Droga

[ryszard]

Mk 4, 1-20 Przypowieść o siewcy

Słowa Ewangelii według świętego Marka

Jezus znowu zaczął nauczać nad jeziorem i bardzo wielki tłum ludzi zebrał się przy Nim. Dlatego wszedł do łodzi i usiadł w niej na jeziorze, a cały lud stał na brzegu jeziora. Uczył ich wiele w przypowieściach i mówił im w swojej nauce:
«Słuchajcie: Oto siewca wyszedł siać. A gdy siał, jedno padło na drogę; i przyleciały ptaki, i wydziobały je. Inne padło na miejsce skaliste, gdzie nie miało wiele ziemi, i wnet wzeszło, bo gleba nie była głęboka. Lecz po wschodzie słońca przypaliło się i nie mając korzenia, uschło. Inne znów padło między ciernie, a ciernie wybujały i zagłuszyły je, tak że nie wydało owocu. Inne w końcu padły na ziemię żyzną, wzeszły, wyrosły i wydały plon: trzydziestokrotny, sześćdziesięciokrotny i stokrotny». I dodał: «Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha».
A gdy był sam, pytali Go ci, którzy przy Nim byli, razem z Dwunastoma, o przypowieści. On im odrzekł: «Wam dana jest tajemnica królestwa Bożego, dla tych zaś, którzy są poza wami, wszystko dzieje się w przypowieściach, aby patrzyli oczami, a nie widzieli, słuchali uszami, a nie rozumieli, żeby się nie nawrócili i nie była im wydana tajemnica».
I mówił im: «Nie rozumiecie tej przypowieści? Jakże zrozumiecie inne przypowieści?
Siewca sieje słowo. A oto są ci posiani na drodze: u nich sieje się słowo, a skoro je usłyszą, zaraz przychodzi szatan i porywa słowo zasiane w nich. Podobnie na miejscach skalistych posiani są ci, którzy, gdy usłyszą słowo, natychmiast przyjmują je z radością; lecz nie mają w sobie korzenia i są niestali. Gdy potem przyjdzie ucisk lub prześladowanie z powodu słowa, zaraz się załamują. Są inni, którzy są zasiani między ciernie: to są ci, którzy słuchają wprawdzie słowa, lecz troski tego świata, ułuda bogactwa i inne żądze wciskają się i zagłuszają słowo, tak że zostaje bezowocne. W końcu na ziemię żyzną zostali posiani ci, którzy słuchają słowa, przyjmują je i wydają owoc: trzydziestokrotny, sześćdziesięciokrotny i stokrotny».

[pawel]

Mk 4, 1-20 Oto siewca wyszedł siać (Mk 4,3)
''Niezależnie od tego, jak dziś oceniasz glebę swego serca, Bóg nad nią pracuje. Jego królestwo jest bliskie! W jaki sposób możesz już dziś go doświadczyć? Przez rozmowę, rozważanie fragmentu Biblii, próbę pomocy bliźniemu, spowiedź, modlitwę, dążenie do zgody, walkę z wyniszczającym nałogiem. Spróbuj odczytać to słowo, które Bóg kieruje do ciebie. Przyjmij je, wprowadź je w życie, pozwól mu się przemieniać. I pamiętaj - ten Siewca nie tylko zasiewa ziarno, ale również daje mu wzrost. Panie, Twoja łaska i miłosierdzie są niewyczerpane. Wielka jest Twoja wierność!''. Swn/P


Mk 4, 1-20
Krzysztof Kieślowski wyznał, że za każdym razem, gdy kręcił film towarzyszył mu strach, jak zostanie przyjęty przez widzów.

Jezus naucza, że również skuteczność sianego Słowa Bożego jest bardzo zróżnicowana, gdyż zależy od zbyt wielu czynników.

S. Anna Bałchan dziwi się, gdy dopytują ją o efekty duszpasterstwa prostytutek: „To są żywi ludzie, a nie hala pro-dukcyjna!”.

