna koncepcja jej pochodzenia mówi o wolności człowieka i przyjęciu prawdy, że on zaistniał jako obraz i podobieństwo Boga. Dlatego prawdę o tym, kto jest naszym Ojcem poznajemy nie przez słowa, lecz po naszych uczynkach.

Emocja: "Wolni będziecie". To niespełnione marzenie człowieka. Im bardziej chcemy je przeżywać w "uwalnianiu się od Boga", tym bardziej popadamy w różnorakie niewole słabości i grzechy. Ważne jest kryterium rozeznawania: "poznawać po owocach".

Wezwanie: Poproszę o łaskę pokory w spojrzeniu na samego siebie i swoje motywacje. Podziękuję Panu za "wyrzuty sumienia", które są światłem rozeznania tego, co dobre.

Jubileusz 2025: Zaplanuję sobie czas przygotowania do jubileuszowego rachunku sumienia i skorzystania z sakramentu pojednania.

53

Droga / Odp: Droga

« dnia: Kwiecień 08, 2025, 09:39:49 am  »

Paweł Kosiński SJ

Obraz: Spór Jezusa z Żydami ma miejsce najprawdopodobniej w świątyni w Jerozolimie. Jesteśmy świadkami zaostrzania się kontrowersji. Słuchacze Jezusa coraz bardziej polaryzują swoje stanowiska, jedni za Panem, inni przeciwko Niemu. Wczuję się w tę atmosferę sporu.

Myśl: Rozmowa Jezusa ze swoimi słuchaczami jest szczególna. W Ewangelii św. Jana Pan trzykrotnie zapowiada Swoje ‘wywyższenie’. Zapowiada swoją mękę, śmierć na krzyżu i zmartwychwstanie. Ukrzyżowanie jest wyniesieniem Go do chwały. Wtedy daje się poznać jako Ja Jestem – Bóg Jahwe, co jeszcze dodatkowo wywołuje zgorszenie Żydów i chęć ukarania Go śmiercią za bluźnierstwo. Śmierć na krzyżu była uważana za hańbę. Żydzi widzieli w niej coś odrażającego. Nie rozumieli, podobnie jak i my dzisiaj, że Boga poznajemy tylko przyjmując Jego ‘wywyższenie’. Ucieczka od krzyża, próba przyjęcia Boga poza tym ‘wywyższeniem’ jest bałwochwalstwem i zdradą Chrystusa.

Emocja: „Gdy wywyższycie Syna Człowieczego, wtedy poznacie...” Nasza natura buntuje się przeciwko temu. Chcemy, by nasz Bóg był mocniejszy od wszystkich i zwycięski, ale to nie jest chrześcijaństwo. Nasze wywyższenie Chrystusa polega na tym, by miłować jak On, przebaczać jak On, wydawać samego siebie jak On...

Wezwanie: Poproszę o łaskę naśladowania Pana w Jego wywyższeniu. Podziękuję za Jego miłość do każdego człowieka, zwłaszcza najmniejszego.

Jubileusz 2025: Zaplanuję sobie czas, aby wziąć udział w nabożeństwie Drogi Krzyżowej, która jest drogą wywyższenia Pana.

54

Droga / Odp: Droga

« dnia: Kwiecień 07, 2025, 10:01:03 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (poniedziałek, 07.04.2025)

Obraz: Spór, jaki toczy Jezus z Żydami odbywa się w świątyni Jerozolimskiej, przy skarbcu. Atmosfera jest napięta, padają mocne słowa. Wczuję się w tę sytuację. Posłucham słów. Zwrócę uwagę na swoje skojarzenia i odczucia.

Myśl: Jezus ukazuje siebie jako ‘światłość świata’. To jeden z wielu obrazów, jakie Pan wykorzystuje w ewangelii św. Jana, mówiąc „Ja Jestem...”. Dla Żydów, wykorzystanie imienia Boga było bluźnierstwem. Nie zważali zatem na to, w jakich okolicznościach Jezus to mówił, ale był to powód do ukarania śmiercią bluźniercy. Ewangelista odnosi to do śmierci Jezusa na krzyżu, zaznaczając jednak, że jeszcze nie ‘nadeszła godzina’. Perspektywa krzyża jest coraz wyraźniej obecna na horyzoncie. Głoszenie prawdy ma swoją cenę.

