Wiadomości

16

Droga / Odp: Droga

« dnia: Czerwiec 20, 2025, 10:45:06 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (piątek, 20 czerwca 2025 roku)

Obraz: W dalszym ciągu słuchamy Jezusa, który głosi swoje "Kazanie na Górze". Oczyma wyobraźni zobaczę miejsca w Galilei, nad Jeziorem Genezaret. Przyjrzę się ludziom, którzy przyszli słuchać Jezusa. Zwrócę uwagę na swoje myśli i odczucia.

Myśl: Jezus zachęca swoich słuchaczy do refleksji nad ich postawą wobec dóbr materialnych. Korzystanie z nich nie jest obojętne dla nas, dla naszego "życia wiecznego". Kto zachowuje wolność ducha wobec nich, potrafi się nimi dzielić, zachowa je i zabezpieczy na przyszłość. Nie samo posiadanie jest złe, ale pazerność i niesprawiedliwość tu na ziemi, rzutuje na życie wieczne. Jezus nie potępia ludzkiej zapobiegliwości, pracy, która owocuje pozyskiwanymi dobrami. Dobra materialne tu na ziemi to te same dobra, które "gromadzimy" na wieczność, dzieląc się nimi w formie jałmużny.

Emocja: Skarby i serce. To hasło o sercu i skarbie stało się przysłowiowe. Kiedy biblia mówi o sercu, mówi o całym człowieku, o osobie, która staje przed Bogiem w pełnej prawdzie i szczerości. Przywiązanie do posiadania dóbr rozprasza i rozleniwia serce.

Wezwanie: Poproszę o łaskę wolności wobec dóbr ziemskich i hojność w dzieleniu się nimi. Podziękuję za chwile otrzeźwienia i przywołania do porządku, kiedy staję się zbyt wygodny i skoncentrowany na dobrach ziemskich.

Jubileusz 2025: Zaplanuję sobie jakiś uczynek miłosierdzia (niekoniecznie materialny) wobec najbliższych. Niech on pomoże mi lepiej przeżyć ten czas jubileuszu.

17

Droga / Odp: Droga

« dnia: Czerwiec 18, 2025, 09:10:46 am  »

Paweł Kosiński SJ

Obraz: Trwa Jezusowe ‘Kazanie na Górze’. Ewangelista Mateusz sytuuje je na jednym ze wzgórz wokół Jeziora Galilejskiego. Oczyma ducha zobaczę te miejsca tak, jak mi to podpowiada moja wyobraźnia. Posłucham słów Jezusa i zobaczę swoją reakcję na nie.

Myśl: Jak refren pojawia się w tym fragmencie zdanie, które przestrzega przed pozorami pobożności i sprawiedliwości. Mamy je praktykować nie dla ‘wykazania się’ przed ludźmi, ale w pokorze, świadomi, że Bóg ‘widzi w ukryciu’ nasze intencje i prawdziwe motywacje i ‘oddaje nam’ zgodnie z tą najgłębszą prawdą. Odnosi się to do wszystkiego w naszym życiu: do modlitwy, pobożności, ale i do jałmużny, a raczej uczynków sprawiedliwości. Odnosi się też do postu, który nie jest wymierzeniem sobie ‘kary’ cielesnej, ale jest modlitwą ciała, włączeniem go w rozwój naszego ducha.

Emocja: Nic na pokaz! Życie podsuwa nam wiele obrazów działań, które mają niewłaściwe motywacje. Prorocy w Starym Testamencie także piętnowali taką pozorną pobożność i działania ‘na pokaz’. Świadomość, że ‘Bóg widzi’ nie jest straszakiem, ale ma nam pomóc żyć w prawdzie.

Wezwanie: Poproszę o łaskę pokory i ufności, która uwalnia mnie od chęci ‘wykazania się’, ale i mobilizuje do życia w prawdzie. Podziękuję za miłosierne spojrzenie Boga, łaskę, dzięki której żyję i przynoszę dobre owoce sprawiedliwości.