Ks. Eugeniusz Burzyk

Mk 4,1-20
„Słuchajcie: Oto siewca wyszedł siać”
Skuteczność Bożego słowa, obrazowo przedstawionego jako ziarno, zależy od gruntu, na który padnie. Człowiek w swej wolności może – z różnych powodów – zlekceważyć wolę Boga odnośnie swojego życia. Stąd wezwanie do słuchania. Za nim kryje się również wymaganie posłuszeństwa. Źródłem otwarcia na słowo Boga, jak i źródłem siły do jego wypełnienia w codzienności jest Duch Święty. Ten sam, który mówił przez proroków. Ten sam, który nieustannie daje świadectwo o Jezusie Chrystusie. Prośmy Ducha Świętego, by słowo Dobrej Nowiny wydawało w nas plon stokrotny.
ks. Artur Filipiak

[ryszard]

Słowa Ewangelii według świętego Marka

Jezus przywołał do siebie Dwunastu i zaczął rozsyłać ich po dwóch. Dał im też władzę nad duchami nieczystymi.
I przykazał im, żeby nic z sobą nie brali na drogę prócz laski: ani chleba, ani torby, ani pieniędzy w trzosie. «Ale idźcie obuci w sandały i nie wdziewajcie dwóch sukien».
I mówił do nich: «Gdy do jakiego domu wejdziecie, zostańcie tam, aż stamtąd wyjdziecie. Jeśli w jakim miejscu was nie przyjmą i nie będą słuchać, wychodząc stamtąd strząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo dla nich».
Oni więc wyszli i wzywali do nawrócenia. Wyrzucali też wiele złych duchów oraz wielu chorych namaszczali olejem i uzdrawiali.

[pawel]

Hbr 13, 1-8 Wezwanie do życia chrześcijańskiego
Bracia:
Niech trwa w nas braterska miłość. Nie zapominajmy też o gościnności, gdyż przez nią niektórzy, nie wiedząc, aniołom dali gościnę. Pamiętajcie o uwięzionych, jakbyście byli sami uwięzieni, i o tych, co cierpią, bo i sami jesteście w ciele.
We czci niech będzie małżeństwo pod każdym względom i łoże nieskalane, gdyż rozpustników i cudzołożników osądzi Bóg.
Postępowanie wasze niech będzie wolne od chciwości na pieniądze: zadowalajcie się tym, co macie. Sam bowiem powiedział: «Nie opuszczę cię ani pozostawię». Śmiało więc mówić możemy: «Pan jest wspomożycielem moim, nie ulęknę się, bo cóż może mi uczynić człowiek?».
Pamiętajcie o swych przełożonych, którzy głosili wam słowo Boże, i rozpamiętując koniec ich życia, naśladujcie ich wiarę. Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam także na wieki.

[ryszard]

Mk 6, 30-34 Jezus lituje się nad tłumem

Słowa Ewangelii według świętego Marka

Po swej pracy apostołowie zebrali się u Jezusa i opowiedzieli Mu wszystko, co zdziałali i czego nauczali. A On rzekł do nich: «Pójdźcie wy sami osobno na miejsce pustynne i wypocznijcie nieco». Tak wielu bowiem przychodziło i odchodziło, że nawet na posiłek nie mieli czasu.
Odpłynęli więc łodzią na miejsce pustynne osobno. Lecz widziano ich odpływających. Wielu zauważyło to i zbiegli się tam pieszo ze wszystkich miast, a nawet ich uprzedzili.
Gdy Jezus wysiadł, ujrzał wielki tłum i zdjęła Go litość nad nimi; byli bowiem jak owce nie mające pasterza. I zaczął ich nauczać.

[pawel]

Ps 27,1.3.5.8-9
Pan światłem i zbawieniem moim. (Ps 27,1)
"Oto wspaniała Boża prawda - zostaliśmy stworzeni, by kroczyć drogą pokoju. Otrzymaliśmy Ducha Świętego, abyśmy już nie musieli żyć w lęku. Duch Święty przekonuje nas, że jesteśmy dziećmi Bożymi, które mogą wołać : "Ojcze, ratuj", ilekroć ogarnia je niepokój.
Ratuj! Zostałem skazany i nie wiem, jak przeżyję pobyt w więzieniu.
Ratuj! Straciłem pracę i nie wiem, z cżego zapłacę rachunki.
Ratuj! Nie wiem, co mówić na rozmowie kwalifikacyjnej, a tak bardzo zależy mi na tej pracy.
Ratuj! Mam raka i boję się tego, co mnie czeka.
Pan jest twoim światłem i zbawieniem. Droga może dziś wydawać ci się ciemna, ale Bóg oświetli ją swoim światłem. On jest twym wspomożycielem nie tylko w sprawach duchowych, ale także we wszystkich innych. Lęk jest rzeczywistością, której wszyscy czasem doświadcząmy, ale nie musi nas on paraliżować ani uniemożliwiać nam wykonywanie zadań, które Bóg nam wyznacza. Chrystus w tobie jest silniejszy niż lęk. On jest twoim światłem i zbawieniem!"Swn/p