Emocja: Mieć światło życia. Jezus obiecuje tym, którzy idą za Nim, że nie będą chodzili w ciemności, ale będą mieli światło życia. To obietnica wynikająca z bliskiej relacji z Panem, ale także zachęta do rozeznawania, bo bliskość Jezusa jest owocem czuwania i wierności.

Wezwanie: Poproszę o łaskę odwagi w trwaniu przy Jezusie nawet w chwilach próby. Podziękuję za przykłady ludzi odważnych, którzy są wierni Bogu w każdych okolicznościach życia.

Jubileusz 2025: Do świąt Wielkiej Nocy pozostało jeszcze dwa tygodnie. Jak chciałbym wykorzystać ten czas do lepszego przeżycia ich.

55

Droga / Odp: Droga

« dnia: Kwiecień 04, 2025, 10:30:01 am  »

Paweł Kosiński SJ

Obraz: W dzisiejszym fragmencie czuć napięcie. Rozgrywa się on w kilku miejscach, w Galilei, w Jerozolimie, gdzie Jezus pojawia się skrycie i w drodze do Miasta Świętego, gdzie wydarzy się dramat męki. Wczuję się w tę atmosferę. Posłucham też słów samoobjawienia się Pana.

Myśl: Jezus ma świadomość, że atmosfera wokół Niego i Jego działalności staje się coraz bardziej napięta. Wie, że jeszcze nie nadszedł ‘właściwy czas’. Dlatego usuwa się na miejsca z dala od tłumów. Zdaje sobie sprawę z tego, jakie opinie o Nim i Jego działalności krążą wśród ludu i wśród ‘mających władzę’. Jezus nie ucieka od tłumów i ewentualnej konfrontacji, ale wybiera najwłaściwszy sposób zrealizowania Bożej woli w okolicznościach, w jakich przyszło Mu żyć. To jest także ważnym kryterium rozeznawania odpowiedniego czasu i okoliczności realizowania się planów Boga.

Emocja: Czy ja znam Chrystusa i wiem skąd jest? Wołanie Jezusa rozlega się także dzisiaj. Odpowiedzi udzielam nie tyle słowami, ale można ją poznać ‘po owocach’. W naszej relacji z Bogiem nie liczą się deklaracje, słowa, które robią wrażenie, ale postawy, szczerość i prawda.

Wezwanie: Poproszę o łaskę wolności i jasnego umysłu w realizowaniu Bożych planów w życiu. Podziękuję za wolność i cierpliwość Boga.

Jubileusz 2025: Zaplanuję sobie czas na uczestniczenie w Drodze Krzyżowej, nawet jeśli tylko online.

56

Droga / Odp: Droga

« dnia: Kwiecień 03, 2025, 09:04:32 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (czwartek, 03.04.2025)

Obraz: W dalszym ciągu trwa spór Jezusa z Żydami po uzdrowieniu człowieka chorego nad sadzawką Owczą. W dyskusji pojawiają się postacie Jana Chrzciciela i Mojżesza, aby pokazać, że nauczanie Jezusa jest nauczaniem samego Boga.

Myśl: Kontrowersja, jaka się zrodziła po cudzie uzdrowienia dokonanym w szabat, obnaża ludzką nieprawość. Bardziej miłujemy własne schematy, przepisy, rozstrzygnięcia niż zwracany uwagą na wolę Boga. To konsekwencja grzechu początku, kiedy uwierzyliśmy szatanowi, że Bóg nie chce pełni życia, lecz nas ogranicza. Chcemy być niezależni, samowystarczalni. Odrzucamy przykazania, bo są ‘krępujące’. Działamy tak, jakby wszystko zależało od nas. A tymczasem bez odniesienia do Boga, człowiek gubi swoją tożsamość, staje się niewolnikiem zła.

Emocja: Co jest moim życiowym punktem odniesienia? Kryteria oceny tego, co się zdarza są bardzo ważne. Nawet jako ludzie wierzący z trudem odwołujemy się do kryteriów religijnych, oceniając dziejące się wydarzenia. Słowa Jezusa mogą być pozytywnym wstrząsem i otrzeźwieniem.