Jubileusz 2025: Jednym z trudniejszych wyzwań jubileuszowych jest ‘jałmużna’. Postaram się podjąć jakieś zobowiązanie, ‘uczynek sprawiedliwości’, i wypełnię je.

18

Droga / Odp: Droga

« dnia: Czerwiec 17, 2025, 08:22:18 am  »

Ad maiorem Dei gloriam (Na większą chwałę Bożą)
Kazanie do Mt 5,43-48
Stosunek do ludzi
Dzisiejsza Ewangelia jest dopełnieniem wczorajszego Słowa. Chrystus zawsze pragnie, abyśmy przemieniali nasze życie tak, aby było ono zgodne z wolą Bożą. Dziś Jezus przypomina starotestamentowe prawo: „Będziesz miłował swego bliźniego, a nieprzyjaciela swego będziesz nienawidził”. Udoskonala je, bo powiada: „Miłujcie swoich nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was nienawidzą”. Takie postępowanie wymaga pewnej przemiany naszych serc. Trudno jest bowiem kochać kogoś, kto zachowuje się w stosunku do nas wrogo, a często też działa świadomie na naszą szkodę. Nie chodzi jednak o to, abyśmy pozwalali wejść sobie na głowę, abyśmy pozwalali po nas deptać, bo każdy z nas musi też kochać siebie i troszczyć się również o własną osobę, o własne dobro i własną godność. Nasz gniew na niesprawiedliwość jest jak najbardziej uzasadniony i Bóg nie oczekuje od nas, że będziemy stali, a każdy, kto chce, może w nas uderzyć. Należy jednak pamiętać, że nam Pan Bóg również przebacza, nasze grzechy i winy, często bardzo ciężkie, dlatego chce, abyśmy postępowali tak samo w stosunku do osób, które nam zawiniły w jakikolwiek sposób. Bóg nie ma problemu z przebaczeniem, bo jego miłość jest doskonała, dlatego Chrystus zachęca nas najpierw do modlitwy za krzywdzicieli, modlitwy, która działa jak lekarstwo i ma moc przemiany serc. Modlitwa potrafi przemieniać nasze serca, potrafi przemieniać też serca innych ludzi, którzy są pogubieni w życiu, którzy zamiast budować – niszczą. W miłości nieprzyjaciół chodzi o to, aby „złem za zło nie odpłacać” i być ponad nasze pierwsze instynkty i odruchy. Należny jednak pamiętać, że na zło też nie możemy pozwalać. Zło trzeba powstrzymywać, a sposobem na powstrzymanie zła jest miłość, a nie miecz. Amen. AMDG.

19

Droga / Odp: Droga

« dnia: Czerwiec 16, 2025, 09:25:49 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (poniedziałek, 16 czerwca 2025)

Obraz: Jezus wygłasza swoje słynne ‘Kazanie na Górze’. Oczyma wyobraźni zobaczę okolice Jeziora Galilejskiego, tłum ludzi, którzy przyszli słuchać Jezusa, zaciekawieni Jego nauką i dokonywanymi cudami. Przyjrzę się swoim odczuciom.

Myśl: Jezus nie jest pacyfistą, żądającym od swoich naśladowców postaw, które są niemożliwe do zrealizowania. Zasada ‘oko za oko...’ nie jest barbarzyństwem, ale próbą uregulowania sytuacji kryzysowych poprzez ‘zasadę proporcjonalnego odwetu’. Nie można pozwolić na anarchię i niekontrolowany odwet. ‘Nie stawianie oporu złemu’ nie jest biernym poddaniem się, ale zachętą do niewzbudzania ‘perwersyjnego łańcucha przemocy’. Jezus zachęca swoich uczniów, aby kształtowali w sobie postawę łagodności i miłosierdzia, jak On. Nie zrozumiemy tego i nie przyjmiemy, jeśli nie powiążemy tego z miłością bliźniego i nieprzyjaciół.