[ryszard]

Łk 5, 27-32 Nie przyszedłem wezwać do nawrócenia sprawiedliwych, lecz grzeszników

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus zobaczył celnika, imieniem Lewi, siedzącego w komorze celnej. Rzekł do niego: «Pójdź za Mną». On zostawił wszystko, wstał i poszedł za Nim.
Potem Lewi sprawił dla Niego wielkie przyjęcie u siebie w domu; a była spora liczba celników oraz innych, którzy zasiadali z nimi do stołu. Na to szemrali faryzeusze i uczeni ich w Piśmie i mówili do Jego uczniów: «Dlaczego jecie i pijecie z celnikami i grzesznikami?»
Lecz Jezus im odpowiedział: «Nie potrzebują lekarza zdrowi, ale ci, którzy się źle mają. Nie przyszedłem wezwać do nawrócenia sprawiedliwych, lecz grzeszników».

[pawel]

''Wciąż jeszcze jesteśmy na początku naszej wielkopostnej drogi. Zamiast zastanawiać się, w jaki sposób Jezus przyjdzie do nas w tegorocznym Wielkim Poście, sami wyjdźmy Mu naprzeciw. Spotkamy Go w oczach naszych dzieci. Spotkamy Go w dotyku współmałżonka. Spotkamy Go w domu samotnej sąsiadki i twarzy bezdomnego na dworcu. Wyjdźmy tam na Jego spotkanie, a będzie nam o wiele łatwiej odkrywać Jego obecność w tabernakulum w kościele oraz w słowach Pisma Świętego.'' swn/P

[ryszard]

Mt 6, 7-15 Jezus uczy, jak się modlić

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Na modlitwie nie bądźcie gadatliwi jak poganie. Oni myślą, że przez wzgląd na swe wielomówstwo będą wysłuchani. Nie bądźcie podobni do nich. Albowiem wie Ojciec wasz, czego wam potrzeba, wpierw zanim Go poprosicie.
Wy zatem tak się módlcie:
Ojcze nasz, któryś jest w niebie: święć się imię Twoje, przyjdź królestwo Twoje, bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj; i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom; i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zbaw ode złego.
Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebieski. Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom, i Ojciec wasz nie przebaczy wam waszych przewinień».

[pawel]

Mt 6,7-15
Niech przyjdzie królestwo Twoje; niech Twoja wola spełnia się na ziemi, tak jak i w niebie (Mt 6,19)

"W całym swoim nauczaniu, a także poprzez dokonywane cuda i akty przebaczenia Jezus pragnął nieść ludziom nadzieję - uświadamiać im, że niebo zeszło na ziemię, a życie wieczne jest już widoczne na horyzoncie... Co to ma wspólneo ze słowami modlitwy: "Przyjdź królestwo Twoje. Bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi" ? To jest naprawdę Dobra Nowina! Otóż starając się każdego dnia jak najlepiej wypełniać wolę Bożą, łączymy się z niebem i już teraz otrzymujemy zadatek nagrody, która kiedyś stanie się naszym udziałem. Już tu i teraz zaczynamy doświadczać błogosławieństw, darów i łask, które Bóg dla nas przygotował. Ojcze, naucz mnie miłować niebo i widzieć w nim moją prawdziwą ojczyznę."

[ryszard]

Łk 11, 29-32 Znak proroka Jonasza: śmierć i zmartwychwstanie

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Gdy tłumy się gromadziły, Jezus zaczął mówić:
«To plemię jest plemieniem przewrotnym. Żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku Jonasza. Jak bowiem Jonasz był znakiem dla mieszkańców Niniwy, tak będzie Syn Człowieczy dla tego plemienia.
Królowa z Południa powstanie na sądzie przeciw ludziom tego plemienia i potępi ich; ponieważ ona przybyła z krańców ziemi słuchać mądrości Salomona, a oto tu jest coś więcej niż Salomon.
Ludzie z Niniwy powstaną na sądzie przeciw temu plemieniu i potępią je; ponieważ oni dzięki nawoływaniu Jonasza się nawrócili, a oto tu jest coś więcej niż Jonasz».