Wezwanie: Poproszę o łaskę korzystania z wszelkich pomocy przybliżających mnie do Pana. Podziękuję za Jego wierność i życzliwość.

Jubileusz 2025: W roku pielgrzymowania w nadziei zaplanuję sobie czas na adorację Najświętszego Sakramentu.

57

Droga / Odp: Droga

« dnia: Kwiecień 02, 2025, 08:52:42 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (Wtorek, 1 kwietnia 2025 r.)

Obraz: Ta pełna napięcia i zagrożenia życia dla Jezusa scena dokonuje się po uzdrowieniu w szabat człowieka, który całe życie czekał na cud. Przyjrzę się tej scenie, posłucham wypowiadanych słów, wczuję się w coraz bardziej napiętą atmosferę. Zwrócę uwagę na swoje odczucia.

Myśl: Jezus objawia swoim słuchaczom tajemnicę trynitarną. Mówi o sobie jako Synu równym Ojcu, który działa w mocy Ducha Świętego. Relacje w Trójcy Świętej są dynamiczne, określane wieloma czasownikami-czynnościami. To także obraz relacji każdego człowieka z Bogiem. W Jezusie każdy z nas jest "wszczepiony" w Trójcę Świętą, staje się obrazem i podobizną Boga. Objawienie tajemnicy Jezusa jest objawieniem tajemnicy człowieka. Nie działamy własną mocą. Źródłem naszego życia jest Bóg. Kto to odrzuca, odrywa się od łączności z Jezusem.

Emocja: Zapowiedź sądu ostatecznego. Zapowiadany przez Jezusa sąd jest konsekwencją życia każdego człowieka. To nie narzucanie jakichś abstrakcyjnych reguł postępowania, ale naśladowane trynitarnej dynamiki "czynienia, patrzenia, miłowania i wskrzeszania".

Wezwanie: Poproszę o łaskę ufności w powszechną wolę zbawczą Boga, nie uleganie lękowi przed wyobrażeniem sądu. Podziękuję za przesłanie nadziei, płynące ze słów Jezusa.

Jubileusz 2025: Zaplanuję sobie czas na rachunek sumienia.

58

Droga / Odp: Droga

« dnia: Kwiecień 01, 2025, 09:24:23 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (J 5,1–16)

Obraz: Jesteśmy w Jerozolimie przy sadzawce zwanej ‘Owczą’, bo tam przyprowadzano zwierzęta składane w ofierze. Wokół jest wielu chorych, którzy chcieli być uzdrowieni. Przyjrzę się tym ludziom oczekującym na cud, wyglądającym Zbawiciela.

Myśl: Jezus zauważa ‘pewnego człowieka’, który już od wielu lat (trzydzieści osiem w tamtych czasach to praktycznie całe życie) czekał na uzdrowienie. Bezdyskusyjny cud wzbudził kontrowersje, ponieważ został dokonany w szabat. Prawo szabatu jest ukazane jako coś absolutnego, ważniejszego nawet od konkretnego człowieka. Jezus przywraca prawu jego pierwotne znaczenie. Ono ma służyć spotkaniu z miłosiernym Bogiem, a nie literze interpretowanej przeciwko człowiekowi.

Emocja: ‘Wstań, weź łoże i chodź!’ Uzdrowienie człowieka od długiego czasu czekającego na Zbawiciela jest ukazane jako proces nawrócenia, wręcz zmartwychwstania. Łoże jest symbolem choroby, grzechu, który nas trzyma w śmierci i bezruchu. Skonfrontowanie się z tą słabością, nazwanie jej, wyrażenie pragnienia uzdrowienia rozpoczyna proces zmartwychwstania.

Wezwanie: Poproszę o łaskę zobaczenia i nazwanie tego, co mnie blokuje w życiu duchowym. Podziękuję za tych, którzy podają mi pomocną dłoń w trudnościach.

Jubileusz 2025: Czas Jubileuszu to zachęta do odkrycia źródeł nadziei. W chwili refleksji przyjrzę się tym momentom, które dają mi nadzieję.

59

Droga / Odp: Droga

« dnia: Marzec 31, 2025, 10:24:34 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (Poniedziałek, 31 marca 2025 r.)