Emocja: Wysokie wymagania. Jezus stawia przed swoimi uczniami wymagania, które wydają się nie do spełnienia. Nie zdajemy sobie do końca sprawy, jak bardzo praktykowanie religii splecione jest z naszą etnicznością, lokalnymi przyzwyczajeniami, nawykami i tradycjami. Nie chodzi o to, by je odrzucać, ale trzeba być świadomym i uważnym, żeby nie wypierały w nas Bożej nauki i chrześcijańskiej praktyki życia.

Wezwanie: Poproszę o siłę, bym umiał pozytywnie zareagować na tych, którzy traktują mnie niesprawiedliwie. Podziękuję za te doświadczenia, kiedy udało mi się bezinteresownie przebaczyć.

Jubileusz 2025: Rok Święty to szczególny czas łaski i pojednania. Przypomnę sobie jakąś sytuację niesionego przez dłuższy czas żalu i poczucia skrzywdzenia przez kogoś. Wzbudzę w sobie pragnienie pojednania i przebaczenia. Zrobię jakiś znak, który by to wyraził.

20

Droga / Odp: Droga

« dnia: Czerwiec 12, 2025, 08:52:14 am  »

Paweł Kosinski SJ

Obraz: Jezus jest w Wieczerniku z uczniami. To ostatnie chwile przed męką, zanim pójdzie do Ogrodu Getsemani. Posłucham słów nauczania Jezusa. To swego rodzaju testament zostawiony uczniom.

Myśl: Rozdział 17 Ewangelii św. Jana to swoisty ‘testament’, jaki Jezus zostawia swoim uczniom. Przekazuje im to, co ma najcenniejszego, swoją ‘jedność z Ojcem’. Jezus ukazuje także napięcie, jakie istnieje między Nim, uczniami i światem. Świat jest w sidłach złego. Jezus przyszedł, aby go zbawić. I dlatego nie chce uczniów ‘odseparować’ od świata, ale by Ojciec „ustrzegł ich od złego”. Jezus ustanowił apostołów swoimi wysłannikami. Posyła ich na cały świat. Przez nich dociera do wszystkich, którzy ‘dzięki ich słowu’ wierzą w Chrystusa. Szczególnym znakiem przynależności do Jezusa i uznania Jego Ojca jest jedność, jaką stanowią bracia.

Emocja: Wola zbawcza Pana. Ojcze ‘chcę, aby byli ze Mną’ to wyraz pragnienia Pana i podporządkowania wszystkiego temu celowi. Czasami tracimy ducha i wydaje się nam, jakby te słowa były jakąś alegorią. Bóg chce zbawić świat i ma moc, aby to przeprowadzić.

Wezwanie: Poproszę o łaskę wespół-odczuwania z Panem w Jego ‘woli zbawczej’ wobec każdego stworzenia. Podziękuję za tych, którzy umacniają mnie w zaufaniu i nadziei.

Jubileusz 2025: Pomodlę się słowami modlitwy DZIĘKI ZA CIERPIENIE (Bł. Elżbieta od Trójcy Świętej, Skarbnica Modlitw, s. 709.): O Jezu, dzięki Ci za wszystkie łaski, których mi udzieliłeś. Dzięki Ci szczególnie za to, żeś mnie doświadczył cierpieniem. To tak dobrze jest cierpieć dla Ciebie i z Tobą. Niech każde uderzenie mego serca będzie wołaniem wdzięczności i miłości.

21

Droga / Odp: Droga

« dnia: Czerwiec 11, 2025, 09:40:33 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (środa, 11 czerwca 2025 r.)

Obraz: Ewangelista Mateusz mówi, że "Jezus obchodził wszystkie miasta i wioski" (9,35). Potem powołuje swoich uczniów i posyła ich z misją. Oczyma wyobraźni zobaczę te miejsca, do których idą uczniowie i ludzi, którym głoszą dobrą nowinę. Przyjrzę się swoim odczuciom.