[pawel]

Mt 7,7-12 Proście... szukajcie... kołaczcie... (Mt7,7)
"W radach, których dziś udziela nam Jezus, zastanawia swego rodzaju natarczywość: Proście, szukajcie, kołaczcie. Jezus mówi nam, że mamy nie tylko prosić Boga o to, czego potrzebujemy, ale wręcz dobijać się do Niego z naszymi prośbami! Zachęca do wytrwałego kołatania do drzwi nieba. Nie poddawajmy się więc, kiedy nie od razu widzimy konkretne skutki naszej modlitwy. Dalej prośmy, szukajmy i kołaczmy.
Rady Jezusa sugerują również, że sercem modlitwy jest ufność płynąca z przekonania, że Panu na nas zależy, ufność w Jego obietnice. Źródłem tej ufności jest fakt, że Ojciec nas miłuje i posłał swego jedynego Syna, aby umarł za nasze grzechy. Dlatego ufamy, że On nigdy nas nie opuści. On jest nie tylko naszym Stwórcą, ale i Ojcem, który nie daje swoim dzieciom węży, gdy Go proszą o rybę! Może już od dawna prosisz o coś Boga, na przykład o pracę lub o uzdrowienie z choroby. Nie poddawaj się! Twoja wytrwałość opłaci się sowicie, gdyż przybliży cię do Boga i sprawi, że On przybliży się do ciebie. Powierz Mu swoje troski. Nawet jeśli nie odpowie na twoją modlitwę tak, jak tego oczekiwałeś, uczyni to, co będzie dla ciebie najlepsze. Jedyne, czego Bóg nie może zrobić, to prosić za ciebie" Swn/p

[ryszard]

Mt 16, 13-19 Tobie dam klucze królestwa niebieskiego

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: «Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?»
A oni odpowiedzieli: «Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków».
Jezus zapytał ich: «A wy za kogo Mnie uważacie?»
Odpowiedział Szymon Piotr: «Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego».
Na to Jezus mu rzekł: «Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem ciało i krew nie objawiły ci tego, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam Ty jesteś Piotr – Opoka i na tej opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie».

[pawel]

Mt 16,13-19
''Bóg nie chciał, aby objawienie dane Piotrowi pozostało jego wyłączną własnością. Pragnął, aby docierało ono do każdego człowieka, przez wszystkie pokolenia, aż po krańce ziemi. I wciąż dociera do nas w bardzo osobisty sposób, gdyż Jezus pyta każdego z nas: ''Za kogo Mnie uważasz? Czy uznajesz we Mnie Pana twojego życia?''

Mt 16, 13-19
Dlaczego to właśnie Świętemu Piotrowi Jezus powierzył najwyższą władzę w kościele?

Z treści dzisiejszej Ewangelii wynika, że jedynie on rozpoznał w Jezusie Syna Bożego.

„Jezus jest wciąż nieznaną postacią chrześcijaństwa” – uważa o. Jan Andrzej Kłoczowski.
Ks. Eugeniusz Burzyk


Mt 16,13-19
„A wy za kogo Mnie uważacie?”
Działo się to w Cezarei Filipowej. To tam w czasach Jezusa był rozwinięty kult Zeusa, jedyny na ziemiach Palestyny. To tam, przy wielkiej skale, spod której wybija źródło Jordanu do dzisiaj można zobaczyć pozostałości świątyni pogańskiej i ołtarzyki pogańskich bożków wykute w skale. Zapewne kiedy Jezus dotarł tam z uczniami wszedł w tłum ludzi sprawujących kult pogański. To w tym kontekście padło pytanie „za kogo ludzie mnie uważają”, czy bardziej osobiście: „a wy za kogo mnie uważacie?”. O Szymonie Jezus powiedział: jesteś skała czyli Kefas, bo wyznał wiarę w Jezusa. A ja? Za kogo uważam Jezusa w kontekście dzisiejszego kultu zabiegania, braku czasu i odkładania życia Ewangelia na później?
ks. Marek Jański

[ryszard]

Mt 5, 43-48 Bądźcie doskonali, jak doskonały jest wasz Ojciec niebieski

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Słyszeliście, że powiedziano: „Będziesz miłował swego bliźniego, a nieprzyjaciela swego będziesz nienawidził”.
A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych,którzy was prześladują; tak będziecie synami Ojca waszego, który jest w niebie; ponieważ On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych.
Jeśli bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, cóż za nagrodę mieć będziecie? Czyż i celnicy tego nie czynią? I jeśli pozdrawiacie tylko swych braci, cóż szczególnego czynicie? Czyż i poganie tego nie czynią?
Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest wasz Ojciec niebieski».