Obraz: Po pobycie w Samarii, spotkaniu z Samarytanką przy studni i mieszkańcami miasteczka, Jezus wraca do Galilei. Zatrzymuje się w Kanie Galilejskiej, gdzie dokonał pierwszego cudu. Tam urzędnik królewski prosi Go o uzdrowienie syna. Przyjrzę się swoim odczuciom.

Myśl: Przesłaniem tego fragmentu jest wiara w Słowo. Urzędnik królewski, który daje wiarę słowu Pana, że syn żyje, wraca do Kafarnaum. Wiara sama z siebie nie domaga się znaków. Pogoń za cudownościami zagraża wszystkim. To pozory religijności. Zbyt natarczywe oczekiwanie znaków i cudów zdradza, że nasza wiara jest słaba, poddaje w wątpliwość miłość Boga. Jezus wypomina tę postawę urzędnikowi królewskiemu. Pomaga mu, wszakże odczytać znak, jakim jest Słowo – Chrystus. Świadkowie tego spotkania i uczniowie uczą się, że nawet ci, którzy nie widzieli Pana, spotykają Go przez wiarę w Słowo.

Emocja: Doznawanie czci wśród swoich. Ta prawda stała się przysłowiowa, że trudno być prorokiem we własnej ojczyźnie. Galilejczycy przyjmują Jezusa, bo przekonali się o wielu dobrych rzeczach, o których słyszeli od innych i o tym, co Jezus dokonał w Jerozolimie. Nie jest łatwo, ale można zweryfikować i zmienić swoje postawy względem Boga.

Wezwanie: Poproszę o łaskę wiary w Słowo Pana. Podziękuje Bogu za dar Pisma św., słowa życia dla mnie.

Jubileusz 2025: Czas Roku Świętego to czas powrotu do Słowa Pana. Jaką rolę w moim życiu ono odgrywa? Co mogę zrobić, aby miało większe znaczenie?

60

Droga / Odp: Droga

« dnia: Marzec 28, 2025, 10:30:03 am  »

Ad maiorem Dei gloriam (Na większą chwałę Bożą)
Kazanie do Mk 12,28-34
Po raz kolejny faryzeusze chcą schwytać Jezusa w pułapkę, chcą przycisnąć Go do muru i pogrążyć w zawiłościach setek żydowskich nakazów i zakazów. Zadają Jezusowi pytanie o największe  przykazanie, czyli aby w jednej formule sformułował istotę całego prawa i proroków. Jezus wychodzi naprzeciw tym oczekiwaniom i naucza, że największym przykazaniem jest miłość. W niej streszczają się wszystkie wymagania, jakie Bóg stawia człowiekowi. W niej zawierają się wszystkie obowiązki, jakie człowiek ma wobec Boga i bliźniego. Kto stosuje na co dzień zasadę miłości, może być pewien, że jego życie wypełni się sensem i przyniesie dobre owoce. Jednak jak sami doświadczamy, nie jest to takie łatwe. Miłowanie bliźniego okazuje się dla nas o wiele trudniejsze niż miłowanie Boga. Sugeruje to nam również dekalog, w którym tylko trzy przykazania odnoszą się bezpośrednio do Boga, pozostałych siedem mówi o tym, jak mamy układać nasze relacje z bliźnimi. Ewangelia w innym miejscu powie, że dobro czy zło wyrządzone choćby „jednemu z tych najmniejszych” jest w swej najgłębszej istocie czynem spełnianym wobec samego Boga. Stąd rodzą się trudności. Pierwszą z nich jest to, że nikt z nas nie rodzi się ze zdolnością kochania, wręcz przeciwnie – z nienasyconym głodem miłości. Problem tkwi w tym, że my najpierw musimy nauczyć się kochać siebie, potem uczyć się miłości do drugiego człowieka, a dopiero później starać się miłować Boga. Święty Jan Apostoł powie, że nie można kochać Boga, którego się nie widzi, gdy jednocześnie nienawidzi się brata, który jest na wyciągnięcie ręki. Uczmy się więc miłości. Prośmy dzisiaj, abyśmy całym sercem ukochali to, czego chce od nas Bóg, abyśmy starali się ze wszystkich sił miłować Go nade wszystko, a bliźniego swego jak siebie samego. Amen. AMDG.