Myśl: Dzisiejszy fragment jest pouczeniem Apostołów o misji, która jest ich zadaniem od teraz. Nie jest to grupa uczonych ani "doskonałych". To zwykli ludzie, oderwani od normalnych, codziennych zajęć, jak my. To, co ich spaja to powołanie i misja, jaką im wyznaczył Jezus. Bóg nie wybiera ludzi według takich kryteriów, jakie my chcemy stosować: efektywności, sprawczości i wpływu. Powodzenie misji nam powierzonej nie zależy od naszego wykształcenia, pozycji społecznej czy planów apostolskich. Jesteśmy wezwani do poddania się działaniu przez nas Ducha Świętego.

Emocja: Styl misyjny. "Uzdrawiajcie... wskrzeszajcie... oczyszczajcie..." jest naśladowaniem w naszym życiu i świadectwie tego, co robił sam Jezus. Każdy musi w swojej osobistej sytuacji wypracować taki "styl zaangażowania w misję", jaki jest możliwy i potrzebny.

Wezwanie: Poproszę o łaskę, abym dla nikogo nie był przeszkodą w drodze do Boga. Podziękują za tych, którzy przekazywali Dobrą Nowinę następnym pokoleniom.

Jubileusz 2025: Rok Święty to zachęta do skromności i zwyczajności, do docenienia tego, co mamy. W tym duchu podejmę jakieś postanowienie jubileuszowe.

22

Droga / Odp: Droga

« dnia: Czerwiec 10, 2025, 08:45:26 am  »

Paweł Kosiński SJ

Obraz: Jezus jest z uczniami i tłumem ludzi na górze nieopodal Jeziora Galilejskiego. Oczyma wyobraźni zobaczę tę scenerię. Rozpoczęło się słynne Kazanie na Górze. Posłucham słów napomnienia, jakie wygłasza Jezus. Zwrócę uwagę na swoje odczucia.

Myśl: Opowieść Ewangelisty Mateusza, znana jako Kazanie na Górze przypomina uczniom o spójności, jaka winna być między przekonaniami, słowami, a życiem. W tym jest prawda, że jak mówi powiedzenie: „słowa uczą, przykłady pociągają”. Wierność Ewangelii widać po tym, jak się żyje, a nie po tym, co i jak się naucza. Jezus przypomina swoim naśladowcom, że misyjność nie jest opcjonalna. Nie można ukrywać miasta i światła . Uczniowie Chrystusa mają obowiązek głoszenia, bycia rozpoznawalnymi. Nie głoszą siebie, ale są znakiem Bożej obecności na całej ziemi, która na to czeka.

Emocja: Światło, aby widzieli. Co jest tym światłem? Są nim uczynki miłosierdzia, oznaka prawdziwej pobożności. Ludzie mają widzieć światło uczynków, by chwalić Boga, który jest ich źródłem. Świadkowie Pana nie koncentrują uwagi na sobie. Odsyłają ludzi do źródła, którym jest Bóg.

Wezwanie: Poproszę o łaskę świadomości, że mam świecić blaskiem Boga, nie zatrzymując uwagi na sobie. Podziękuję za dar Pisma Świętego, Słowa Bożego, które rozjaśnia moją codzienność.

Jubileusz 2025: Zaplanuję sobie czas na systematyczną lekturę Pisma Świętego, źródła nadziei na każdy dzień.

23

Droga / Odp: Droga

« dnia: Czerwiec 09, 2025, 09:17:03 am  »

   Poniedziałek, 9 Czerwca
Święto Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła


Św. Teresa od Dzieciątka Jezus (1873–1897)
karmelitanka, doktor Kościoła
Wiersz 54, „Dlaczego kocham Cię, Maryjo!”

Jakże nie kochać Cię, Maryjo, nasz Matko!
O Matko, niech pieśń moja dziś ku Tobie płynie,
Dlaczego z mej miłości przynoszę Ci dary,
Czemu w duszy, gdy myślę o Tobie jedynie,
Nie budzą lęku Twojej wielkości bezmiary.
Ach! Twej chwały, Mateńko, ni pojąć, ni mierzyć,
Ona blaskiem przewyższa Świętych w zaobłoczu!
Że jestem Twoim dzieckiem, trudno mi uwierzyć…
Ja nie zdołam przed Tobą, Maryjo, podnieść oczu.
Zawsze płomień miłości dziecko w piersi czuje,
Na myśl, że Matki serce wspólnie z nim cierpiało:
Królowo, Twoje Serce, ach, ja to pojmuję,
By zyskać moją miłość, ileż łez wylało!
To, co mówią o Tobie Ewangelii słowa,
Zbliżyć mi się do Ciebie i patrzeć ośmiela,
Tak prosta życia Twojego osnowa,
Żyłaś, cierpiałaś, jak ja, Matko Zbawiciela! […]
Matko Niepokalana, Tyś się nie zdziwiła,
Ani słowa Jezusa nie były przyczyną
Smutku Twego, przeciwnie, Tyś się ucieszyła,
Że Jezus tu, na ziemi, zwie nas swą rodziną.
Jakże Cię Matko nasza mamy nie miłować?
W bezgranicznej hojności skarb niebieski dajesz;
Gdy Jezus ma swe życie za nas ofiarować,
Ty w Sercu swym strapionym radości doznajesz!
Twą miłość równać można tylko z Jezusową,
Godzisz się na rozstanie, na Syna ofiarę,
By nam być wspomożeniem na ziemi, Królowo;
Kochać to dawać wszystko wraz z sobą bez miary!
Zbawiciel widział w Serca Twojego skarbnicy
I znał ogrom uczucia, miłości i troski,
Więc chciał, by w Tobie mieli ucieczkę grzesznicy,
Gdy po męce do nieba wróci, On, Syn Boski! […]
W ostatniej chwili Chrystus poleca Ci Jana
I schronieniem dla Ciebie jego dom się staje.
Oprócz tych wiadomości, Matko Ukochana,
Nic więcej Ewangelia o Tobie nie daje.
To głębokie milczenie Ewangelii świętej
Pozwala nam rozumieć, że wszystko opowie
Swoim wiernym sam Jezus, w łasce niepojętej,
Że w niebie o Twym życiu każdy z nas się dowie!

24

Droga / Odp: Droga

« dnia: Czerwiec 06, 2025, 08:44:11 am  »

Św. Nerses IV Šnorhali zwany Wdzięcznym (1102–1173)
patriarcha ormiański
Jezus, jedyny Syn Ojca (© Evangelizo.org)

Kiedy zapieram się Ciebie – uzdrów mnie swoja miłością
Trzy razy z rzędu – słowem miłości,
Zadają pytania po posiłku,
Uzdrowiłeś potrójne
zaparcie się Piotra.
We mnie, choćby mnie pytano tysiąc razy,
Nie objawiają się cząstki dobra;
Ulecz ranę mojej kontuzji
I nałóż głęboko maść.
Bym został przeszyty Twoją miłością
I by moje serce Ciebie ogarnęło,
Jak Mędrzec wyśpiewał
Miłość Oblubienicy do Oblubieńca.
I racz mną pokierować, jak nim,
Abym mógł za Tobą podążyć do nieba,
Choć dla mnie to rzecz niemożliwa,
Ale dla Ciebie – całkowicie możliwa.

25

Droga / Odp: Droga

« dnia: Czerwiec 05, 2025, 09:09:02 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (Czwartek, 5 czerwca 2025 r.)

Obraz: Jesteśmy wraz z uczniami w Wieczerniku, słuchając Modlitwy Arcykapłańskiej Jezusa. Słuchamy słów żarliwej prośby o jedność wszystkich uczniów Pana. Zwrócę uwagę na swoje skojarzenia i odczucia. Spróbuję je sobie ponazywać.

Myśl: Jezus modli się za swoich uczniów, obecnych z Nim w Wieczerniku i tych, którzy w przyszłości przyjmą ich nauczanie. Wśród nich jestem także i ja. To ważne dla nas w świecie, który dzisiaj jest także podzielony nie mniej niż kiedyś. Dzisiaj też jesteśmy wezwani do bycia jedno. Ta prośba pojawia się niemal w każdym wersecie tego fragmentu, jak echo i refren. Ta jedność w miłości objawia na ziemi świętość Boga. Jest też świadectwem tego, że jesteśmy z Nim złączeni. Jesteśmy tam, gdzie Jezus, u Ojca. To jest nasze pragnienie: być tam, gdzie jest Jezus, być przy Nim, teraz na ziemi i po naszej śmierci.

Emocja: Podziały są antyświadectwem. Jak dramatycznie sprzeczne z tym pragnieniem jedności, o jakim mówi Jezus, są podziały między chrześcijanami. Jak wielkie to jest antyświadectwo i jak jest sprzeczne z tym, czego pragnie Bóg. Długa droga jeszcze przed nami.

Wezwanie: Poproszę o łaskę takiej miłości do braci, nawet zagubionych, jaką ma dla nich Jezus. Podziękuję za wysiłek ekumeniczny, podejmowany przez wielu.

Jubileusz 2025: Postaram się wziąć udział w jakimś wydarzeniu ekumenicznym, jeśli będę miał taką okazję.

26

Droga / Odp: Droga

« dnia: Czerwiec 04, 2025, 09:09:16 am  »

Paweł Kosiński SJ

Obraz: Jesteśmy w Wieczerniku, gdzie Pan po obmyciu uczniom nóg i wyjściu Judasza wypowiada słowa ostatnich pouczeń. Oczyma wyobraźni zobaczę uczniów, którzy słuchają Jezusa. Posłucham słów tej Modlitwy Arcykapłańskiej. Zwrócę uwagę na swoje odczucia.

Myśl: Uczniowie słuchają słów Pana w żarliwej modlitwie o jedność obecnych i przyszłych Jego wyznawców. Modlitwa Arcykapłańska stylistycznie i treściowo odsyła nas do pierwszych słów Ewangelii św. Jana (Na początku było Słowo...). Sama staje się prologiem wywyższenia Jezusa na krzyżu. Słowo uprzedza i stwarza wszystko, co pojawia się we właściwym czasie. Dynamizm tego stwarzania podkreślony jest przez wiele czasowników, opisujących czynność tworzenia. Jedność uczniów nie jest jednak wynikiem starań człowieka. To dar Boga, który tworzy z nas wspólnotę braci i sióstr. Mamy ten dar przyjąć i zachować.

Emocja: Syn zatracenia. Zwykle to określenie odnosi się do Judasza, interpretowane jako jego potępienie i predestynację do niego. Niektórzy jednak odnoszą te słowa do szatana, bo on także jest stworzeniem upadłym – synem zagubionym. „Jako taki pozostaje nieskończenie miłowany”. Jak długo nienawiść zdolna jest przeciwstawiać się nieskończonej miłości?

Wezwanie: Proszę o pełniejsze poczucie więzi z braćmi, nawet słabymi i grzesznymi. Podziękuję za doświadczenie przebaczenia i przyjęcia, pomimo słabości i grzechu.

Jubileusz 2025: W ramach Roku Świętego pomyślę o jakimś uczynku miłosierdzia (pojednanie, wybaczenie, naprawienie krzywdy...) i zaplanuję, jak go dopełnić.

27

Droga / Odp: Droga

« dnia: Czerwiec 03, 2025, 10:09:39 am  »

Paweł Kosiński SJ

Obraz: Jestem wraz z uczniami w Wieczerniku. Posłucham słów wypowiadanych przez Pana. Przyjrzę się wszystkim, którzy są ze mną w czasie tej Ostatniej Wieczerzy. Zwrócę uwagę na swoje myśli i odczucia. Ku czemu mnie prowadzą?

Myśl: Rozdział 17 Ewangelii św. Jana to tzw. Modlitwa Arcykapłańska. Jezus w uroczysty sposób podejmuje różne tematy, które wybrzmiewały wcześniej w Jego nauczaniu i znakach. Zamyka w ten sposób swoje nauczanie i zostawia uczniom rodzaj ‘testamentu’. Ta modlitwa może też być odczytywana jako „Janowa wersja modlitwy ‘Ojcze nasz’”. Jest to wielkie dziękczynienie Jezusa za dzieło, które Ojciec dał Mu do wykonania. Jest to też modlitwa wstawiennicza za tych, którzy mają kontynuować Jego dzieło, którym jest ‘znać jedynego, prawdziwego Boga i tego, którego On posłał, Jezusa Chrystusa’.

Emocja: Życie wieczne. To wyrażenie w Modlitwie Arcykapłańskiej używane jest jako synonim ‘królestwa Bożego’. To ‘znajomość Ojca’ i Jego relacji do Syna. Nie jest to wiedza, poznanie intelektualne, ale egzystencjalne doświadczenie.

Wezwanie: Poproszę o łaskę poznania Boga i pełniejszą komunię z braćmi. Podziękuję za dar wspólnoty w wierze z braćmi i siostrami.

Jubileusz 2025: Zaplanuję sobie czas na rachunek sumienia i na sakrament pojednania, jeśli go potrzebuję.

28

Droga / Odp: Droga

« dnia: Czerwiec 02, 2025, 10:25:06 am  »

Paweł Kosiński SJ

Obraz: Jesteśmy wraz z Jezusem i uczniami w Wieczerniku, w czasie Ostatniej Wieczerzy. Pan poucza uczniów. Oni są zmieszani. Nie rozumieją słów Pana, żyją w lęku i poczuciu zagrożenia. Wczuję się w ich przeżycia. Zwrócę uwagę na swoje myśli i pragnienia.

Myśl: Uczniowie ‘wierzą’ – my patrząc na to z boku widzimy, jak bardzo uczniowie żyją strachem i złudzeniami. To jest przestroga także dla nas, którym się wydaje, że ‘widzimy’, ‘wiemy’ i ‘rozumiemy’. Tak, jak Jezus odpowiada apostołom trochę ironicznie – „teraz wierzycie?” – zdając sobie sprawę, że za chwilę ich ‘wiedzę i wiarę’ boleśnie zweryfikuje Jego męka i śmierć, ich ucieczka – „każdy w swoją stronę”, ich lęk przed uciskiem. Uczniowie na ‘własnej skórze’ doświadczają, jak wielka przepaść jest między wyobrażeniami o pobożności i bliskości z Panem a doświadczeniem próby i pokus. I do nas wtedy Jezus mówi: „miejcie odwagę: Jam zwyciężył świat”.

Emocja: ‘Godzina Jezusa’. U św. Jana owa ‘godzina’ to doświadczenie ‘wywyższenia na krzyżu’. To jest ten centralny moment życia i chwały Pana, choć innym się wydaje, że to doświadczenie totalnej klęski. To jest wyzwanie także dla mnie.

Wezwanie: Poproszę o łaskę przeżywania trudności i porażek jako ‘bólów narodzin’ nowego człowieka we mnie. Podziękuję za łaskę trwania przy Panu, pomimo upadków i oporów.

Jubileusz 2025: Zaplanuję sobie nawiedzenie jakiegoś miejsca jubileuszowego, które mam najbliżej.

29

Droga / Odp: Droga

« dnia: Maj 30, 2025, 09:23:50 am  »

Św. Teodor Studyta (759–826)
mnich z Konstantynopola
Katecheza (© Evangelizo.org)

„Smutek wasz przemieni się w radość” (J 16,20)
Dobrze sami wiecie, że z cierpień rodzi się odpoczynek, a niewątpliwie po utrapieniach przychodzą radości; westchnienia karmią duszę rozkoszami, a wąskie przesmyki prowadzą ku szerokim przestrzeniom. Głód i posty, ściśnięte gardła – one właśnie wydają wieczne chóry, pragnienie i paląca ślina sprawiają, jak mówi Pan, że wytryska woda dająca życie wieczne (J 4,14). I przytoczę wam również słowa świętego psalmisty Dawida: „Którzy we łzach sieją, żąć będą w radości” (Ps 126,5).
„Skoro więc to wiecie, jesteście błogosławieni”, jak napisano, „jeśli to wypełniacie” (por. Mt 7,24), lecz „człowiek nierozumny ich nie zna, a głupiec ich nie pojmuje” (Ps 92,7). […] Tak, jesteście roztropni i rozumni, mądrzy i inteligentni, zdolni do refleksji – i właśnie dlatego osiągnęliście niektóre z cnót, inne zdobywacie, a – dodam – nie skończyliście jeszcze ich zdobywać.
Pozostańmy zatem mocni w walce, bracia, i pogłębiajmy rowy wytrwałości. Ja wiem, będziemy nosić koronę, zamieszkamy w niebie i będziemy pełni radości w miejscu, skąd zniknął ból, smutek i wzdychanie (por. Iz 35,10; 51,11). Zaopatrzcie się w siłę, zaopatrzcie się w moc i niech jaśnieje lampa waszej żarliwości, podsycanej oliwą, którą jest moc duszy (por. Mt 25,8-12).

30

Droga / Odp: Droga

« dnia: Maj 29, 2025, 08:23:36 am  »

Paweł Kosiński SJ

Komentarz do Ewangelii (Czwartek, 29 maja 2025 r.)

Obraz: Trwa Ostatnia Wieczerza. Jezus mówi do apostołów o przyszłości. Posłucham tych słów, bo one są skierowane także do mnie. Oczyma wyobraźni zobaczę konsternację uczniów, którzy nie rozumieją tego, o czym mówi Pan. Przyjrzę się swoim myślom i odczuciom.

Myśl: Pierwsza chwila, o której mówi Jezus to czas od Ostatniej Wieczerzy do złożenia ciała Pana do grobu. W drugiej "chwili" Jezus pozostaje nieobecny aż do ukazania się ponownie. To czas od złożenia do grobu do ukazania się zmartwychwstałego swoim uczniom. Tekst ten, trochę enigmatyczny dla pierwszych uczniów, jest jaśniejszy dla nas, którzy czytamy opowieść ewangeliczną. Te dwie chwile to dwa okresy: śmierci i życia, grzechu i nawrócenia, przygnębienia i pociechy, smutku i radości. Przeżywając misterium paschalne chcemy odczytywać swoją historię, swoje życie w świetle pierwszej Wielkanocy.

Emocja: Bezradność i zamieszanie ucznia. Uczniowie nie rozumieją ani tego, co się dzieje, ani tego, co mówi do nich Pan. Są zamknięci na słowa Jezusa. Żyją w świecie własnych lęków i strachu. Nadchodzi jednak godzina, kiedy smutek uczniów zamieni się w radość, ich serce zacznie "pałać".

Wezwanie: Poproszę o łaskę przyjęcia trudu i krzyża jako "bólów porodu" nowego człowieka. Podziękuję Bogu za to, że nie zniechęca się moimi niewiernościami.

Jubileusz 2025: Zaśpiewam albo zanucę jakąś pieśń wielkanocną.